🌺اینفوگرافی مروری بر واقعه مباهله

🌺 ۲۴ ﺫﻯ ﺍﻟﺤﺠﺔ رﻭﺯ ﻣﺒﺎﻫﻠﻪ ♦️ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺯ ﺍﺯ ﻳﻚ ﺳﻮ ﺭﻭﺯ ﻣﺒﺎﻫﻠﻪ ﺍﻫﻞ ﺑﻴﺖ ﻋﻠﻴﻬﻢ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﺑﺎ ﻧﺼﺎﺭﻯ ﻧﺠﺮﺍﻥ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﺯ ﺳﻮﻯ ﺩﻳﮕﺮ ﻧﺰﻭﻝ ﺁﻳﻪ ﺗﻄﻬﻴﺮ ﺩﺭ ﺷﺄﻥ ﺍﻫﻞ ﺑﻴﺖ ﻋﻠﻴﻬﻢ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺯ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. 📚 ﺑﺤﺎﺭ ﺍﻟﺎﻧﻮﺍﺭ: ﺝ 97، ﺹ 168، 384 🌺ﻫﻨﮕﺎﻣﻰ ﻛﻪ ﺍﻳﻦ ﺁﻳﻪ ﻧﺎﺯﻝ ﺷﺪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠّﻰ ﺍلله ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻋﻠﻰ ﻭ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﻭ ﺣﺴﻦ ﻭ ﺣﺴﻴﻦ ﻋﻠﻴﻬﻢ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﺭﺍ ﻓﺮﺍ ﺧﻮﺍﻧﺪ ﻭ ﻓﺮﻣﻮﺩ: «ﺍﻟﻠﻬﻢ ﻫﺆﻟﺎﺀ ﺍﻫﻠﻰ»، «ﺑﺎﺭﺍﻟﻬﺎ ﺍﻳﻨﺎﻥ ﺍﻫﻞ ﻣﻦ ﻫﺴﺘﻨﺪ». 📚 ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺍﻟﺨﻠﻔﺎﺀ، ﺹ 169 🌺ﻧﺎﻣﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠّﻰ ﺍلله ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺑﻪ ﻧﺼﺎﺭﺍﻯ ﻧﺠﺮﺍﻥ:ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ﺩﻫﻢ ﻫﺠﺮﻯ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠّﻰ ﺍلله ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻧﺎﻣﻪ ﺍﻯ ﺑﻪ ﻧﺼﺎﺭﺍﻯ ﻧﺠﺮﺍﻥ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻧﺪ، ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻣﻀﻤﻮﻥ ﻛﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻳﻜﺘﺎ ﺭﺍ ﻋﺒﺎﺩﺕ ﻛﻨﻨﺪ ﻭ ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ ﺷﻮﻧﺪ، ﻳﺎ ﺑﻪ ﻣﺴﻠﻤﻴﻦ ﺟﺰﻳﻪ ﺑﺪﻫﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻣﺬﻫﺐ ﺧﻮﺩ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻭﮔﺮﻧﻪ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﺟﻨﮓ ﺑﺎﺷﻨﺪ. ♦️ﺑﻨﻰ ﻧﺠﺮﺍﻥ ﺩﺭ ﻛﻠﻴﺴﺎﻯ ﺑﺰﺭﮒ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﻣﺸﻮﺭﺕ ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﻨﺪ، ﻋﺪﻩ ﺍﻯ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﻴّﺪ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺑﺰﺭﮔﺎﻥ ﻗﻮﻡ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻋﺎﻗﺐ ﻛﻪ ﺍﺳﻘﻒ ﻧﺠﺮﺍﻥ ﺑﻮﺩ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺧﻮﺍﺳﺘﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠّﻰ ﺍﻟﻠﱠﱠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺍﻋﻠﺎﻡ ﻛﺮﺩﻧﺪ. ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻋﺪﻩ ﺍﻯ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺍﺑﻮﺣﺎﺭﺛﻪ ﺍﺳﻘﻒ ﺍﻋﻈﻢ ﻧﺠﺮﺍﻥ ﻛﻪ 120 ﺳﺎﻝ ﻋﻤﺮ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺑﺎﻃﻦ ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﺑﺎ ﺍﻣﺮ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠّﻰ ﺍلله ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻣﻮﺍﻓﻖ ﺑﻮﺩﻧﺪ. ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺩﻭ ﺭﻭﺯ ﻣﺸﻮﺭﺕ ﻗﺮﺍﺭ ﺷﺪ ﻛﺘﺎﺏ «ﺟﺎﻣﻌﻪ» ﺭﺍ ﻛﻪ ﺻﻔﺎﺕ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﻴﺴﻰ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﺭﺍ ﺫﻛﺮ ﻛﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ، ﻭ ﺻﺤﻴﻔﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺷﺌﺖ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﺭﺍ ﺑﺨﻮﺍﻧﻨﺪ. ♦️ﺩﺭ ﺣﻀﻮﺭ ﺟﻤﻊ ﻣﺴﻴﺤﻴﺎﻥ ﻭ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﮔﺎﻥ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠّﻰ ﺍلله ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻓﺼﻠﻬﺎﻯ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻗﺮﺍﺋﺖ ﺷﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺍﺫﻋﺎﻥ ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺩﺭ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﻫﻔﺘﺎﺩ ﻧﻔﺮ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﺳﻴّﺪ ﻭ ﻋﺎﻗﺐ ﻭ ﺍﺑﻮﺣﺎﺭﺛﻪ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻯ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﺑﻪ ﻣﺪﻳﻨﻪ ﺑﻔﺮﺳﺘﻨﺪ. ♦️ﻧﺠﺮﺍﻧﻴﺎﻥ ﺩﺭ ﻣﺪﻳﻨﻪ:ﺁﻧﺎﻥ ﺑﻪ ﻣﺪﻳﻨﻪ ﺁﻣﺪﻧﺪ ﻭ ﺧﺪﻣﺖ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠّﻰ الله ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺷﺮﻓﻴﺎﺏ ﺷﺪﻧﺪ. ﻫﺮﭼﻪ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺩﻟﻴﻞ ﻭ ﺑﺮﻫﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩ ﺁﻧﺎﻥ ﻗﺒﻮﻝ ﻧﻜﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﻣﺮ ﺑﻪ ﻣﺒﺎﻫﻠﻪ ﻭﺍﮔﺬﺍﺭ ﺷﺪ. ﺟﺒﺮﺋﻴﻞ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﻧﺎﺯﻝ ﺷﺪ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺁﻳﻪ ﺭﺍ ﺁﻭﺭﺩ: 🌺«ﻓَﻤَﻦْ ﺣَﺎﺟﱠﱠﻚَ ﻓﻴﻪِ ﻣِﻦْ ﺑَﻌْﺪِ ﻣﺎ ﺟﺎﺀَﻙَ ﻣِﻦَ ﺍﻟْﻌِﻠْﻢِ ﻓَﻘُﻞْ ﺗَﻌﺎﻟَﻮْﺍ ﻧَﺪْﻉُ ﺃﺑْﻨﺎﺀَﻧﺎ ﻭَ ﺃﺑْﻨﺎﺀَﻛُﻢْ ﻭَ ﻧِﺴﺎﺀَﻧﺎ ﻭَ ﻧِﺴﺎﺀَﻛُﻢْ ﻭَ ﺃﻧْﻔُﺴَﻨﺎ ﻭَ ﺃﻧْﻔُﺴَﻜُﻢْ ﺛُﻢﱠﱠ ﻧَﺒْﺘَﻬِﻞْ ﻓَﻨَﺠْﻌَﻞْ ﻟَﻌْﻨَﺖَ ﺍﻟﻠﱠﱠﻪِ ﻋَﻠَﻰ ﺍﻟْﻜﺎﺫِﺑﻴﻦَ» (ﺳﻮﺭﻩ ﺁﻝ ﻋﻤﺮﺍﻥ، ﺁﻳﻪ 61) 🌺«ﺍﮔﺮ ﻛﺴﻰ ﺑﺎ ﺗﻮ ﻣﺠﺎﺩﻟﻪ ﻛﻨﺪ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻋﻠﻤﻰ ﻛﻪ ﻧﺰﺩ ﺗﻮ ﺁﻣﺪﻩ، ﺑﮕﻮ ﺑﻴﺎﻳﺪ ﺗﺎ ﻓﺮﺍ ﺧﻮﺍﻧﻴﻢ ﭘﺴﺮﺍﻥ ﺧﻮﺩ ﻭ ﺯﻧﻬﺎﻯ ﺧﻮﺩ ﻭ ﻛﺴﻰ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻟﻪ ﺟﺎﻥ ﻣﺎﺳﺖ. ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻧﻔﺮﻳﻦ ﻛﻨﻴﻢ ﻭ ﻟﻌﻨﺖ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺩﺭﻭﻏﮕﻮﻳﺎﻥ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﻫﻴﻢ». ﻟﺬﺍ ﻗﺮﺍﺭ ﺑﺮ ﻣﺒﺎﻫﻠﻪ ﺷﺪ .

