چهل روز تا تو:)؛ روز بیست و پنجم به نیتِ شهید محمد هادی ذوالفقاری🫀!

و خدا سر را آفرید که روی گردن باشد؛ نه در زندگی بقیه!

-

• اندکی در من نگر، تا نگرانم نشوی! • بعضی روزها را نشدنی نامیدم، چرا که از همان صبح حال و روز درونم طوفانی‌ست. امروز هم همین بود، از همان روز های نشدنی و طوفانی. آدم است دیگر؛ گاهی دلش میخواهد کرکره‌ی افکارش را پایین بکشد و تنها نظاره‌گر باشد بر جهان، بدون هیچ فعل و انفعالاتی. با همان کسالت و سردرگمی حاضر می‌شوم سر جلسه‌ی امتحان. فلسفه درس آسمان و ریسمان بافتن هاست! من نیز هنگام نوشتن جواب ها، آسمان و ریسمانی از بی حوصلگی می‌بافم و طنابِ بافته شده در کاغذ را بدست مراقب می‌دهم. در راه بازگشت به خانه، مدام به فردایی که امتحان دارم فکر می‌کنم و کلاسی که بعدازظهر باید بروم. این روزها از هر اتفاق کوچکی یک طناب به مغزم آویزان شده و افسار همه‌ی این طناب هارا فکر های آشفته‌ام به دوش می‌کشند. چشم بر هم می‌گذارم و خود را در جمعیت بچه های کلاس می‌بینم که همه محو تماشای شیطنت های دوست‌داشتنی‌ات هستند. من فکر می‌کنم رسم دنیا این است که بعضی ها همیشه خوب باشند و بعضی ها همیشه بد؛ بعضی ها تا ابد در دل باشند و بعضی ها همیشه در خارج از دروازه‌های دوست داشتن! خوب که می‌نگرم می‌بینم وجودِ تو مثال همه‌ی خوب ها و در دل برو های زندگیِ من است. اینکه با هربار خندیدنت بال در می‌آورم، با هربار صدا کردن هایت به اوج می‌روم و درکنارت تمامِ غم های دنیارا از یاد می‌برم :). قدم های کوچکت را می‌بینم و در هیاهوی دوست داشتنت غرق می‌شوم؛ به آغوشت می‌گیرم و با عطر تنت درد هایم را تسکین می‌بخشم؛ موهای طلایی‌ات را می‌بینم و پرتوی امید را در میانشان پیدا می‌کنم. روزم را در کنارت به دست تاریکی می‌سپارم و تو آسود‌ه‌تر از هر زمانی در آغوشم به خواب میروی. کوچکِ بزرگِ من؛ روزِ نشدنی و سیاهم را با وجودت رنگین کمانی و شدنی کردی و باز یادآوری کردی که امید در دل تاریکی ها خانه‌دارد. همیشه همینطور خوب و پاک بمان عزیزِ وجودِ در هم تنیده‌ام! دوستدار قدم های کوچک و استوارت؛ زینب! [ #زینبِ‌بهار| برای ریشه‌ی تازه و سرسبز درونت‌ امیدِ کوچکِ قلبم؛ ۱۳ تیرماه ۱۴۰۲ ] پ.ن روایت شده از دیروزی که گذشت، به قلمِ امروزی که می‌گذرد.

میشه برای کنکوری ها دعا کنید ؟

هادی اگر تویی که کسی گم نمیشود؛ تولدتون‌مبارك آقای‌امام هادی :)′

من این روایت رو خیلی دوسدارم؛ نامه‌ای به امام هادی‹عليه‌السلام› نوشت واز دوری‌ِراه برای عرض حاجت و پرسش از ايشان گلايه كرد . امام فرمود: هرگاه درخواست وكاری داشتی، كافی است آن را بر لب آوری؛ صدایت را میشنویم و به تو پاسخ خواهيم داد :))′ -كَشفُ المُحجّة۲۱۱

ترس از کفره.. ایمان، شجاعت میاره.. از کنکور نترسید.. خدا ازش بزرگتره

شاید باورتون نشه ولی اسم امام‌علی رو میشنوم قلبم تپش میگیره؛ ضربانِ قلبِ شیعه‌هایی بابا حیدر :)′

چهل روز تا تو؛ روز بیست و ششم به نیتِ شهید حشمت علی شاه🫀!