بسم الله الرحمن الرحیم 📋 سخن گفتن با حیوانات؛ آیاتی در قرآن هست که اشاره صریحی به سخن گفتن پرندگان (و دیگر جانوران) و میزانی از درک و شعور برای آن ها شده است. البته در این جا منظور صداهای خاص حیوانات در شرایط به خصوص (مثل ترس، گرسنگی، اشتیاق و...) نیست. بلکه گفتن سخنانی که مطالب دقیق تری در آن ها وجود دارد و شامل سخن گفتن با انسان هایی که زبان آن ها را می دانند، نیز می شود. هر چند که ما مظاهر مختلفی از هوش و توانمندی بالای حیوانات در امور غریزی را می شناسیم، اما این واقعیت (سخن گفتن آن ها با انسان) علمی است که تنها از طریق قرآن و احادیث به ما رسیده است. البته باید گفت که توانایی سخن گفتن با حیوانات موهبتی است که خدا به بندگان خاصش مانند پیامبران و اهل بیت (مطابق روایات) عطا می کند. 🔷 آیه روز : وَ وَرِثَ سُلَيْمَانُ دَاوُودَ وَ قَالَ يَا أَيُّهَا النَّاسُ عُلِّمْنَا مَنطِقَ الطَّيْرِ وَ أُوتِينَا مِن كُلِّ شَيْءٍ إِنَّ هَذَا لَهُوَ الْفَضْلُ الْمُبِينُ (نمل / آیه 16) 🔶 ترجمه : و سلیمان وارث داوود شد، و گفت: «اى مردم! زبان پرندگان به ما تعلیم داده شده، و از هر چیز به ما عطا گردیده; این فضیلت آشكارى است.» 🗓 پنجشنبه 20 آبان 1400 #ملکوت، #سلیمان، #داوود، #پرندگان، #جانوران، #منطق_الطیر 🌼هر روز یک آیه🌼👇 @mahdshahinshahr

بسم الله الرحمن الرحیم 🌙 رمضان ، 🌸 بهار قرآن 📋 امتحان دشوار داوود؛ در آیات سوره ص خداوند جریانی را از قضاوت داوود نقل می کند. قضاوتی در شرایط نامتعادل، به دلیل اینکه طرفین دعوا به جای آمدن از در، از دیوار پایین پریدند! داوود در همان شرایط حکم می کند و با اینکه می دانست قضاوتش عادلانه بوده است، پشیمان می شود. چون آداب قضاوت حکم می کرد که داود سخن دو طرف را بشنود، اما به دلیل شرایط خاص، فراموش کرد که از متشاکی توضیح بخواهد. پس یقین کرد که خداوند او را امتحان کرده و بلافاصله از این لغزش خود استغفار کرد. اینچنین بود که در امتحان خداوند نمره قبولی گرفت و بلافاصله در آیات بعد خداوند او را خلیفه خود در زمین قرار می دهد. 🔷 آیه روز : قَالَ لَقَدْ ظَلَمَكَ بِسُؤَالِ نَعْجَتِكَ إِلَى نِعَاجِهِ و َإِنَّ كَثِيرًا مِنَ الْخُلَطَاءِ لَيَبْغِي بَعْضُهُمْ عَلَى بَعْضٍ إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا و َعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ و َقَلِيلٌ مَا هُمْ و َظَنَّ دَاوُودُ أَنَّمَا فَتَنَّاهُ فَاسْتَغْفَرَ رَبَّهُ و َخَرَّ رَاكِعًا و َأَنَابَ  (ص / آیه 24) 🔶 ترجمه : (داود) گفت: مسلما او با درخواست يك ميش تو براي افزودن آن به ميشهايش بر تو ستم كرده، و بسياري از دوستان به يكديگر ستم مي‏كنند مگر آنها كه ايمان آورده‏ اند و عمل صالح دارند، اما عده آنان كم است!، داود گمان كرد ما او را (با اين ماجرا) آزموده‏ ايم، از پروردگارش ‍ طلب آمرزش نمود و به سجده افتاد و توبه كرد.  📅 دوشنبه 5 اردیبهشت 1401 #داوود ، #قضاوت ، #فتنه ، #امتحان 🌼هر روز یک آیه🌼👇 @mahdshahinshahr

بسم الله الرحمن الرحیم 📋 درباره لعنت کردن افراد ؛ گاهی اوقات شبهه ای از سوی برخی مطرح می شود. بدین ترتیب که می گویند صحیح و پسندیده نیست که انسان فردی را لعنت کند. حتی می گویند آن بخش هایی از زیارت عاشورا را که شامل لعنت اشقیاء هست را نخوانید! درباره معنای لعنت می توان گفت که اگر لعنت از طرف خود خداوند باشد به معناي خشم و غضب در دنيا و عقوبت و عذاب در آخرت مي‌باشد كه شخصي را از  رحمت و مغفرت الهي دور مي‌كند و اگر لعنت از طرف غير خدا باشد معنايش درخواست و طلب اين لعنت از خدا مي‌باشد. در قرآن موارد متعددی از لعنت افراد توسط خداوند و یا بندگان صالح خداوند ذکر شده است که یکی از آن ها آیه مورد بحث امروز است که طی آن از لعنت شدن بنی اسرائیل توسط دو پیامبر بزرگ الهی یعنی عیسی و داوود علیهماالسلام به دلیل عصیان (عدم رعایت حق خدا) و تجاوز (عدم رعایت حق مردم) سخن گفته شده است. بنابراین نه تنها لعنت کردن افراد ناپسند نیست (چون توسط پیامبران معصوم الهی انجام می شده است)، بلکه در دین جایگاه دارد و  خود عامل برائت جستن از پلیدی ها و در نتیجه تقرب به خداوند است. در عین حال در قرآن یک بار به "سب" کردن (ناسزا گفتن) اشاره شده است و در همان یکبار هم مسلمانان از سب کردن منع شده اند. لذا برخلاف لعنت کردن، سب کردن جواز شرعی ندارد. 🔷 آیه روز : لُعِنَ الَّذِينَ كَفَرُواْ مِن بَنِي إِسْرَائِيلَ عَلَى لِسَانِ دَاوُودَ وَ عِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ ذَلِكَ بِمَا عَصَوا وَّ كَانُواْ يَعْتَدُونَ  (مائده / آیه 78) 🔶 ترجمه: كافران بنى اسرائیل، بر زبان داوود و عیسى بن مریم، لعن (و نفرین) شدند! این بخاطر آن بود كه گناه كردند، و تجاوز مى ‏نمودند. 📅 شنبه ۱۷ تیر  ۱۴۰۲ #اخلاق ، #لعنت ، #عصیان ، #تجاوز ، #عیسی ، #داوود 🌼هر روز یک آیه🌼 @mahdshahinshahr