#روز_خبرنگار_مبارک 🔹نجوای قلمت جز حقیقت مباد! روز قلم گذشت و امروز روز کسی است که قلم در دستانش به بار می‌نشیند. قلمی که با نگاه از زوایای مختلف به آن، نقش‌های متفاوتی می‌توان برایش متصور بود؛ بالی برای پرواز، نیرویی برای حرکت، اسلحه‌ای برای نبرد با جهل و توتمی که قابل ستایش است؛ چون آگاهی می‌بخشد و امید... امروز را روز خبرنگار نامیده‌اند تا فرصتی باشد برای یادکردن از کسی که جان قلم در دست اوست؛ کسی که نقش او از دیرباز تا امروز، در مسیر حرکت جامعه پررنگ و بی‌بدیل است تا آنجا که شاید به گزاف نباشد اگر بگوییم در دنیای امروز قدمی برداشته نمی‌شود و کاری به نتیجه نمی‌رسد، جز اینکه رسانه‌ای قوی در کنار آن باشد. در شرایطی که دامنهٔ رسانه گسترده‌تر از هر زمان دیگریست؛ مهم‌ترین رسالت صاحبان قلم و خبرنگاران، انعکاس حقایق است؛ چراکه انسان معاصر در میان هجمه‌ای از اخبار و اطلاعات محصور شده و در این میان، تفکیک حقیقت از باطل بسی دشوار است. برای هر کسی در زندگی فردی و اجتماعی، جهادی مقرر است و انجام رسالت انسانی‌اش در گرو آن جهاد است. بیراه نخواهد بود اگر امروز اصحاب رسانه را مجاهدان عرصه حقیقت بنامیم! اما اگر این مجاهدان قلمشان محکم نباشد و لغزشی از آن سر بزند، بی‌گمان در این عرصه در مقابل حقیقت خواهند بود و قلمشان گوری عمیق برای آن خواهد کَند. 🔸مجاهد عرصه حقیقت! امروز روز توست... گوش مردم، چشم مردم و زبان مردم تو هستی... دردها را فریاد کن، راه‌ها را روشن ساز و روزنه‌های امید را بگشا! از پا ننشین تا حقیقت از پا نیفتد. نجوای قلمت جز حقیقت مباد! #زهرا_نصیری #روزنامه_مردم‌نو ۹۸/۵/۱۷ تلگرام 👇👇 t.me/mazaheriesfahani_ir سروش👇👇 https://sapp.ir/mazaheriesfahani_ir ایتا👇👇 eitaa.com/Mazaheriesfahani

❇️در محضر مولای ساجدان (۲) ✅گزیده‌ای از رسالهٔ حقوق امام سجاد علیه‌السلام ✍به قلم: خانم زهرا نصیری 💠حق نفس «وَ أَمّا حَقّ نَفْسِكَ عَلَيْكَ فَأَنْ تَسْتَوْفِيَهَا فِي طَاعَةِ اللّهِ فَتُؤَدّيَ إِلَى لِسَانِكَ حَقّهُ وَ إِلَى سَمْعِكَ حَقّهُ وَ إِلَى بَصَرِكَ حَقّهُ وَ إِلَى يَدِكَ حَقّهَا وَ إِلَى رِجْلِكَ حَقّهَا وَ إِلَى بَطْنِكَ حَقّهُ وَ إِلَى فَرْجِكَ حَقّهُ وَ تَسْتَعِينَ بِاللّهِ عَلَى ذَلِكَ؛ و اما حق نفست بر تو اين است كه او را به تمامى به فرمانبردارى خدا گمارى و به زبانت، حقش را بپردازى و به گوش خود، حقش را (بدهى) و به چشمت، حقش را (بسپارى) و به دستت، حقش را (واگذارى) و به پايت، حقش را (بدهى) و به شكمت، حقش را (برسانى) و به عورتت، حقش را بپردازى و بر اين (اداى حق) از خدا يارى جويى.» منظور از نفس در معارف دینی، همان‌طور که امام سجاد علیه‌السلام فرموده‌اند، همهٔ اعضا و جوارحی است که انسان زندگی خود را به‌واسطه آنها اداره می‌کند و البته در روز حساب تک‌تک آنها مورد محاسبه قرار خواهند گرفت و به تمام اعمال خود که صاحبشان آنها را وادار به انجامشان کرده بود، شهادت خواهند داد. همچنین به نفس به‌عنوان شخصیت و خویشتن خویش نیز نگریسته می‌شود؛ چنان‌که مثلاً می‌گویند فلان شخص صاحب عزت نفس است. از این‌رو، هر انسانی مکلف به نگهداری و حفظ نفس خود و رسیدگی به آن است. از ظاهر احادیث و روایات می‌توان برداشت کرد که حفظ و نگهداری نفس ابعاد مختلفی دارد؛ هم شامل حفظ آنها از گزندهای مادی و رسیدگی به سلامت آنهاست، هم شامل حساب‌رسی نسبت به اعمالی است که به‌واسطه آنها انجام می‌گیرد. همچنین حفظ شخصیت درون و خویشتن خویش را نیز شامل می‌شود. در این زمینه احادیث زیادی وارد شده