eitaa logo
مسجدجامع علیای نوقاب گناباد ٩٨
86 دنبال‌کننده
13.6هزار عکس
4.6هزار ویدیو
169 فایل
مسجدترازاسلام ؛پایگاه تجمع مسلمین؛ مایه اتحادوانسجام امت وتالیف قلوب اطلاع رسانی برنامه های مذهبی؛ قرآنی؛ اجتماعی؛ فرهنگی ؛مسابقات؛ کلاسهاودوره های آموزشی و...... ٩۶ ان شاالله تعالی
مشاهده در ایتا
دانلود
هدایت شده از کانون فرهنگی ، هنری شهدای نوقاب ۹۷
﷽؛ ✅ تفاوت معنای و 📝 پرسش : آیا و به یک معنا می باشند یا متفاوت اند ؟ 📖 پاسخ اجمالی : و از ماده «رحمت» گرفته شده . معروف اين است كه كسى است كه رحمتش عام است ، و همگان را شامل مى شود ، در حالى كه به كسى گفته مى شود كه رحمتش خاص است . بنابراين خداوند سبب شده است كه فيض نعمتش دوست و دشمن و مؤمن و كافر را شامل شود ؛ ولى او ايجاب مى كند كه مؤمنان را مشمول مواهب خاصّى در دنيا و آخرت قرار دهد كه دور افتادگان از خدا و بى خبران از آن محرومند . 📖 پاسخ تفصیلی : و ؛ اين دو واژه از ماده «رحمت» گرفته شده ، و معروف اين است كه كسى است كه رحمت اش عام است ، و همگان را شامل مى شود ، در حالى كه به كسى گفته مى شود كه رحمت اش خاص است ، بنابراين خداوند سبب شده است كه فيض نعمت اش دوست و دشمن و مؤمن و كافر را شامل شود ؛ ولى او ايجاب مى كند كه مؤمنان را مشمول مواهب خاصّى در دنيا و آخرت قرار دهد كه دور افتادگان از خدا و بى خبران از آن محروم اند . اين تفاوت امور زير است : 1⃣ صيغه مبالغه است و صفت مشبهه ؛ و صيغه مبالغه تأكيد بيشترى را مى رساند و دليل بر گستردگى اين نوع رحمت است . ولى بعضى هر دو را صفت مشبهه و يا هر دو را صيغه مبالغه دانسته اند ، امّا با اين حال تصريح كرده اند كه مبالغه بيشترى را مى رساند . 2⃣ بعضى نيز گفته اند : چون صفت مشبهه است و دلالت بر ثبات و استمرار دارد مخصوص مؤمنان است ولى كه صيغه مبالغه است چنين دلالتى ندارد . 3⃣ نام مخصوص خدا است و به غير او اطلاق نمى شود ؛ در حالى كه هم به او گفته مى شود و هم به غير او ؛ و اين دليل بر آن است كه مفهوم رحمت گسترده ترى است . 4⃣ اين قاعده در ادبيات عرب معروف است كه «زيادةُ المبانى تَدُلُّ عَلى زِيادَةِ المَعانِى» ؛ (يعنى واژه اى كه حروف اش بيشتر است مفهوم آن نيز بيشتر است) و چون پنج حرفى ، و چهار حرفى است ؛ بنابراين مفهوم وسعت بيشترى دارد . 5⃣ اين تفاوت را بعضى افراد ، از آيات قرآن نيز استفاده كرده اند . زيرا در قرآن غالباً به صورت مطلق آمده ، در حالى كه در بسيارى از موارد مقيّد است . مانند:  «إِنَّ اللهَ بِالنَّاسِ لَرَءُوفٌ رَحِيمٌ» ؛ (زيرا خداوند نسبت به مردم ، رئوف و مهربان است) ،  «وَكَانَ بِالْمُؤْمِنِينَ رَحِيماً» ؛ (او نسبت به مؤمنان همواره مهربان بوده است) ،  «إِنَّ اللهَ كَانَ بِكُمْ رَحِيماً» ؛ (خداوند نسبت به شما مهربان است) . در حالى كه بدون اين قيود ذكر شده و دليل بر عموميت رحمت او است . 6⃣ بعضى از روايات نيز شاهد اين تفاوت است . در حديث پر معنايى از امام صادق (عليه السلام) مى خوانيم :  «الرَّحمنُ اِسْمٌ خاصٌ بِصِفَة عامَّة، وَالرَّحيمُ اسمٌ عامٌ بِصِفَة خاصَّة» ؛ ( اسم خاص است [ مخصوص خداوند ] امّا با وصفى عام ـ مفهوم رحمت اش دوست و دشمن را در بر مى گيرد ـ ولى اسم عام است به صفت خاص [ اين اسم هم بر خداوند و هم غير او اطلاق مى شود ، ولى مفهوم اش رحمتى است مخصوص مؤمنان ] ) . امّا با تمام اينها نمى توان انكار كرد كه گاهى اين دو واژه به يك معنا به كار مى رود ؛ مانند آنچه در دعاى عرفه از امام حسين(عليه السلام) نقل شده است :  «يا رحمنَ الدُّنيا وَالآخِرةَ وَرَحِيْمَهُما»؛ (اى خدايى كه رحمان دنيا و آخرت و رحيم هر دويى) ولى اين ممكن است يك استثنا بوده باشد؛ بنابراين منافاتى با تفاوت فوق ندارد . شیرازی 🌧أَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ🌧