هدایت شده از نوشتههای مهدی جمشیدی
🔻اصلاحطلبان و یک سبد «رأی ضعیف»
🖊مهدی جمشیدی
برخلاف تصویری که اکنون از سوی اصلاحطلبان در حال ساختهشدن است، آنها نتوانستند صدای معترضان و خاموشان جامعه باشند و چشمها را به سوی خود، خیره کنند و رأیِ بامعنا و پُرمایهای را به دست آورند. این گزاره، مبتنی بر چند دلیل است:
[یکم]. «پنجاه درصد» از جامعه در انتخابات شرکت نکردند، درحالیکه اصلاحطلبان مدعی بودند که عدممشارکت این بخش از جامعه، به دلیل تنگنظریهای شورای نگهبان در تأییدصلاحیتها و حذف گزینههای اصلاحطلب است. اکنون مشخص شد که حتی اگر یک گزینۀ اصلاحطلبِ حداکثری نیز در میدان باشد و حتی اگر همۀ سرمایههای انسانی و رسانهای و ساختاریِ اصلاحطلبان نیز به صحنه بیایند، حاصلش بسیار اندک خواهد بود. پس مسألۀ «مشارکت»، ارتباطی با «تکثّر نامزدها» ندارد و اینگونه نیست که اگر از جریان اصلاحات، کسانی در معرکۀ انتخاب مردم باشند، مشارکت حداکثری نیز تحقّق خواهد یافت. میان تکثّر نامزدها و مشارکت حداکثری، ارتباطی وجود ندارد و ریشۀ مشکل را باید در جای دیگری جُست. آن بخش منفعل و خاموش جامعه نیز، اصلاحطلبان را نمیپذیرند و آنها را نمایندۀ خود نمیدانند و حضور آنها به عنوان نامزد، نمیتواند موجب تولید انگیزه و اراده بشود.
[دوّم]. از این گذشته، اصلاحطلبان حتی در چهارچوب گفتارِ «اثباتی» و «معطوف به خودشان» نیز نتوانستند بدنۀ اجتماعی را بسیج کنند، بلکه کوشیدند از طریق تصویرسازی وارونه و غیراخلاقی از سعید جلیلی، رأیسازی کنند. رأی آنها، بیش از آنکه رأی به خودشان باشد، ریشه در نفیهای هیجانی و انکارهای رسانهای داشت. اگر آنها این شگرد ناجوانمردانه را در پیش نمیگرفتند و از جلیلی، چهرۀ جنگطلب و ویرانگر نمیساختند و این بخش از جامعه را نسبت به او دچار بیم و هراس نمیکردند، چند میلیون ریزش رأی میداشتند. پس بخشی از رأی به آنها، «رأی به آنها» نبوده، بلکه «نه به دیگری» بوده است و این «نه» نیز، مبتنی بر توهم و دروغی بوده که القاء شده است.
[سوّم]. دیگر اینکه «شانزدهونیم میلیون رأی» در نسبت با انتخاباتهای قبلی، رقم بالایی نیست و نشان میدهد که ظرفیت اجتماعیِ اصلاحطلبان، بهشدّت کاهش یافته است. شهید رئیسی در انتخابات سال ۹۶، با شانزده میلیون رأی، نفر دوم شد و در انتخابات سال ۱۴۰۰ با هجده میلیون رأی، نفر اوّل. بنابراین، حاصل آنهمه غوغای انتخاباتیِ اصلاحطلبان، معجزۀ انتخاباتی نبود، بلکه فقط یک «رأیِ متوسط به پایین» شکل گرفت که از دورههای قبلی نیز کمتر بود. پزشکیان نمیتواند ادعا کند که با این رأی، «نمایندۀ بخش عمدۀ جامعه» است، بلکه رأی او، فقط زمینۀ انتقال قدرت را فراهم کرده است. همین و نه بیشتر. این رأی، معنای اجتماعیِ جدّی و گستردهای ندارد و نازل و کممایه است، اما مطابق قانون، وی رئیسجمهور است. پس سخنگفتن از «رفراندوم»، در انتخابی که نتیجهاش «شانزدهونیم میلیون رأی» بوده، مایۀ تمسخر است.