است که تاکید بر ورزش و سفر دارد. از جمله اینکه پیامبر اکرم صلی‌ا... علیه و آله و سلم می‌فرمایند: «سفر کنید تا سالم بمانید.» و نیز می‌فرمایند: «به فرزندان خود تیراندازی و شنا بیاموزید.» درخصوص بُعد دوم نیز رسول اکرم صلی‌ا... علیه و آله و سلم در وصایای خود به ابوذر غفاری فرمود: «ای اباذر! به حساب نفس خود رسیدگی کن پیش از آنکه مورد محاسبه قرار گیری و چه این کار حساب قیامتت را آسان می‌کند. خود را وزن کن و بسنج پیش از آنکه در معرض توزین واقع شوی و خویشتن را برای عرصهٔ بزرگ قیامت در پیشگاه الهی مهیا کن که در آن روز هیچ‌چیز پنهان نمی‌ماند.» امام علی علیه‌السلام نیز در این خصوص می‌فرماید: «کسی که حساب نفس خود را برسد، سود می‌برد و آن کس که از نفس خویش غافل شود، زیان می‌بیند.» در رابطه با بُعد شخصیتی نیز احادیث و روایات زیادی وجود دارد، از جمله اینکه امام علی علیه‌السلام می‌فرمایند: «خدا رحمت کند کسی را که قدر خود را بشناسد و از حدش تجاوز نکند.» همچنین پیامبر اکرم صلی‌ا... علیه و آله و سلم می‌فرماید: «خدا دوست دارد که خلق از او سؤال کنند و اکراه دارد که دست نیاز به جانب مخلوق دراز شود. هیچ‌چیز برای خداوند خوشایندتر از آن نیست که کسی از او چیزی بخواهد. پس خجالت نکشید که از فضل و احسان خداوند مسئلت کنید، اگرچه در حوائج کوچک و حتی راجع به بند کفش باشد.» پس می‌بینیم که معبود غیور است و شکسته‌شدن نفس مخلوقش در برابر سایرین را نمی‌پسندد و او را به‌سوی خود می‌خواند. پس ای خدای مهربان! ما را در شناخت و معرفت نفس خویش موفق دار و در برابر خواست‌های آن یاری‌مان کن. #روزنامه_مردم‌نو تلگرام 👇👇 t.me/mazaheriesfahani_ir سروش👇👇 https://sapp.ir/mazaheriesfahani_ir ایتا👇👇 eitaa.com/Mazaheriesfahani

❇️در محضر مولای ساجدان (۳) ✅گزیدهٔ رسالهٔ حقوق امام سجاد علیه‌السلام ✍به قلم خانم زهرا نصیری 💠حق گوش «وَ أَمّا حَقّ السّمْعِ فَتَنْزِيهُهُ عَنْ أَنْ تَجْعَلَهُ طَرِيقاً إِلَى قَلْبِكَ إِلّا لِفُوّهَةٍ كَرِيمَةٍ تُحْدِثُ فِي قَلْبِكَ خَيْراً أَوْ تَكْسِبُ خُلُقاً كَرِيماً فَإِنّهُ بَابُ الْكَلَامِ إِلَى الْقَلْبِ يُؤَدّي إِلَيْهِ ضُرُوبُ الْمَعَانِي عَلَى مَا فِيهَا مِنْ خَيْرٍ أَوْ شَرٍّ وَ لا قُوّةَ إِلّا بِاللّه. و اما حق گوش اين است كه از هر چيز چنان پاكش دارى كه آن‌را راهى به دل خود سازى (و آن‌را نگشايى) مگر براى (شنيدن) سخن خوبى كه در دلت خيرى پديد آورد يا اخلاق والايى بدان كسب كنى، زيرا گوش دروازه سخن به‌سوى دل است كه معانى گوناگونى را كه متضمن خير يا شر است به آن می‌رساند. و نيرويى جز از ناحیه خداوند نيست.» گوش یکی از اعضای بدن است که اهمیت آن در آیات و روایات زیادی گوشزد شده است، از جمله اینکه خداوند در آیه 36 سورهٔ مبارکه اسراء می‌فرماید: «از آنچه نمی‌دانی پیروی نکن؛ چراکه گوش و چشم و دل‌ها همه مسئولند.» گوش نیز مانند سایر اعضای بدن، هم می‌تواند در خدمت صاحبش در مسیر کمال و تعالی قرار بگیرد و هم می‌تواند صاحبش را به‌سوی غرق‌شدن در جهل و گمراهی و معصیت بکشاند، لذا هر انسانی به حکم انسان بودنش و در وهلهٔ دیگر هر مسلمانی به حکم مسلمان بودنش باید همواره از گفته‌ها و شنیده‌ها و افکارش مراقبت داشته باشد؛ چراکه چشم و گوش و دل همه مسئولند. یکی از بزرگترین گناهان نکوهیده که همواره به دوری جستن از آن تاکید شده، گناه «غیبت» است. در کتاب مستدرک آمده است که پیامبر اکرم صلی‌ا... علیه و آله و سلم درخصوص غیبت می‌فرمایند: «گوش‌ها را از شنیدن غیبت پاکیزه نگه دارید، زیرا