💢آیه مباهله، برترین فضیلت امیرالمؤمنین علیه السلام در قرآن کریم 📚(الفصول المختارة، ص38/ بحار الأنوار، ج‏49، ص188) ♦️روزى مأمون از حضرت رضا علیه السلام سؤال کرد: بزرگترين فضيلت امير المؤمنين عليه السّلام که قرآن بر آن دلالت می کند، چیست؟ ♦️حضرت رضا فرمود: این فضيلت امیرالمؤمنین علیه السلام (که می گویی) در آيه مباهله است، آن جا كه خداوند مي فرمايد: 💢 «هرکس بعد از آنچه از علم برایت آمده است، با تو مخاصمه کند، بگو: بیایید پسرانمان و پسرانتان، زنانمان و زنانتان، خودمان و خودتان را فراخوانیم. سپس مباهله کنیم و لعنت خداوند را بر دروغگویان قرار دهیم» (بر اساس این آیه) رسول خدا صلّی الله علیه و آله، حسن و حسین علیهماالسلام را به عنوان پسرانش، فاطمه عليها السّلام را به عنوان زنانش، و امیرالمؤمنین علیه السلام را به عنوان نفس خود آورد. ♦️از آنجا که هیچ یک ازمخلوقات خداوند، بالاتر و برتر از رسول خدا صلّی الله علیه و آله نیست، در نتیجه بنابر حکم خداوند عزّ و جلّ، کسی برتر از نفس رسول خدا صلّی الله علیه و آله نخواهد بود.

