حدیث آرزومندی
آقای دکتر ناجی گفتند: «مرحوم سید جلالالدین آشتیانی می گفتند وقتی شرح مقدمه فصوص قیصری را نوشتم نسخه
عرفان نظری و عرفان عملی
بنده سوال کردم آیا مرحوم استاد سید جلالالدین آشتیانی اهل عرفان عملی و اذکار خاص و این امور هم بودند یا خیر ؟
آقای دکتر ناجی گفتند خیر.
پرسیدم چرا.
گفتند:« ایشان می گفتند وادی عرفان عملی ریاضت سنگین لازم دارد و من طاقتش را ندارم لذا اصلا وارد نشدم.»
اتفاقا خودشان نسبت به این مسأله تصریح هم داشتند. یک وقت سر درس یکی اشکالی کرد و استاد تند شدند. آن بنده خدا رنگش پرید و گوشهایش سرخ شد! آقای آشتیانی متوجه شدند. آن ایام درس را خودشان با ضبط صوت ضبط می کردند. دکمه استپ را زدند و گفتند:« چیه؟! چرا بهت برخورد؟! اهل معرفت که اهل تعین نیستند چیزی بهشان بر بخورد.»
بعدش گفتند:« شماها فکر میکنید این معارفی را که بنده تدریس میکنم خودم اهلش هستم؟! اینطوری فکر نکنید که بهتون بربخورد! خیر اینها اموری است که ما تعلیم دیدیم و باید آموزش دهیم.»
بنده گفتم :«خود همین اعتراف به اهل نبودن مرتبه ای از کمال است! چقدر مدعی که همینطور هستند ولی قبول نمی کنند که اهلیت ندارند و دکان پرست می کنند.»
گفتند ::بله دکاکین زیاد شده است...»
____
اقول: در اینکه عرفان عملی و تهذیب نفس زحمت دارد تردیدی نیست. با این حال هرکس هر اندازه زحمت بکشد بهره میبرد و اینطور نیست که صفر و صدی باشد و اگر انسان نتواند مراتب عالی را طی کند، به هیچ مرتبه ای نرسد و خود را رها کند مالایدرک کله لایترک کله فقط برای فقه که نیست!! قاعده ای عقلایی و کارآمد است.. متاسفانه در گذشته و حال اساتیدی هستند که آنقدر سلوک را سخت می کنند که احدی جرأت ورود به خود نمی دهد..و تمام الکلام فی محله!
#عرفان
#عبادت
#ریاضت
#آشتیانی
@Menhajalsalehin
https://t.me/hadis_keramat