گوینده و شنونده در گناه با یکدیگر مشترکند.» در حدیث دیگری نیز می‌فرمایند: «گوش‌دهنده غیبت هم یکی از غیبت‌کنندگان است.» اصولاً پرداختن به غیبت، کار کسی است که ضعیف‌النفس است؛ چنان که یا حرفی که بر زبان می‌راند حرفی سست است و قابل گفتن در پیش‌روی فرد مد نظر نیست، یا اینکه جرأت و جسارت صحبت‌کردن در حضور او را ندارد، از این‌رو متوسل می‌شود به غیبت که باعث آلوده‌شدن زبان خود و گوش دیگران می‌شود. چه‌بسا این گناه با گناه دیگری به نام تهمت نیز آمیخته شود. در کتاب وسائل آمده است که پیامبر اکرم صلی‌ا... علیه و آله و سلم فرمودند: «سریع‌تر از آنکه مرض جذام و خوره در درون انسان پیشرفت کند، بیماری غیبت در انسان، دین او را از بین می‌برد.» گناهان زبانی که لاجرم گوش مخاطبان را نیز درگیر و مرتکب گناه می‌کند، چنان بر روح و روان و دنیا و عقبای انسان اثر می‌کند که می‌تواند همه اعمال او را تحت تاثیر قرار دهد، چنانکه امام صادق علیه‌السلام می‌فرمایند: «غیبت، حسنات و اعمال نیک انسان را نابود می‌کند، همان‌گونه که آتش هیزم را از بین می‌برد.» گوشی که برای حرکت در مسیر بندگی و انسانیت به انسان عطا شده است، ای‌بسا که عامل گمراهی او و به هلاکت افتادنش شود، چنان که در کتاب بحار آمده است که امام علی علیه‌السلام می‌فرمایند: «فاصلهٔ حق و باطل چهار انگشت است؛ آنچه دو چشمت دید، آن حق است و آنچه دو گوشت می‌شنود، اکثر آن باطل است.» بنابراین گوش بر انسان حقی دارد که برای رعایت آن باید این عضو از بدن را در راه حق و رشد و تعالی به کار گرفت و از پرداختن به آنچه ممنوع شده است، دوری کرد. پس ای خدای مهربان! یاری‌مان کن تا از نعمات و اعضا و جوارحی که باید در راه خیر به کار افتند و فردا برای هر یک حسابی است، به‌درستی استفاده کنیم و حق آن‌را ادا کنیم. #روزنامه_مردم‌نو تلگرام 👇👇 t.me/mazaheriesfahani_ir سروش👇👇 https://sapp.ir/mazaheriesfahani_ir ایتا👇👇 eitaa.com/Mazaheriesfahani

❇️ در محضر مولای ساجدان (۴) ✅ گزیدهٔ رسالهٔ حقوق امام سجاد علیه‌السلام ✍ به قلم خانم زهرا نصیری 💠 حق چشم «و اما حق بصرک فغضه عما لا یحل لک و ترک ابتذاله إلا لموضع عبره تستقبل بهــا بصرا او تستفید بها علما فإن البصر باب الإعتبار؛ اما حق چشمت بر تو آن است که برگردانی آن‌را از چیزی که خداوند تو را از دیدن آن منع کرده است و بی‌دلیل به هر طرف و هر چیز نظر نکنی، مگر در جایی که موجـب پند و عبرتی باشد یا سبب بصیرت و بیداری شود یا علمی از آن استفاده شود، زیرا چشم دروازهٔ پند و عبرت‌گرفتن است.» چشم یکی از شگفت‌انگیزترین اعضای بدن است که فعالیت آن به دوربینی مدرن شباهت دارد که البته برخی از ویژگی‌های آن منحصر به فرد است و هیچ دوربینی آن‌را دارا نیست. چشم دریچهٔ ادراک محیط اطراف است؛ ابزار توانمندی که کار آن کشف و مشاهده است. این عضو از بدن نیز همچون سایر اعضا، حقی بر صاحبش دارد و بی‌تردید حسابی برای آن خواهد بود. خداوندِ هدایت‌گر در جای‌جای قرآن کریم به حق چشم اشاره دارد؛ چنان‌که در آیات 30 و 31 سورهٔ مبارکهٔ نور می‌فرماید: «به مردان مؤمن بگو تا چشم از نگاه ناروا بپوشانند. به زنان مؤمن بگو تا چشم از نگاه ناروا بپوشانند.» در متون دینی و ادبی بسیاری می‌بینیم که علاوه‌بر دیدهٔ سر، به دیدهٔ دل نیز اشاره شده و جایگاه بالایی برای آن تعریف شده است، چنان‌که هاتف اصفهانی نیز می‌گوید: چشم دل باز کن تا که جان بینی آنچه نادیدنی‌ست آن بینی بی‌تردید در میان چشم ظاهر و چشم باطن ارتباطی تنگاتنگ است، به‌گونه‌ای که اگر چشم ظاهر را