[چهارم]. رأی پزشکیان، برخاسته از «تحریک قومیّتی» بوده و این به دلیل آن بوده که وی و جریان انتخاباتیاش کوشیدند مسألۀ قومیّت را عمده و برجسته کنند. اما روشن است که رأی قومیّتی، بیارزش و نازل است؛ چون بر «عقلانیّت سیاسی» تکیه ندارد و فقط از «تعصّب» برمیخیزد. تحریک قومیّتها و نشاندن خویش بر روی گسل قومیّتی، رأیساز است، اما رأیِ «سیاسی» و «خردمندانه» نیست. اگر انتخابات، عرصۀ رقابت نظریهها و رویکردها و شایستگیها و فضیلتهاست، پس باید انگیزههای سخیف از قبیل انگیزههای قومیّتی، کنار نهاده شوند و رأیدهنده، با عقلانیّت و بر اساس شایستگی انتخاب کند. برخی قومیّتها در این انتخابات، چهرۀ ناموجّه و نامعقولی از خود نشان دادند و اسباب ملامت و تحقیر خود را فراهم کردند. تفاخر و ترجیح قوممدارانه، از هر قومی که باشد، نارواست و به معنی نادیدهانگاشتن امر ملّی و رشدنیافتگی سیاسی و فقر استدلال عقلانی است.
[پنجم]. سعید جلیلی توانست «سیزدهونیم میلیون رأی» را به دست آورد؛ یعنی تنها «سه میلیون رأی» با پزشکیان فاصله داشت. این فاصله، ناچیز است و «عدماجماع» و «دوتکهگی» را نشان میدهد. پس جامعه، به یک سو نغلتیده و وزنۀ یک طرف، سنگین نشده، بلکه این وضع، بیشتر بیانگر فاصلهسازیِ احساسی و لحظۀ آخر است. پزشکیان نتوانسته به یک جریان اجتماعیِ وسیع و اکثری تبدیل بشود و تفاوت محسوس ایجاد کند، بلکه با اندکی تفاوت به قدرت دست یافته است. در مقابل، رأی بالای جلیلی، هرچه که کمرمقی و ناتوانی پزشکیان را نشان میدهد، از وجود یک پایگاه اجتماعیِ تثبیتشده و وفادار و قوی برای جلیلی نیز سخن میگوید. او اینک به یکی از گرانیگاههای سیاسیِ جامعۀ ایران تبدیل شده و بهراستی، قدرت اثرگذاری و اجماعسازی دارد.
https://eitaa.com/sedgh_mahdijamshidi
هدایت شده از نوشتههای مهدی جمشیدی
https://virasty.com/Mahdijamshidi/1720286375523125344
🗒 پزشکیان گفته: «اگر رهبری نبودند، بهراحتی، اسم من از صندوقها بیرون نمیآمد.»
متأسفانه اولین موضعگیری او بهعنوان رئیسجمهور، نسبتدادن اتهام کذب «عدمسلامت انتخابات» به جمهوری اسلامی بود. خوشبینانه نظر بدهم باید بگویم او قادر به ارائهی «گفتار سیاسی» نیست. برای ایشان متن بنویسید تا روخوانی کند.
https://eitaa.com/sedgh_mahdijamshidi
هدایت شده از نوشتههای مهدی جمشیدی
https://virasty.com/Mahdijamshidi/1720329331641160881
🗒 «ناآگاهی افراد جامعه»، یک خطر بزرگ برای جامعه است؛ زیرا دشمن اگر زیرک باشد، از همین «افراد ناآگاه» برای پیشبرد هدفهای خود استفاده میکند و مردم جامعه را بر ضدّ مصالح آن جامعه، بسیج مینماید(مرتضی مطهری، آشنایی با قرآن، ج۴، صص۳۵-۳۶).
