#فلسفه_عیدقربان:🐑 آنچه امروزه از آن با نام عید قربان، یاد می‌شود، در روایات با نام‌های «عید الأضحی» و «عید النحر» از آن یاد شده است، که در لغت به معنای قربانی کردن شتر و یا گوسفند در روز دهم ماه ذی‌الحجه است؛ و هر آنچه به عنوان هدیه به خداوند و یا هر فرد دیگری تقدیم می‌شود در آموزه‌های دینی - مانند آنچه در آیاتی مانند آیه 27 سوره مائده آمده است - از آن به «قربان» تعبیر شده است. به همین دلیل و از آن‌جا که در عید الاضحی و یا عید النحر، حیوانی به عنوان قربان به خداوند هدیه می‌شود، بعدها از این عید با عنوان «عید قربان» نیز یاد می‌شود. به هرحال، این عید از گرامی‌ترین عیدهای مسلمانان است که روز اثبات عشق و تسلیم در برابر امر الهی و آزمایش و امتحان ابراهیم(ع) و اسماعیل(ع) بود که از آن سربلند بیرون آمدند؛ مسلمانان به یاد آنها این‌روز را جشن می‌گیرند. امام باقر(ع) فرمود: «هیچ عملی در روز نحر از ریختن خون قربانی، یا رفتن برای نیکی به پدر و مادر، یا پیوند با قوم و خویشی که قطع رابطه کرده با شروع سلام و کمک به او، یا این‌که کسی مقداری از گوشت قربانی را خود بخورد و بقیه آن‌را به همسایگان یتیم و نیازمند خویش بدهد، یا از اسیران دلجویی به عمل آورد، بالاتر نیست». اما در ارتباط با «حج اکبر» که در آیه «وَ أَذانٌ مِنَ اللَّهِ وَ رَسُولِهِ إِلَی النَّاسِ یوْمَ الْحَجِّ الْأَکبَرِ ...»، به آن اشاره شده و نیز «حج اصغر»، میان مفسران دیدگاه‌های گوناگونی وجود دارد: بسیاری معتقدند که منظور از «حج اکبر»، روز دهم ذی‌الحجه یا همان عید قربان است. امام صادق‌(ع) می‌فرماید: «حجّ اکبر، روز نحر(عید قربان) و حجّ اصغر، عمره(مفرده) است». در روایت دیگری، آن‌حضرت حج اکبر را روز أضحی دانست که نام دیگری از همان عید قربان است. بسیاری از مفسران فریقین نیز ‌روز عید قربان را روز حج اکبر معرفی نموده‌اند. #یامهدی