از نادیدنی‌ها فرونبندی، چشم باطن را از دیدنی‌ها بهره‌ای نخواهد بود، همان‌طور که امام علی علیه‌السلام می‌فرماید: «در حواس ظاهری بشر چیزی اشرف و ارجمندتر از چشم نیست. هرچه که او میل دارد، به او ندهید که نتیجهٔ آن فراموشی خداست.» از این‌روست که امام سجاد علیه‌السلام در رابطه با حق چشم فرموده است: «حق چشمت بر تو آن است که برگردانی آن‌را از چیزی که خداوند تو را از دیدن آن منع کرده است و بی‌دلیل به هر طرف و هر چیز نظر نکنی...» گاهی منظور از بصیرت و بینایی، توجه و پند گرفتن است، همان‌گونه که در قرآن نیز عبارت «يَا أُولِي الْأَبْصَارِ»‏ را می‌بینیم که روی صحبت با صاحبان بصیرت (افراد دارای بینش عمیق) دارد که همراه است با سفارش به عبرت گرفتن؛ چنان که در آیهٔ دوم سورهٔ مبارکهٔ حشر قبل از این خطاب، عبارت «فَاعْتَبِرُوا» آمده است. امام سجاد علیه‌السلام نیز در ادامهٔ فرمایش خود، پس از تأکید بر چشم برگرداندن از موارد نهی‌شده، می‌فرماید: «... مگر در جایی که موجـب پند و عبرتی باشد یا سبب بصیرت و بیداری شود یا علمی از آن استفاده شود، زیرا چشم دروازهٔ پند و عبرت‌گرفتن است.» پس ای خدای مهربان! ما را توفیق مراقبت از چشم عطا فرما و آن‌را برایمان وسیله‌ای برای طاعت حضرتت و عبرت‌گرفتن از دیدنی‌ها قرار ده... #روزنامه_مردم‌نو تلگرام 👇👇 t.me/mazaheriesfahani_ir سروش👇👇 https://sapp.ir/mazaheriesfahani_ir ایتا👇👇 eitaa.com/Mazaheriesfahani

❇️در محضر مولای ساجدان (۵) ✅گزیدهٔ رسالهٔ حقوق امام سجاد علیه‌السلام ✍به قلم خانم زهرا نصیری 💠حق پا «و اما حــق رجلیک فان لاتمشی بهما إلی ما لایحــل لــک و لاتجعلهمــا مطیتک فی الطریق المستخفه باهلها فیها فإنها حاملتک و سالکه بک مسلک الدیـن و السبــق لک و لاقوه الا بالله؛ اما حق پاهایت بر تو آن است که از آن به‌عنوان وسیله‌ای برای رفتن به طرف حرام استفاده نکنی و پا را مرکب در راهی که سبب استخفاف و زبونی تو می‌شود قرار ندهی؛ زیرا که این دو پا تو را حمل می‌کنند و سِیر می‌دهند در مسیر دین و سبقت‌گرفتـن در کارهای خوب و قوتی نیست مگر به قوت پروردگار.» امام سجاد علیه‌السلام در تعیین حقوق تک‌تک اعضای بدن، ریزبینی و دقت خاصی نشان داده‌اند که این خود حاکی از اهمیتی است که استفادهٔ صحیح از اعضا و جوارح دارد. نکته قابل تأمل در بخش‌های مختلف رسالهٔ حقوق امام سجاد علیه‌السلام، این است که حضرت به استفاده از اعضا و جوارج در راه رضای خداوند تاکید فرموده‌اند که اگر غیر از این باشد، اعضایی که نعمت خداوند برای انسان است، نتیجه‌ای جز زبونی و بدبختی در پی نخواهد داشت، پس این خود انسان است که تعیین می‌کند آنچه خداوند به او بخشیده، برایش نعمت باشد یا مایهٔ نکبت و زبونی. نحوهٔ استفاده از نعمات، آثار خود را هم در عالم دنیا و هم در عالم عقبی خواهد داشت، ضمن اینکه اعضا و جوارح انسان جزء نعماتی هستند که له یا علیه صاحبش گواهی و شهادت خواهد داد؛ چنان‌که خداوند در آیه ۶۵ سورهٔ مبارکهٔ «یس» می‌فرماید: «امروز بر دهان آنها مُهر مي‌نهيم و دست‌هايشان با ما سخن مي‏‌گويند و پاهايشان به كارهایي كه انجام مي‌دادند، شهادت مي‌دهند.» در آیهٔ ۲۴ سورهٔ مبارکهٔ «نور» نیز می‌فرماید: روزی که زبان و دست و پاهای آنها به اعمالی که انجام داده‌اند، گواهی می‌دهند.» امام سجاد علیه‌السلام پا را وسیه‌ای برای سِیر در مسیر دین و سبقت‌گرفتن در کارهای خوب معرفی می‌کند و در کتاب اصول کافی آمده است که امام صادق علیه‌السلام در این خصوص فرمودند: هیچ بندهٔ مؤمنی نیست که قدمی در راه برآوردن