🗞 روزنامه های چهارشنبه، 14 مهر 1400

📌امیرالمومنین علیه السلام می فرمایند : پيامبر اكرم ـ صلي الله عليه و آله ـ فرمود: خداوند متعال در شب معراج به او گفت: 📌 اي احمد، آيا مي داني چگونه مي توان عابد حقيقي شد؟ حضرت پاسخ دادند؟ نمي دانم. خداوند فرمود: هر گاه هفت صفت در انسان جمع شود: ۱. تقوائي كه او را از ارتكاب گناه باز دارد. ۲. سكوتي كه مانع از پرداختن به آنچه به او مربوط نيست، گردد. ۳. ترسي كه هر روز بر اشك و حزن او بيفزايد. ۴ ،حيائي كه در خلوت و تنهائي پروا كند. ۵ ،خوردن مال حلال كه براي ادامه حيات محتاج آن است. ۶ دشمني دنيا، كه من آنرا دشمن دارم. ۷ و دوستي با نيكان و صلحا از آن روي كه من آنها را دوست دارم. 📚مستدرک الوسائل، جلد 9، صفحه 19

📸دستخط منتسب به امام رضا(ع) در موزه قرآن تبریز

‌‌‌ #احادیث_نبوی ✨حضرت محمد (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلم) فرمودند: من ادب آموخته خدا هستم و على، ادب آموخته من است. پروردگارم مرا به سخاوت و نيكى كردن فرمان داد و از بخل و سختگيرى بازَم داشت. در نزد خداوند عزّوجلّ چيزى منفورتر از بخل و بد اخلاقى نيست. بد اخلاقى، عمل را ضايع مى كند، آن سان كه سركه عسل را.✨

✅چرا امام رضا (علیه السلام) را#امام_رئوف می نامند ..!؟ ✍️پاسخ: یکی از القاب حضرت ثامن الحجج، علی بن موسی الرضا(ع)#لقب_رئوف است. چنان‌چه در زیارت‌نامه آن حضرت می‌خوانیم: «السَّلَامُ‌ عَلَی‌ الْإِمَام الرَّءُوف‌ سلام بر امام رئوف». در توضیح این واژه باید بدانیم که رأفت یک نوع شدت در رحمت می‌باشد. در واقع هر چند بین دو واژه رأفت و رحمت، قرابت و نزدیکی در معنا وجود دارد؛ اما در بررسی دقیق لغوی این دو به یک معنا نبوده و فرقی ظریف بینشان وجود دارد. ▫️مرحوم مصطفوی در کتاب «التحقیق» خود فرق بین رأفت و رحمت را این‌گونه بیان می کند: «رأفت، عطوفت، لطف و رحمت خالص و شدید است یعنی لطف و رحمتی است که وقوع درد و ناراحتی را برنمی تابد هر چند آن درد و ناراحتی به مصلحت فرد باشد؛ اما رحمت، صرف عطوفت و مهربانی کردن است مهربانی کردنی که گاهی با درد و ناراحتی فرد نیز همراه است مانند لطف و رحمت یک جراح به یک بیمار علاقه مند به بهبودی. ⚡بنابراین «رأفت» مرحله ای دقیق تر و بالاتر از «رحمت» است، و هرگز در مسائل ناخوشایند به کار نمی رود ولی رحمت در امور ناخوشایندی که به خاطر مصلحتی انجام می شود، استعمال می شود. ▪️حال با توجه به روشن شدن معنای رئوف، اگر چه همه اهل بیت(ع) از باب تجلی رأفت حضرت حق،#رئوف می‌باشند ولی این رأفت و مهر ورزی در وجود امام هشتم(ع) بروز و ظهور بیشتری دارد و به تعبیر مرحوم علامه طباطبایی: «انسان هنگامی که وارد حرم رضوی(ع) میشود، مشاهده میکند که از در و دیوار حرم آن امام رأفت میبارد. ▪️یکی از مصادیق این رأفت را می‌توان در پاسخی که حضرت به زائرین خود، در قبال زیارت، می‌دهند دانست که در بیانی فرمودند: «مَنْ زَارَنِی عَلَی بُعْدِ دَارِی وَ شُطُونِ مَزَارِی أَتَیْتُهُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ فِی ثَلَاثِ مَوَاطِنَ‌ حَتَّی‌ أُخَلِّصَهُ‌ مِنْ أَهْوَالِهَا إِذَا تَطَایَرَتِ الْکُتُبُ یَمِیناً وَ شِمَالًا وَ عِنْدَ الصِّرَاطِ وَ عِنْدَ الْمِیزَان، هر کس مرا زیارت کند روز قیامت در سه جا نزد او خواهم آمد تا از ترس های آن سه جا رهایش سازم: ۱- هنگام پخش شدن نامه اعمال به دست راست یا چپ، ۲- نزد صراط، ۳- و نزد میزان ▫️امام رضا(ع) در زمان حیات مبارک خویش کانون مهر و عاطفه نسبت به مردم و مظهر عشق و محبت نسبت به آن‌ها بودند و این مهربانی در تک تک زوایای زندگی و برخورد ایشان با آحاد مردم جامعه آن روز به روشنی مشهود است به عنوان نمونه: ◼️«ابراهیم بن عباس» نقل می‌کند: هرگز ندیدم که حضرت امام رضا (علیه‌السلام) کسی را با سخن خود بیازارد، ندیدم سخن کسی را قطع کند، می‌گذاشت تا حرف او تمام شود؛ هرگز کسی را که قدرت برآوردن حاجت او را داشت رد نمی‌کرد؛ هرگز نزد کسی پای خود را دراز نمی‌کرد، و تکیه نمی‌زد، و هرگز ندیدم سخن درشتی به خادمان خود بگوید، هرگز ندیدم که آب دهان خود را بر زمین بیاندازد و همین طور هرگز ندیدم که با صدای بلند قهقه کند و بخندد بلکه همیشه تبسم می‌کرد. زمانی که به خانه می‌رفت و سفره می‌انداختند تمام خدمت‌گزاران، حتی دربان‌ها را نیز بر سر آن سفره می‌نشاند.

