✅ فصل دوم : عید آغازهای ملکوتی چهارده معصوم علیهم السلام اشاره در زندگی ۱۴ معصوم علیهم السلام هماره دو آغاز مهم وجود داشته است؛ یکی آغاز مُلکی، تکوینی و زمینی و دیگری، آغاز ملکوتی، تشریعی و ولایی. در اولین آغاز، اصل وجود معصوم به عنوان برترین آفریده حق تعالی _ تجلی زمینی پیدا می کند و در دومین آغاز، مقام و مرتبه معنوی و معنایی آن معصوم، فعلیت و عینیت می یابد. دامنه و گستره اثرگذاریِ آن تجلی مُلکی و افاضه ملکوتی، منحصر به زمین و زمینی ها نیست؛ بلکه اگر وجود عالم موازی اثبات گردد، از آن جا که انسان کامل، برترین آفریده الهی و آیت الله العظمی و واسطه فیض است، بدیهی است که دامنه اثرگذاری این تجلی های دوگانه، تمام عوالم خواهد بود و در هر عالم، اثرات خود را نشان خواهد داد. عوالم تجّلی مُلکی تجّلی ملکوتی عالم فرشتگان ابتهاج و سرور و نزول بر زمین نزول در مقام ابلاغ یا بیعت عالم جنّ (جنّ های گمراه به رهبری ابلیس) تلاش برای جلوگیری از تولد معصوم فریاد و ناله به هنگام تولد معصوم فریاد و ناله هنگام آغاز امامت معصوم  ناراحتی به خاطر استمرار خط ولایت عالم طبیعت برکت و نشاط تسبیح و تقدیس و ... اگر یک روی داد تاریخی، بسترساز شادی و سرور برای تمام عوالم مُلک و ملکوت شود، به هنگام سال گرد آن روی داد، مرتبه و درجه ای از آن آثار و برکات، تجلی دوباره خواهد یافت. بدین جهت است که در فرهنگ معنوی شیعه، شبی مانند شب مبعث، همواره پرخیر و برکت است؛ چراکه در آن شب، فرشتگان نزولی ویژه بر زمین و زمینیان خواهند داشت و بازتاب حضور ویژه فرشتگان آسمانی، برکت و خیر برای عالم طبیعت _ به صورت طبیعی _ و عالم انسانی _ در صورت برقراری ارتباط _ می باشد. از آن جا که در فرهنگ دینی، رشد و کمال معنایی و معنوی انسان ها مهم تر از نجات دنیوی آن هاست، بدیهی است که مناسبت های آغازگرِ ابعاد ملکوتیِ چهارده معصوم علیهم السلام مهم ترین مناسبت های آغازگر در زندگی بشری است. بدین جهت است که در مکتب و فرهنگ شیعه، دو مناسبت بعثت _ به عنوان آغاز دین و رسالت پیامبر خاتم صلی الله علیه و آله و سلم _ و غدیر _ به عنوان آغاز فصل امامت و ولایت در دین خاتم _ جایگاه ویژه ای دارد. #بنیاد_مهدویت_شاهین_شهر @Mahdaviyatshahinshahr

