ایتا - داروخانه معنوی #قسمت_هشتاد

داروخانه معنوی
#بسم_رب_العشق ❤️
#رمان
#قسمت_هشتاد_وپنجم
#جانمــ_مےرود 
#فاطمه_امیری 


مهیا، نمی توانست در چشمان شهاب نگاه کند. سرش را پایین انداخت. 
ـــ سوال من جوابی نداشت مهیا خانم؟! 
ــ من حقیقت رو گفتم

شهاب، دستی در موهایش کشید. 
ـــ پس قضیه تلفن و حرفاتون چی بود. 
ـــ شما نباید... فالگوش می ایستادید. 
شهاب خنده عصبی کرد. 
ـــ فالگوش؟! جالبه!! 
خانم، شاید شما حواستون نبود ولی صداتون اونقدر بلند بود؛ که منو از پایگاه کشوند بیرون... 
مهیا از حرفی که زده بود، خیلی پشیمون شده بود. 
ـــ نمی خواید حرفی بزنید؟! این اتفاق ساده نبود که بخواید بهش بی توجه ای کنید. 
ـــ من هم تازه فهمیدم کار اونه! 
ـــ کار کی؟!
 اصلا برا چی اینکار رو کردند؟! 
مهیا که نمی خواست، شهاب از چیزی با خبر بشود گفت. 
ـــ بهتره شما وارد این موضوع نشید. این قضیه به من مربوط میشه! با اجازه! 
شهاب، به رفتن مهیا خیره شد. نمی دانست چرا این دختر اینگونه رفتار می کرد. 
در پایگاه را قفل کرد و سوار ماشینش شد. سرش را روی فرمون گذاشت. ذهنش خیلی آشفته شده بود. 
برای کاری که می خواست انجام دهد، مصمم بود. اما با اتفاق امروز.... 
وقتی او را در کوچه دید، او را نشناخت اما بعد از اینکه مطمئن شد مهیا است، وهمزمان با دیدن ماشینی که به  
سمتش می آمد، با تمام توانش اسمش را فریاد زد.
وقتی ماشین رد شد و مهیا را روی زمین، سالم دید؛ نفس عمیقی کشید. خداروشکری زیر لب زمزمه کرد و به طرفش  
دوید. 
ولی الان با صحبت های تلفنی مهیا، بیشتر نگران شده بود.  
ماشین را روشن کرد و به سمت خانه رفت. 
بعد از اینکه ماشین را در حیاط پارک کرد، به طرف تختی که در کنار حوض بود؛ رفت و روی آن نشست. 
شهین خانم، با دیدن پسرش که آشفتگی از سر و رویش می بارید، لبخندی زد. او می دانست در دل پسرش چه می 
گذرد...  
شهاب، به آب حوض خیره شده بود. احساس کرد که کسی کنارش نشست. با دیدن مادرش لبخند خسته ای زد. 
ـــ سلام حاج خانوم! 
ـــ سلام پسرم! چیزی شده؟! 
شهاب، خودش را بالاتر کشید و سرش را روی پاهای مادرش گذاشت. 
ـــ نمیدونم! 
شهین خانم، نگاهی به چشمان مشکی پسرش که سرخ شده بودند؛ انداخت. 
موهای پسرش را نوازش می کرد. 
ـــ امروز قبل از اینکه بری بیرون حالت خوب بود! پس الان چته؟! 
ـــ چیزی نیست حاج خانم... فقط یکم سردرگمم! 
شهین خانوم لبخندی زد و بوسه ای روی پیشانی شهاب کاشت. 

ـــ سردرگمی نداره... یه بسم الله بگو، برو جلو... 
شهاب حالا که حدس می زد، مادرش از رازش با خبر شده بود؛ لبخند آرام بخشی زد. 
ـــ مریم کجاست؟! 
ــ با محسن رفتند بیرون. 
شهاب چشمانش را بست و به خودش فرصت داد، که در کنار مادرش به آرامش برسد...

@Manavi_2
@Manavi_3
@Manavi_4
183 مشاهده16:22
پرسش‌ها

قوانین

داغ‌ترین‌ها

چندسکویی
