«اربعین پدر پسری» 🔹امسال تو #پیاده‌روی_اربعین، پسرم همرام بود. فرقی که این سفر با سفرهای دیگه داشت این بود که در این سفر تو مواجهه من با «پسرم» یه عنوان بهش اضافه شده بود و اون «زائر» بود... _همین امر باعث شده بود انگیزه بیشتری برای انجام خواسته‌هاش داشته باشم... _قبل از اینکه خسته بشه، سعی می‌کردم جایی برای استراحت پیدا کنم... _در طول #سفر، تحمیلی از جانب من به اون نبود که هیچ، فرمون تا جایی که میشد دست اون بود... 🔹چرا؟ چون اون دیگه برای من فقط «پسر» نبود، «زائر» هم بود و من دوست نداشتم به زائر امام سخت بگذره و از این سفر خاطره بد داشته باشه... روز آخر وقتی می‌رفتیم سامراء، یکی از زائرا که تو ماشین ما بود، چند دقیقه‌ای از حرکتمون که گذشته بود، وقتی وضعیت محمدحسن دید بهم گفت: «معلومه بهش خوش گذشته که آخر سفر، اینقدر با نشاطه!» 🔹خلاصه تو این سفر فهمیدم نوع نگاه چقدر می‌تونه تو مواجهه افراد با هم تاثیرگذار باشه. پدر همون پدر، فرزند همون فرزند، ولی وقتی نوع مواجهه جهت تازه‌ای پیدا می‌کنه، نوع برخوردها هم عوض میشه و کم و کیف اون ارتقاء پیدا میکنه. همین نکته تو ارتباط با #همسر و #همکار و #همسایه و #همراهان دیگه زندگی هم هست..‌. 🔹حالا نمی‌دونم این فضای خاص عنوان «زائر» بعد از سفر، تحت عنوان «شیعه و محب» ادامه پیدا می‌کنه یا نه؟😀 #نوع_نگاه #امتداد_اربعین ✍️ مهدی ذوالقدر ╭━━⊰🏴🏴🏴🏴🏴⊱━━ https://eitaa.com/MahdiZolghadr1414 ╰━━⊰🚩🚩🚩🚩🚩⊱━━