قرآن هم حداقل در دو آیه به این دو آغاز اشاره کرده است: _ آیه ۱۶۴ سوره آل عمران: «لَقَدْ مَنَّ اللَّهُ عَلَی الْمُؤْمِنینَ إِذْ بَعَثَ فیهِمْ رَسُولاً مِنْ أَنْفُسِهِمْ یَتْلُوا عَلَیْهِمْ آیاتِهِ وَ یُزَکِّیهِمْ وَ یُعَلِّمُهُمُ الْکِتابَ وَ الْحِکْمَه»؛ «خدا بر اهل ایمان منت گذاشت که رسولی از خودشان در میان آنان برانگیخت که بر آن ها آیات او را تلاوت می کند و آنان را پاک می گرداند و به آن ها علم کتاب و حقایق حکمت را می آموزد». _ آیه ۳ سوره مائده: «الْیَوْمَ أَکْمَلْتُ لَکُمْ دینَکُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَیْکُمْ نِعْمَتی وَ رَضیتُ لَکُمُ الْإِسْلامَ دینا»؛ «امروز دین شما را به حد کمال رسانیدم و بر شما نعمتم را تمام کردم و بهترین آیین را که اسلام است برایتان برگزیدم». البته در فرهنگ قرآنی، اهمیت و برکت بعثت منحصر در بعثت پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم نیست، ولی هیچ بعثتی به اهمیت بعثت پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم نمی رسد. هم چنان که عید آغاز ولایت و امامت منحصر به غدیر نیست و آغاز امامت همه دوازده امام علیهم السلام اهمیت دارد؛ اما واقعه غدیرخم، به عنوان آغازگر جریان امامت، از جایگاه معنوی و فرهنگی ویژه ای برخوردار است. بدین جهت است که در فرهنگ اهل بیت علیهم السلام و مکتب تشیع، به پاس داشت غدیر، به عنوان مهم ترین عید در اسلام، توجه و عنایتی ویژه ای شده است. در فرهنگ روایی شیعه، چهار عید مهم وجود دارد؛ قربان، فطر، غدیر و جمعه؛ و در این میان، هیچ عیدی به اهمیت عید غدیر نیست. بازشناسی نوع مواجهه با روی داد غدیر در سیره و فرهنگ سازی تاریخی اهل بیت علیهم السلام می تواند الگو و راه گشای فرهنگ جشن و شادی برای آخرین غدیر (نهم ربیع الاول) باشد. بدین جهت در این فصل، نیم نگاهی به تعریف عید و فرهنگ شادی در روز عید غدیر از منظر اهل بیت علیهم السلام خواهیم داشت. ✅ عید غدیر در فرهنگ معصومین علیهم السلام بنیان گذاری جشن عید غدیر به سیره و سنت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم در همان روز غدیرخم در سال ۱۰ هجری باز می گردد؛ چراکه پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم پس از خواندن خطبه ای مفصل و اعلان ولایت امیرالمومنین علیه السلام ، خیمه ای ویژه جهت بیعت گیری برای امام بر پا کرد. سپس امام را در آن خیمه نشانید، لباس و عمامه ای ویژه بر تن آن حضرت کرد و از صحابه خواست که ده نفر، ده نفر، برای بیعت داخل خیمه شوند و حتی زنان مسلمان هم با دست گذاشتن در ظرف آب با امام بیعت کردند. این در حالی بود که شادی و سرور در چهره مسلمانان دیده می شد و حسان بن ثابت در جمع مردم و پیش روی پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم شعرخوانی می نمود و خداوند هم آیه اکمال را نازل فرمود. #بنیاد_مهدویت_شاهین_شهر @Mahdaviyatshahinshahr

پس از رحلت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم و رخ داد جریان سقیفه و تلاش جمعی از صحابه برای غصب خلافت، اگرچه امیرالمؤمنین و اندک یارانش با یادآوری روی داد و بیعت غدیرخم در برابر کودتاگران ایستادند، ولی مهم ترین شخصیتی که پرچم غدیر را در آن روزهای سخت برافراشته نگاه داشت، حضرت فاطمه زهرا علیها السلام بود که خطاب به صحابه فرمود: «انسیتم قول رسول الله یوم غدیر خم من کنت مولاه فعلی مولاه؟» پس از آن، فهرست احیاگری غدیر در سنت و سیره معصومین علیهم السلام چنین است:  امیرالمؤمنین علیه السلام در زمان خلفا _ به هنگام جلسه شورای شش نفره، پس از قتل خلیفه دوم _ در زمان خلافت خلیفه سوم، در جمع صحابه و تابعین در زمان خلافت امام _ در جنگ جمل با طلحه (۳۶ ق) و در صفین( ۳۷ ق) _ در شهر کوفه و در سالی که غدیر با جمعه هم زمان شده بود. _ در شهر کوفه به هنگام تجدید بیعت برخی صحابه با آن حضرت، با عنوان نهضت احیاگران غدیر (۳۸ ق) باقی امامان علیهم السلام امام صادق علیه السلام آشکارسازی مزار گمنام امام و تلاش برای احیای غدیر با فرهنگ سازی زیارت مزار امیرالمؤمنین علیه السلام در روز عید غدیر امام رضا علیه السلام فرهنگ سازی برای احیای عید غدیر به عنوان برترین عید اسلامی در جامعه شیعی امام هادی علیه السلام زیارت مزار علوی در روز عید غدیر و هدیه زیارت امام در آن روز به شیعیان و محبان اهل بیت علیهم السلام گستردگی توجه اهل بیت پیامبر علیهم السلام به غدیر به عنوان مهم ترین مناسبت شادی آفرین و عید شیعه، بیانگر آن است که این عید دارای برکت های فراوان تکوینی و تشریعی است و باید پاس داشته شود. احیای غدیر به عنوان سال گشت آغاز ولایت امیرالمؤمنین علیه السلام را باید از دو زاویه نگریست؛ یکی از جهت وظیفه و رسالت احیای امر امامت و ولایت، و دیگری از منظر کارکردها، برکت ها و بازتاب های تکوینی و ملکوتی ای که این پاس داشت در زندگی فردی، خانوادگی و اجتماعی مؤمنان خواهد داشت. #بنیاد_مهدویت_شاهین_شهر @Mahdaviyatshahinshahr

🎤#صوتی 🔸دلبر و دلدار اومده... 🎙سید رضا نریمانی #بنیاد_مهدویت_شاهین_شهر @Mahdaviyatshahinshahr

