‌‎#حمل_و_نقل💥 ‎#کریدورINSTC در سال ۲۰۰۰ توسط هند و روسیه بعد از فروپاشی شورو ی طرح اتصال اوراسیاطرح‌ریزی و آغاز شد. هدف این کریدور اونه که بندر کانتینر در شرق بمبئی در هند رو از طریق چابهار و انزلی ایران و سپس آذربایجان به آستارا خان و سن‌پترزبورگ روسیه متصل کنه. ‏با توجه به تلاش هند برای دور زدن بندر گوادر پاکستان، اهمیت ‎#بندر_چابهار و توسعه آن افزایش پیدا کرده. رقابت هند و چین به عنوان قدرت‌های نوظهور آسیایی برای اتصال به اروپا، ایران رو به محل رقابت این دو کشور تبدیل می‌کنه که در صورت بهره‌برداری درست‏منافع زیادی برای کشور ایجاد خواهد کرد. هفت کشور دیگه علاوه بر هند، روسیه، آذربایجان و البته ‎#ایران در پروژه دخیل شدند. مهم‌ترین ویژگی این کریدور به نسبت مسیرهای جایگزین، کوتاه شدن مسیر تا ۴۰ درصد و ارزان شدن اون تا ۳۰ درصد نسبت به کانال سوئز برای جابجایی کالاست. ‏اهمیت این مسیر اینقدر بالاست تا اونجا که نشریه صهیونیستی اورشلیم پست در رابطه با فواید توسعه ‎#چابهار به عنوان یک بندر عمیق برای ایران نوشته بود: «یکی از نقاط ضعف راهبردی ایران، نبود بنادر عمیق است. بنادر جنوبی ایران، مانند بندرعباس توانایی پهلو گرفتن کشتی‌های ۲۵۰ هزار تنی را ندارند، در نتیجه محموله‌ها [ارسالی به ایران] ابتدا باید در امارات متحده عربی تخلیه و سپس با کشتی‌های کوچک‌تر به ایران ارسال شود. گذشته از صدها میلیون دلاری که ایران از دست می‌دهد، این کشور همواره در برابر بسته‌شدن تجارت دریایی خود توسط امارات آسیب‌پذیر است.»‌ ‏مزیت‌های ‎#اقتصادی این مسیر برای ایران غیرقابل چشم‌پوشی است؛ به طوری که پیش‌بینی میشه با اجرای این پروژه سالیانه ۳۰ میلیارد دلار نصیب ایران شود. علی مختارزاده @Maktab_sadegh2