ما آمده ایم زندگی کنیم تا قیمت پیدا کنیم نه اینکه با هر قیمتی زندگی کنیم. زندگی ما حکایت یخ فروشی است که از او پرسیدند فروختی؟ گفت: نخریدند، ولی تمام شد! حضرت آیت الله بهجت ره

✍ عواقب #ترک_نماز 💥 همان گونه كه جامع‌‏ترين بركتِ ياد خدا، ياد كردن متقابل پروردگار از ذاكر است، خطرناك‏ترين زيان فراموشى خداوند متعال، فراموشىِ متقابل فراموشكار از جانب خداوند متعال است كه به معناى رها كردنِ فراموش‌كار و قطع رحمت از او خواهد بود. 💥 هنگامى كه انسان به حال خود رها شود، دچار خودفراموشى مى‏‌گردد: «نَسُوا اللَّهَ فَأَنْساهُمْ أَنْفُسَهُمْ. [به كلّى‏] خدا را فراموش كردند، خدا هم نفوس آنان را از يادشان برد. (حشر: آيه ۱۹) 💥 در اين حال، شيطان بر آدمى مسلّط مى‏‌گردد و او را به كارهاى ناشايست، وا مى‏‌دارد و در اثر گناه، آينه دلش زنگار مى‌‏گيرد و به قساوت قلب، مبتلا مى‏‌شود. 💥 زندگى، بر چنين انسانى، سخت و تنگ مى‏‌گردد و انواع بدى‌‏ها، مصيبت‏‌ها و گرفتارى‏‌هاى دنيا و آخرت، او را احاطه مى‏‌نمايند. 👌 نماز بالاترین ذکر است «و لَذِکرُ اللهِ اَکبَر» (عنکبوت: ۴۵) دوری از آن این عواقب را خواهد داشت.

‌ ☘ امام رضا (علیه السلام) فرمودند: مراقب وقتهای نماز باشیدکه تا فرا رسید، انجام دهید چرا که انسان از حوادثی که مانع انجام نماز در وقت گردد