https://eitaa.com/sedgh_mahdijamshidi
هدایت شده از نوشتههای مهدی جمشیدی
🔻اشارات انتقادیِ پنجگانه
🖊مهدی جمشیدی
در یک فراز از پیام رهبر انقلاب به مناسبت انتخابات ریاست جمهوری (۱۴۰۳/۰۴/۱۶) آمده است: به جناب آقای دکتر پزشکیان، «رئیسجمهور منتخب»، توصیه میکنم به «افقهای بلند و روشن» چشم بدوزند و در «ادامۀ راه شهید رئیسی» از «ظرفیّتهای فراوان کشور»، بهویژه «منابع انسانیِ جوان و انقلابی و مؤمن»، بیشترین بهره را ببرند.
به نظر من – که البته برداشتم از پیام، مطلق و حقّ محض نیست و شاید خطا در آن راه داشته باشد – میتوان از این عبارتها، چند نکتۀ انتقادی را دریافت:
[یکم]. «رئیسجمهور منتخب». در پیام، به فضیلت و مزیّت خاصی از فرد منتخب اشاره نشده و تنها همین تعبیر خنثی آمده است. پیش از این نوشته بودم که ایشان دچار فقدانها و فقرهای حکمرانانه است و از جهت عاملیّتگریِ رسمی در سطح ریاستجمهوری، نقصانها و ضعفهای مهمی دارد. ایشان نه طرح و تدبیر و تجربه دارد و نه تجربه و عمل و عینیّت. این به آن معنی است که با خلاءها و حفرههای بزرگی روبرو خواهیم شد. ریاستجمهوری، جای کسب فضایل حکمرانۀ نیست، بلکه عرصۀ بهکاربستن اندوختههای گذشته است. نمیتوان با دست تهی آمد و نتایج شگرف به دست آورد. نمیشود روی نقطۀ صفر ایستاد و به بینهایت نگاه کرد. رئیسجمهور باید برآیند و عصاره و سرآمد همۀ داشتهها و ذخایر تاریخی یک جامعه باشد تا بتواند روزانه بر ثروت و توانمندی ملّی بیفزاید.
[دوّم]. «افقهای بلند و روشن». فرد منتخب، نگاه حداقلی به حکمرانی دارد و میخواهد در اکنون زندگی کند. قابهای او کوچک و بسته هستند و از لایۀ روزمرّگی فراتر نمیروند. ازاینرو، به وی توصیه شده که از این فضای تنگ و تُنک بیرون بیاید و به دوردستها بنگرد. نگاه تمدّنی، یعنی همین فراتر رفتن از افقهای کوتاه و کوچک به سوی چشماندازهای کلان و جهانی. ما نباید در اکنون متوقف بمانیم و روزمرّگی را سقف خواستههایمان قرار بدهیم برخلاف نگاه و نظر فرد منتخب و حامیان سیاسی وی، اندیشۀ تمدّنی و نشانهگرفتن افقهای جهانی، نه توهم و خیال است و نه جنگطلبی و عصیانگری. انقلاب اسلامی ثابت کرد که یک امکان تاریخیِ فزاینده در برابر ما قرار دارد و ما میتوانیم از خویشتن برون رفته و در پهنهها و سپهرهای وسیع، تنفّس کنیم. میدانیم که انسانها در قوارۀ خواستهها و ارادههایشان هستند.