حاجت برادر مؤمن خود بردارد، مگر آنکه خداوند برای او به هر قدمی که برمی‌دارد، حسنه‌ای می‌نویسد و گناهی را از او برمی‌دارد و درجهٔ او را بالا می‌برد.» چنان‌که از آیات و روایات دریافت می‌شود، وقتی انسان برای انجام کار خیری اراده بکند، نه‌تنها پاداش نیت آن‌را دریافت می‌کند، بلکه هر حرکت و عملی که در این راه انجام می‌دهد، دارای اجر و پاداش نزد خداوند رحمان است. پس ای خدای مهربان! ما را در پیمودن راه بندگی‌ات، یاری فرما و قدم‌هایمان را برای سِیر در مسیر دین و سبقت‌گرفتن در علم و خوبی‌ها قوت ده و ثابت‌قدم و مستدام بدار؛ چراکه به یقین نعمت پا یکی از شهادت‌دهندگان در روز حساب خواهد بود. #روزنامه_مردم‌نو تلگرام 👇👇 t.me/mazaheriesfahani_ir سروش👇👇 https://sapp.ir/mazaheriesfahani_ir ایتا👇👇 eitaa.com/Mazaheriesfahani

❇️در محضر مولای ساجدان (۶) ✅گزیدهٔ رسالهٔ حقوق امام سجاد علیه‌السلام ✍️به قلم خانم زهرا نصیری 💠حق زبان «و اما حـق اللسان فاکـرامه عـن الخنی و تعویـده علی الخیـر و حمله علی الادب و اجمامه إلا لموضع الحاجه و المنفعه للدین و الدنیا و اعفائـه عـن الفضـول الشنعه القلیله الفائده التی لا یومن ضررها مع قله عائدتها و بعد شاهد العقل و الدلیل علیه و تزین العاقل بعقله حسن سیرته فی لسانه و لا قوه الا بالله العلی العظیم؛ اما حق زبانت بر تو آن است که از فحشا و منکرات دورش نگه داری و به گفتـن کلمات خوب و نافع عادتش دهی و وادارش کنی که با ادب و خوب سخن گوید و از زیادگفتن و بیهوده‌گویی منعش کنی تا سکوت را رعایت کند، مگر در جایی که نیاز به تکلم باشد و نفعی برای دنیا و آخرت داشته باشد و نگذاری سخنی که فایده و نفعی ندارد و جز ضرر و زیان حاصلی در آن متصور نیست، از دهان تو خارج شــود، بعد از آنکه عقل و نقل بر مضربودن و بدبودن آن دلالت دارد؛ زیراکه زینت عاقل به عقلش در خوبی گفتار و درست سخن گفتن است و حول و قوه‌ای نیست مگر به حول و قوهٔ خداوند بزرگ.» همان‌گونه که آفرینش انسان شاهکار خلقت بوده و خداوند به‌خاطر آن به خود آفرین فرموده است، آفرینش زبان را نیز به‌عنوان یکی از نیروها و توانمندی‌های انسان، دارای ارزشی درخور می‌داند و هم‌ردیف با خلقت، از آن یاد می‌کند؛ آنجا که در سورهٔ مبارکه «الرحمن» می‌فرماید: «انسان را آفرید» و در آیهٔ بعد می‌فرماید: «به او سخن گفتن را آموخت». همان‌گونه که امام سجاد علیه‌السلام تاکید فرموده‌اند، زبان زینت‌بخش انسان عاقل است و آنچه که درجهٔ تعقل و فهم یک انسان را نشان می‌دهد، محصول زبان اوست؛ چراکه زبان می‌تواند درجهٔ فضل و دانش یک انسان، یا برعکس بی‌دانشی او را آشکار سازد؛ آنسان که سعدی گفته است: بی‌کمالی‌های انسان از سخن پیدا شود پستهٔ بی‌مغز چون لب وا کند رسوا شود با این درجه از اهمیت که برای زبان وجود دارد، عقل حکم می‌کند که در نگهداری از آن باید کوشا بود؛ چراکه زبان می‌تواند در دنیا و عقبی سر سرخ بر باد دهد، همان‌طور که می‌تواند حقی را بیان کرده و از آن دفاع کند. زبان همان عضو مهم وجود انسان است که خداوند در آیات مختلف از آن یاد کرده و احادیث فراوانی درخصوص حساسیت آثار ایجادشده توسط این عضو روایت شده است. از جمله اینکه امام علی علیه‌السلام فرمودند: «ان السان جِرمه قلیل و جُرمه کثیر»؛ این همان عضویست که با جِرم کوچکش قادر به ارتکاب جُرم‌های بزرگ است. پس ای خدای مهربان! ما را در حفظ زبانمان یاری کن تا جز در راه حق به کار نبندیم. #روزنامه_مردم‌نو ۹۸/۸/۲۴ تلگرام 👇👇 t.me/mazaheriesfahani_ir سروش👇👇 https://sapp.ir/mazaheriesfahani_ir ایتا👇👇 eitaa.com/Mazaheriesfahani

