روزهای سخت زنان عفیفه در مترو!!! ساعت شش و نیم عصر ایستگاه مترو نواب صفوی، واگن ویژه‌ی بانوان ✓پرده ی اول در واگن باز شد، نگاهم به خیل عظیم مردان افتاد... با فشار جمعیت وارد شدم. مردی که در سمت دیگر واگن بود، داد زد سوار نشید، له شدیم! عصبانیتی که در وهله ی اول به سراغم آمده بود، فوران کرد. با صدای بلند گفتم: واگن مخصوص بانوان هست، شما سوار نمی‌شدین. مرد شاکی که حدودا ۳۰ سال داشت، با جمله ای بی ادبانه، صورتش را کج کرد. مردی دیگر با خنده داد زد: زن، زندگی، آزادی تا به حال معنای این شعار را ، عینیت یافته ندیده بودم. شعاری سخیف که زن را وسیله ای برای لذت جویی های آزادانه ی مردان در زندگی قرار می دهد. ✓پرده ی دوم در واگن باز می شود. مردی با کاپشن مشکی از انتهای واگن می خواهد پیاده شود. در مسیر حرکت خود، زن های زیادی را رد می کند. نزدیکی های رسیدن به من، به خودم می آیم. داد میزنم که چرا فاصله اش را رعایت نمی‌کند. صداهای اطراف را میشنوم. دریغ از صدایی که من را در میان این آشفته‌بازار یاری کند. تنها یاری‌گر من، کیف دانشجویی همراهم هست... زنان اطرافم مرا دعوت به سکوت میکنند. می گویند بی‌دلیل اعصابم را بهم نریزم. شخصی آن وسط سعی در جمع کردن قائله با صلوات دارد. و من!...بانوی محجبه ی مسلمان، در یک کشور اسلامی، در واگنی که ویژه ی بانوان هست، آرامشم را از دست داده ام... 📮حرف دل شهروندان تهرانی. 👌 این پیام ها را منتشر کنید تا به دست صاحب منصبان برسد... #ما‌به‌جریان‌انقلابی‌برای‌تحقق‌‌هر‌چه‌بیشتراسلام‌‌ناب‌رای‌دادیم #به‌کجا‌چنین‌شتابان❗️ #اقتصاد #فرهنگ