🌺با نام نبی بکن مزین دهنت‎ ‎ 🌟تا خالق تو بیمه کند جان و تنت 🌺ای آنکه زعاشقان قرآن هستی 🌟خوشبوی کن از نام محمد(ص) دهنت #میلاد_پیامبر_اکرم_صلی_الله_علیه_و_آله🌺 #میلاد_امام_جعفر_صادق_علیه_السلام 💫 #بر_همگان_مبارکباد🌟 #بنیاد_مهدویت_شاهین_شهر @Mahdaviyatshahinshahr

#سلام_آقا_جانـــــم ای عشـــــــــــــــق تو آمدے حیاتــــــــــم دادی🌱 #اللهم_عجل_لولیڪ_الفرج #بنیاد_مهدویت_شاهین_شهر @Mahdaviyatshahinshahr

🌸 #میلاد_پیامبر_اکرم(ص) ♨️تمام انبیاء شاگرد پیامبر اکرم صلوات الله علیه بودند 👌 #سخنرانی بسیار شنیدنی 🎤حجت الاسلام #عالی #بنیاد_مهدویت_شاهین_شهر @Mahdaviyatshahinshahr

#دم_اذانے... بیا و دعا کن براے من.... تا این جوانے، مرا بہ بازے نگیرد... #بنیاد_مهدویت_شاهین_شهر @Mahdaviyatshahinshahr

#داستان_مذهبی داستان #سامره، داستان یک منتظر است در پیچ و خم برج انتظار #قسمت_سیزدهم روسری تمام دور و بری های ما مشغول عبادت بودند. صدای زیارت عاشورا و دعای جوشن کبیر، دعای فرج خواندنهای گروهی و صدای گریه ی حاجتمندان شنیده میشد. کم کم بعضی از لامپ های بالای سرمان را خاموش کردند، تا هرکس میخواهد، بخوابد و هرکس میخواهد، نیایش کند. در تاریکی شب، صدای هیاهوی بچه ها و گریه های گاه و بیگاه آنها که با صدای گریه و شیون دردمندان آمیخته شده بود، قلب را به تکاپو میانداخت. همانطور که دراز کشیده بودم و سقف را نگاه میکردم، به یاد حاجت خودم افتادم. وقت خوابیدن نبود، زمان مناجات بود. بلند شدم و سریع سجاده ام را پهن کردم تا نماز شب سیزدهام رجب را به جا آورم؛ دو رکعت نماز در هر رکعت سوره حمد و یس و تبارک الله و توحید. نماز طولانی ای بود و سوره های بلند را باید از روی قرآن میخواندم. تکه های کاغذ را لای قرآن گذاشتم تا سوره های یس و تبارک الله را در حین نماز به راحتی پیدا کنم و قرآن به دست ایستادم و قامت بستم. با تمام وجود تکبیره الاحرام گفتم و وارد نماز شدم. با بسم الله الرحمن الرحیم گفتن، گویی وارد فضای جدیدی شدم. بعد از حمد، سوره یس و تبارک الله را از روی قرآن خواندم و بعد توحید را گفتم و به رکوع رفتم. با وجودیکه رکعت اول خیلی طول کشید، اما احساس خوبی داشتم و آنقدر سرخوش بودم که وقتی به رکوع رفتم، آرزو کردم که ایکاش میشد در رکوع هم همانقدر بمانم. بعد از رکوع به سجده رفتم و برخاستم و دوباره به سجده رفتم و در حالیکه سر از پا نمیشناختم، دوباره قیام کردم و با اشتیاق خاصی رکعت دوم را هم، مثل رکعت اول به جا آوردم و بعد از توحید، قنوت را هم خواندم و به رکوع رفتم و برخاستم و به سجده رفتم و نشستم و دوباره به سجده رفتم. در سجده دوم توانِ سر از مُهر برداشتن، نداشتم؛ احساس میکردم باید با تمام وجود، عبودیتم را به خدا اثبات کنم و هر چه میخواهم در همین لحظه ی طلایی از خدا بخواهم. آنقدر "یا ربّ یا ربّ" گفتم که دیگر توانِ ماندن در سجده را نداشتم. خون در سرم جمع شده بود و نفسم به شماره افتاده بود. با حالت التجاء بلند شدم و تشهد و سلام نماز را گفتم. چشم هایم را بسته بودم، احساس میکردم هزار پله ی برج را بالا رفته ام؛ خوشحال بودم. نمیدانستم از خدا چه بخواهم تا اجابت شود؛ بی اختیار به یاد ملکه افتادم، چشمهایم را باز کردم و به او نگاه کردم. ملکه با حالت خاصی به من نگاه میکرد و در حالیکه با دست، مقنعه اش را می کشید گفت: روسری اضافه داری؟ ادامه دارد... #بنیاد_مهدویت_شاهین_شهر @Mahdaviyatshahinshahr