❇️ در محضر مولای ساجدان (۸) ✅ گزیدۀ رسالۀ حقوق امام سجاد علیه‌السلام ✍ به قلم خانم زهرا نصیری؛ روزنامه‌نگار، آموزگار 💠 حق شکم «وَ أَمَّا حَقُّ بَطْنِكَ فَأَنْ لَا تَجْعَلَهُ وِعَاءً لِقَلِيلٍ مِنَ الْحَرَامِ وَ لَا لِكَثِيرٍ وَ أَنْ تَقْتَصِدَ لَهُ فِي الْحَلَالِ وَ لَا تُخْرِجَهُ مِنْ حَدِّ التَّقْوِيَةِ إِلَى حَدِّ التَّهْوِينِ وَ ذَهَابِ الْمُرُوَّةِ فَإِنَّ الشِّبَعَ الْمُنْتَهِيَ بِصَاحِبِهِ إِلَى التُّخَمِ مَكْسَلَةٌ وَ مَثْبَطَةٌ وَ مَقْطَعَةٌ عَنْ كُلِّ بِرٍّ وَ كَرَمٍ وَ إِنَّ الرأي [الرِّيَّ الْمُنْتَهِيَ بِصَاحِبِهِ إِلَى السُّكْرِ مَسْخَفَةٌ وَ مَجْهَلَةٌ وَ مَذْهَبَةٌ لِلْمُرُوَّةِ؛ و اما حق شكمت اين است كه آن‌ را ظرف كم يا بيش از حرام نكنى و از حلال هم به اندازه‌‏اش بدهى و از حد تقويت به حد شكم‌خوارگى و بي‌مروتى نرسانى و هرگاه گرفتار گرسنگى و تشنگى شد، او را ضبط كنى زيرا سيرى بى‌‏اندازه، شكم را بياشوبد و كسالت آورد كه مايهٔ بازماندن و دورشدن از هر كار نيك و ارجمند است و نوشابه‌‏اى كه صاحبش را مست سازد، مايهٔ سبك‌سرى و نادانى و بي‌مروتى است.» امروزه پزشکان ریشهٔ بسیاری از امراض انسان را در پرخوری و نیز خوردن غذاهای ناسالم و نامتناسب با طبع او می‌دانند. در احادیث زیادی هم به پرهیز از پرخوری تأکید شده است. از جمله اینکه در کتاب میزان‌الحکمه از پیامبر اکرم - صلی‌الله علیه و آله و سلم - نقل شده است: «از خوردن زيادى بپرهيزيد، زیرا پرخوری دل را سخت مى‌كند و اعضاى بدن را در اطاعت خدا تنبل مى‌سازد و گوش را از شنيدن پند و اندرز كر مى‌كند.» یکی از نکته‌های اینکه فرموده‌اند: «صوموا تصحوا؛ روزه بگیرید تا سالم باشد» همین است که کم‌خوری موجب سلامت انسان است. پرخوری نه‌تنها سلامت، جسم بلکه سلامت روح انسان را نیز به خطر می‌اندازد، چنان‌که در کتاب مستدرک به نقل از پیامبر اکرم - صلی‌ا... علیه و آله و سلم - آمده است: «قلب‌ها را با زیادی غذا و نوشیدنی نَمی‌رانید، زیرا قلب مثل زراعتی است که وقتی زیاد آب بر آن رَود می‌میرد.» از این‌روست که امام سجاد - علیه‌السلام - در توضیح حق شکم فرموده‌اند: «... سيرى بى‌‏اندازه، شكم را بياشوبد و كسالت آورد كه مايهٔ بازماندن و دورشدن از هر كار نيك و ارجمند است... .» اسراف در هر کاری عاقبتی جز خسران و پشیمانی ندارد، درخصوص خوردن نیز همین‌طور است و اهمیت این موضوع تا جاییست که خداوند در آیه ۳۱ سورهٔ مبارکهٔ اعراف می‌فرماید: «بخورید و بیاشامید و اسراف نکنید» در این خصوص در کتاب بحارالانوار نقل شده است که امام علی به فرزند خود امام حسن مجتبی علیهماالسلام می‌فرماید: «پسرم! می‌خواهی چهار کلمه به تو بیاموزم که از طب بی‌نیاز شوی؟ بر سر سفره غذا منشین مگر آنکه گرسنه باشی، اگر اشتها داری اقدام به خوردن غذا کن و غذا را خوب بجو و قبل از خوابیدن قضای حاجت کن. اگر این اعمال را انجام دادی، از طب بی‌نیاز می‌شوی.» و فرمود: «در قرآن آیه‌ای هست که تمام طب در آن جمع شده است: «بخورید و بیاشامید و اسراف نکنید.» با توجه به آنچه از احادیث ذکر شد، باید گفت که هر عضوی از بدن برای انسان دارای حقی است که طبق فرمودهٔ امام سجاد - علیه‌السلام - رعایت آن واجب است. شکم نیز بر انسان حقی دارد که باید رعایت شود. ضمن اینکه رعایت آن منجر به سلامت جسم و نیز روح انسان خواهد شد. پس ای خدای مهربان! ما را یاری ده تا قدر همهٔ نعمت‌هایت را بشناسیم و شکر آنها را به جا آوریم و حقشان را رعایت کنیم و به سعادت نایل شویم. #روزنامه_مردم‌نو تلگرام👇 t.me/mazaheriesfahani_ir سروش👇 sapp.ir/mazaheriesfahani_ir ایتا👇 eitaa.com/Mazaheriesfahani اینستاگرام👇 instagram.com/mazaheriesfahani_ir

