🔺 من در میان جمع و دلم جای دیگر است... 👤 مسافر راه خدا در عین آنکه در بین مردم بوده و امور دنیا را به جا می‌آورد اما روحش در ملکوت سیر نموده با ملکوتیان سر و کار دارد و آتشی از عشق و محبت درون او را می‌سوزاند؛ درست مانند کسی که داغ عزیزی دیده ولی با این حال در میان مردم است و حرف می‌زند، غذا میخورد و می‌خوابد ولی در درون اون غوغایی از یک سلسله خاطرات محبوب او است. ▫️مرحوم علامه آیت‌الله حاج سیدمحمدحسین حسینی طهرانی ☑️ @ostad_vakili

🔷‌در بيابان های تاريک و ظلمانی و صحراهای خشک و بی آب و علف كه دست تطاول زمان بدان نمیرسد، برای شما دعا میكنم. 📜فرازی از نامه حضرت مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف) به جناب شیخ مفید🌱 📚احتجاج طبرسی، ج۲، ص۴۸۹

⚫️ #السّلام‌ علیکِ یا امّ البنین (سلام الله علیکِ) 🤲«اَللّهُمّ الْعَنْ اَوَّلَ ظالِمٍ ظَلَمَ حَقّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ» 🎤 مهدی رعنایی زمینه💯 ⚫️برگرفته از: 📌 @Maddahionlin ✋رفقا برای همدیگر دعا بفرمایید. 👥هیئت مدیریه بحث جنجالی

📝 #السلام علی الحسین (سلام الله علیک) 🤲«اَللّهُمّ #الْعَنْ_اَوَّلَ ظالِمٍ ظَلَمَ حَقّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ» ✋التماس دعا 👥هیئت مدیریه بحث جنجالی

✅ بایسته های شاگرد و استاد راغب اصفهانی، دانشمند قرن چهارم هجری، در باره شرایط یک دانشجوی خوب موارد زیر را بر می شمرد: ۱-دانشجو باید، هدف خود را از آموختن بداند، ۲-نزدیک ترین راه را برای رسیدن به هدف درسی خود بشناسد، ۳-بهترین ها را که باید بداند، دنبال دانستنش باشد، ۴-دنبال چیزی که از دسترس علم بشر خارج است نرود که این جهل مفرط است، بلکه دنبال آن چیزی باشد که در حوزه علم، قابل دسترسی است. ۵-از هر علمی چیزی بداند [بین رشته ای] ۶- از این شاخه به آن شاخه نپرد و تا علم اولی را محکم نکرده سراغ دانش دیگری نرود ۷- در آموختن علوم، به کیفیت بیندیشد نه کمیت ۸-به گونه ای بیاموزد که فراموش نکند ۹- با آنچه نمی داند، دشمنی نکند؛ ۱۰- از سختی های بر سر راه علم آموزی، نگران نباشد ۱۱-خود را برای آنچه فوق طاقتش است، به زحمت نیندازد؛ ۱۲-به فکر آسایش و رفع ناراحتی های بدنش هم باشد و آن را ترویح ـ روحبخش ـ کند؛ ۱۳- از پرسیدن آنچه نمی داند، استنکاف نورزد که امام علی فرمود: العلم خزانة، و مفتاحها السؤال»، ۱۴-حتی به وقت پیری هم از آموختن باز نایستد؛ ۱۵- آنچه را می آموزد، بنویسد، و البته به کتابت تکیه نکند، و سعی کند در سینه هم حفظ کند؛ ۱۶-هر دانشی را از نقطه ای و منبعی که باید بیاموزد؛ ۱۷- یک اشتباه و خطا در یک مورد از علم، سبب نشود تا او حکم به فساد آن دانش کند و از آموختن آن فاصله بگیرد، مانند عوام که وقتی طبیبی یا منجمی اشتباه می کند، تمام طب و نجوم را زیر سوال می برند؛ ۱۸- در علم، حق طلب باشد، نه آن که در علم، حق طلب باشد، نه آن که به تقلید از دیگران روی آورد، ۱۹- هدفش از علم، عمل هم باشد، نه آن که صرفا دانش بیندوزد. ۲۰-هدفش از آموختن علم، ریاست طلبی نباشد. ۲۱- مقدار اندکی از علم را که به خوبی فرا گرفته، بیش از همه آن دانشی نداد که مردمان در حال آموختنش هستند. راغب ۹ شرط را هم برای یک معلم خوب بر می شمرد: ۱-نخست آن که نشر علم را واجب بداند، ۲-برخوردش با هر دانشجویی فقط از روی علم باشد، و میان غنی و فقیر فرق نگذارد ۳- علم را با قرار دادن در غیر موضعش، مورد ستم قرار ندهد. ۴- طبع هر دانشجویی را در نظر بگیرد ۵- در آموزش، ترتیب آموختن مطالب را در نظر بگیرد تا او به سهولت یاد بگیرد. ۶- رفتار تندی با دانشجو نداشته باشد ۷- برخورد خصمانه نداشته باشد، بلکه با دانشجو مثل یک طبیب و بیمار رفتار کند ۸- سعی کند آنچه آموزش می دهد، آراء درست باشد و باطل را تعلیم ندهد ۹- وقتی چیزی را از و می پرسند که نمی داند، از گفتن «نمی دانم» ابا نورزد. منبع: رسالةٌ فی فضیلة الانسان بالعلوم، راغب اصفهانی، چاپ شده با کتاب: ادب الاختلاط بالناس، عمان، انتشارات اروقه، 2015