[سوّم]. «ادامۀ راه شهید رئیسی». یکی از شگردهای انتخاباتیِ فرد منتخب، قرار دادن خود در برابر تجربۀ دولت شهید رئیسی بود و او میکوشید این تجربۀ سهساله را ناکام و مخدوش و فلاکتبار و شکستخورده نشان بدهد. اما در پیام، سخن از تداوم راهی به میان آمده که شهید رئیسی در پیش گرفته بود. پس برخلاف وعدۀ انتخاباتی وی، نباید در پی گذار از تجربۀ رئیسی بود، بلکه باید آن را بازتولید و بازسازی کرد و استمرار بخشید. رئیسی، یک راه و یک الگو است و ملامت وی جز از مسیر تحریف و عوامفریبی و اغوا نمیگذرد. اگر حقایق با مردم در میان نهاده شوند، همگان درخواهند یافت که تجربۀ رئیسی، سرشار از فتوحات و توفیقات بوده و باید وی را به دلیل آنهمه خدمت و گشایش و انبساط و کامیابی، ستوده و قدردان وی بود. رئیسی، برگ برندۀ جبهۀ انقلاب است و خدمات و حَسناتش، در مقایسهای که چند سالِ پیش رو رقم خواهد زد، روشن خواهد شد. در نگاه تطبیقی که آیندۀ نزدیک، امکان آن را فراهم خواهد کرد، تفاوت طلا و مس روشن خواهد شد.
[چهارم]. «ظرفیّتهای فراوان کشور». فرد منتخب در طول تبلیغات انتخاباتیاش، کوشید مسألۀ تحریم را عمده سازد و علاج دشواریهای معیشتی را در برجام و مذاکره و غرب ببیند؛ چنانکه تصریح کرد اگر درونگرایی و مقاومت و خنثیسازی تحریمها و استحکامِ ساخت درونی، اثربخش بود، در این سهسال، به رونق اقتصادی دست مییافتیم. برخلاف نگاه برونگرایانه و وابستۀ وی، در این پیام از ظرفیّتها و امکانها و قابلیّتهای بومی سخن به میان آمده و خواسته شده که نقطۀ تمرکز، بضاعتهای بومی باشد. اقتصاد درونزا، مبتنی بر قطعارتباط با بیرون و انزوا و خودتحریمی نیست، اما اقتصاد برونگرا، مبتنی بر شرطیسازیِ اقتصاد و اقماریشدن نسبت به دیگران است.
[پنجم]. «منابع انسانیِ جوان و انقلابی و مؤمن». کسانی که در طول دورۀ تبلیغات، جزو حامیان سیاسی و مشاوران و اطرافیان فرد منتخب بودند، مجموعهای از پیرانِ زاویهدار و پشیمان و از راه برگشته بودند که در دولتهای اصلاح و اعتدال حضور داشتند. وضع غالب در این افراد به گونهای بود که چندان نمیتوان در آنها نشانی از سه خصوصیّت جوانِ مؤمنِ انقلابی یافت. ازاینرو، چهبسا با یک دولتِ پیرسالارِ اشرافیِ پشیمان روبرو باشیم.
https://eitaa.com/sedgh_mahdijamshidi
هدایت شده از نوشتههای مهدی جمشیدی
اصلاحطلبیِ سکولار.pdf
7.96M
🔻کتاب «اصلاحطلبیِ سکولار» را ده سال پیش نوشتم. امروز با قدرتگیریِ دوبارۀ اصلاحطلبان، ارزش مراجعه و بازخوانی دارد. دوستان دهۀ هفتادی و هشتادی که شاید از ماهیّت اصلاحطلبان، چندان اطلاعی نداشته باشند، میتوانند در این کتاب، ریشههای تاریخی و فکری این جریان سیاسیِ مسألهدار و زاویهمند را بشناسند.
🖇 بها: هدیۀ صلوات به روح استاد مطهری.
https://eitaa.com/sedgh_mahdijamshidi
🔴به همهی انقلابیونی که به اشتباه فکر میکنند انتخابات تمام شده و دیگر نمیشود کاری کرد برسانید!
بیانات دیروز حضرت آقا فرمان عملیات بود؛
چه کسی باید معیارهایی که حضرت آقا تایید فرمودند را از دولت جدید مطالبه کند؟
تازه اصل مبارزه شروع شده
✍️ #م_طالبی_دارستانی