❇️ کرامت کریم 🔹به فرخندگی میلاد کریم اهل‌بیت، امام حسن مجتبی، علیه‌السلام. ✍ بخشی‌هایی از نوشتهٔ خانم زهرا نصیری 🔸اگر کریم تویی سائلی نمی‌ماند... ای آنکه کرامت اهل‌بیت در وجود بابرکتت متجلی شده و کریم اهل‌بیت نام گرفته‌ای! هر فضیلتی را شأنیتی است و کرامت و بخشش با نام تو پیوند ناگسستنی یافته و از تو آبرو گرفته است. هرچه کوچه پس کوچه‌‌های شهر را نگریستم، آن یاد و اثری که گوشه‌ای از حقیقت بی‌مانند تو را نشان دهد نیافتم. در میان برگ‌‌های کتاب‌ها به‌دنبال اثر اصیلی که گوشه‌ای از عظمتت را تحریر کرده باشد، پرسه زدم، اما آنچنان که باید چیزی نیافتم و البته گاه به گزافه‌‌هایی برخوردم که قلبم را به درد آورد. مولای مهربان! گرچه قصور قلم‌ها در حق تو نابخشودنی است، اما بر ما مگیر؛ چراکه عظمتت در فهم هیچ نگارند‌ه‌ای نمی‌گنجد و هیچ جوهری یارای ثبت آن‌را ندارد... . ای مهربان! دل‌‌های کویری ما را به باران کرامتت سیراب کن و از عجز قلم‌‌هایمان درگذر؛ چراکه شکوه از وجود توست و قصور از قلم‌‌های ما، اما دل به دری که همیشه از کرم باز است، امید دارد و همچون سائلی است که جایی جز درگه شما را نمی‌شناسد. اگر کریم تویی، سائلی نمی‌ماند... . پسر حضرت دریا دل ما را دریاب ما یتیمیم و اسیریم و فقیر ای باران #روزنامه_مردم‌نو نیمهٔ رمضان‌الکریم. اردیبهشت ۹۹ تلگرام👇 t.me/mazaheriesfahani_ir سروش👇 sapp.ir/mazaheriesfahani_ir ایتا👇 eitaa.com/Mazaheriesfahani اینستاگرام👇 instagram.com/mazaheriesfahani_ir

❇️در محضر مولای ساجدان (۹) ✅گزیدهٔ رسالهٔ حقوق امام سجاد علیه‌السلام ✍زهرا نصیری 💠 حق عورت «وَ أَمّا حَقّ فَرْجِكَ فَحِفْظُهُ مِمّا لَا يَحِلّ لَكَ وَ الِاسْتِعَانَةُ عَلَيْهِ بِغَضّ الْبَصَرِ فَإِنّهُ مِنْ أَعْوَنِ الْأَعْوَانِ وَ كَثْرَةِ ذِكْرِ الْمَوْتِ وَ التّهَدّدِ لِنَفْسِكَ بِاللّهِ وَ التّخْوِيفِ لَهَا بِهِ وَ بِاللّهِ الْعِصْمَةُ وَ التّأْيِيدُ وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوّةَ إِلّا بِه‏؛ اما حق عورت عبارت است از حفظ آن از حرام و برای آن‌که بتوانی از حـرام حفظش کنی، چشمت را از حرام برگردان که چشم بسیار کمک‌کننده است و همچنین زیاد به یاد مرگ باش و خودت را تهدید به عذاب خداوند کن و از خدا بترسان و دسـت نیاز به‌سوی خالق بی‌نیاز بلند کن و از او کمک بخواه؛ زیراکه حول و قوه‌‌ای نیست مگر از سوی خداوند.» شکی نیست که نگاه کنترل‌نشده و نیز دیدن آنچه که نباید دید، قدم اول در افتادن به وادی گناه و شهوت است، از این‌رو تأکیدات فراوان در قرآن و نیز از ناحیهٔ بزرگان دین برای کنترل نگاه وارد شده است که از آن جمله می‌توان به آیهٔ ۳۰ سورهٔ مبارکهٔ نور اشاره کرد که می‌فرماید: «[ای پیامبر!] به مردان باایمان بگو چشمان خود را [از نگاه حرام] فروگیرند و پاکدامنی خود را حفظ کنند. این برای آنان پاکیزه‌تر است. بی‌گمان خداوند به آنچه انجام می‌دهند آگاه است.» در این آیه به‌دنبال کنترل چشم، کنترل اندام جنسی از هرگونه ناپاکی و شهوت‌رانی مطرح شده است، لذا این موضوع تأیید می‌شود که کنترل نگاه با کنترل امیال جنسی رابطهٔ مستقیم دارد و در ادامهٔ آیه تأکید شده که خداوند به هرچه انجام دهید، آگاه است. در کتاب بحارالانوار نیز از پیامبر اکرم صلی‌الله علیه و آله نقل شده است که «نگاه به نامحرم تیری زهرآلود از ناحیهٔ شیطان است. هر کس از ترس خدا آن را ترک گوید، خدا به او ایمانی می‌دهد که شیرینی‌اش را در دل احساس می‌کند.» همچنین در این کتاب از حضرت عیسی علیه‌السلام نقل شده است: «از نگاه به نامحرم بپرهیزید که بذر شهوت و رشددهندهٔ فسق است.» امام سجاد علیه‌السلام نیز در رسالهٔ حقوق، در رابطه با حق چشم می‌فرماید: «اما حق چشمت بر تو آن است که برگردانی آن‌را از چیزی که خداوند تو را از دیدن آن منع کرده است.» تمرین و ممارست در حفظ نگاه و در نهایت کنترل غریزهٔ شهوت، باعث تقویت اراده در انسان می‌شود و او را در غلبه بر نفس یاری می‌کند و چنانچه افسار نگاه و شهوت از دست برود، انسان در پرتگاه فروافتادن از مرتبهٔ انسانیت گرفتار می‌شود و در نهایت از تصمیمات عقلانی و انسانی برای زندگی‌اش فرومی‌ماند. بنابراین رعایت حق همهٔ نعمت‌های خداوند، برعهده ماست؛ چراکه می‌بینیم این نعمات همه با یکدیگر ارتباط تنگاتنگ دارند و رعایت‌نکردن حق یکی از آن‌ها، موجب پایمال‌شدن حق سایر نعمت‌ها نیز خواهد شد؛ چنانکه رعایت‌نکردن حق چشم، حق عورت را تباه خواهد کرد. پس ای خدای مهربان! ما را در رعایت حقوق نعماتی که برایمان ارزانی داشته‌ای یاری فرما تا آنها را در مسیر صحیح و آنچنان که حق آنهاست به‌کار گیریم و سعادتمند شویم. #روزنامه_مردم‌نو تلگرام👇 t.me/mazaheriesfahani_ir سروش👇 sapp.ir/mazaheriesfahani_ir ایتا👇 eitaa.com/Mazaheriesfahani اینستاگرام👇 instagram.com/mazaheriesfahani_ir

🔹آتشی که خانهٔ مظهر صداقت را سوخت ✍ زهرا نصیری «آتش، در، خانه، کوچه، مظلومیت و...» این‌ها کلماتی آشنا و جگرسوز برای شیعیان است که از ابتدای مقابلهٔ حق و باطل رقم خورد. پرچم‌های سیاه بالارفته در سطح شهر، این بار به نام بنیان‌گذار مذهب شیعه پیوند خورده و نام امام صادق علیه‌السلام را در دل خود جا داده است. اگرچه تاریخ گواه است که این امام معصوم نیز بسان پدر بزرگوارشان مسموم زهر جفا شد، اما شاید یکی از دردناک‌ترین وقایعی که تاریخ زندگی این امام معصوم، در خود به ثبت رسانده، ظلمی به رنگ آتش بود... . آتشی که می‌شد همهٔ تاریخ اسلام را در شعله‌های آن به نظاره نشست؛ از درٔ سوختهٔ خانهٔ دختر پیامبر تا خیمه‌های سوختهٔ نوادگان پیامبر در دشت کربلا... آتشی که زبانه‌هایش از آتشِ گرفته بر درِ خانهٔ حضرت مادر، شعله گرفت. به یقین اگر بعد از رحلت پیامبر صلی‌ا... علیه و آله دست جفا خانهٔ عصمت را به آتش نمی‌کشید، شعله‌های ظلم نه دشت کربلا را درمی‌نوردید و نه به درِ خانهٔ صادق آل محمد علیه‌السلام می‌رسید. در اصول کافی ذکر شده است: «منصور دوانيقي، دومین طاغوت عباسی براي فرماندار مکه و مدينه، حسن بن زيد پيام داد که خانه‏ٔ جعفر بن محمد (امام صادق عليه‏‌السلام) را بسوزان‌. او اين دستور را اجرا کرد و خانه‏ٔ امام صادق علیه‌السلام را سوزانيد که آتش آن تا راهرو خانه سرايت کرد. امام صادق علیه‌السلام وقتی بيرون آمد، ميان آتش گام برمي‌‌داشت و مي‏‌فرمود: انا بن اعراق الثري، انا بن ابراهيم خليل‌ا...؛ منم فرزند اسماعيل، که فرزندانش مانند رگ و ريشه در اطراف زمين پراکنده‌اند، منم فرزند ابراهيم خليل خدا که آتش نمرود بر او سرد و سلامت شد.» اگرچه آتش ظلم و کین بارها و بارها بر دل شیعیان نشسته، اما خاکستری بر باد نرفته و همواره این حق بوده که بر پایه‌های یقین استوار مانده است. #روزنامه_مردم‌نو تلگرام👇 t.me/mazaheriesfahani_ir سروش👇 sapp.ir/mazaheriesfahani_ir ایتا👇 eitaa.com/Mazaheriesfahani اینستاگرام👇 instagram.com/mazaheriesfahani_ir