🔰 مباهله؛ صحنه تمایز حق و باطل 🔻 حضرت آیت‌الله خامنه‌ای: روز #مباهله، روزی است که پیامبر مکرم اسلام، عزیزترین عناصر انسانی خود را به صحنه میآورد. 🔹 نکته‌ی مهم در باب مباهله این است: «و انفسنا و انفسکم» در آن هست؛ «و نسانا و نساکم»در آن هست؛ عزیزترین انسانها را پیغمبر اکرم انتخاب میکند و به صحنه میآورد برای محاجه‌ای که در آن باید تمایز بین حق و باطل و شاخص روشنگر در معرض دید همه قرار بگیرد. 🔹 هیچ سابقه نداشته است که در راه تبلیغ دین و بیان حقیقت، پیغمبر دست عزیزان خود، فرزندان خود و دختر خود و امیرالمومنین را - که برادر و جانشین خود هست - بگیرد و بیاورد وسط میدان؛ استثنائی بودن روز مباهله به این شکل است. 🔺 یعنی نشان دهنده‌ی این است که بیان حقیقت، ابلاغ حقیقت، چقدر مهم است؛ میآورد به میدان با این داعیه که میگوید بیائیم مباهله کنیم؛ هر کدام بر حق بودیم، بماند، هر کدام بر خلاف حق بودیم، ریشه‌کن بشود با عذاب الهی.١٣٨٨/٠٩/٢٢

🔴امروز در نظام جمهوری اسلامی همه ایمان در مقابل همه کفر قرار گرفته است. ♦️ شباهت وضعیت امروز با قضایای مباهله در صدر اسلام از زبان رهبر معظم انقلاب

🗓۲۲ذیحجه‌۱۰ق 🏳روز مباهله 💠رهبرانقلاب ‼️ایام، ایام مهمی است؛ این دهه آخر ذیحجه روزهای مهمی در تاریخ اسلام اسلام است. روز نزول آیه ولایت در حق امیرالمومنین و روز «مباهله» است؛ روز مباهله، که یاد آن را باید گرامی داشت و بسیار مهم است، در واقع مظهر اطمینان و اقتدار ایمانی و تکیه بر حقانیت است و این، آن چیزی است که ما همیشه به آن احتیاج داریم. امروز هم ما به همین اقتدار ایمانی و همین تکیه بر حقانیت خودمان احتیاج داریم ؛ چون در راه حق داریم حرکت میکنیم، باید در مقابل دشمنی دشمنان و دشمنی استکبار تکیه کنیم! ۹۷/۶/۱۵ ‼️این ایام هم ایام مهمی است؛ هم یادبود حادثه عجیب مباهله، هم نزدیکی ایام محرم، هم از لحاظ وضعیت منطقه و حساسیت حوادثی که در منطقه در جریان است، برهه مهمی است، همانطور که در مباهله همه ایمان در مقابل کفر قرار گرفت، امروز، همه ایمان در نظام جمهوری اسلامی در مقابل کفر قرار گرفته است؛ و همانطور که معنویت و صفا و اقتدار معنوی پیغمبر و اهلبیتش توانست دشمن را از میدان خارج کند، به فضل الهی ملت ایران هم با اقتدار و با معنویت خود دشمن را از میدان خارج خواهد کرد! ۹۴/۷/۱۵ ‼️دهه‌ی سوّم هم باز دهه‌ای است که در آن هم حوادث مهمّی وجود دارد؛ از جمله و شاید مهم‌ترینش داستان مباهله است که آنجا هم مسئله، مسئله‌ی توحید است؛ یعنی بحث پیغمبر با مسیحیان آن روز، نصارای نجران که به مباهله منتهی شد، بحث درباره‌ی حضرت عیسیٰ بود که حضرت میفرمودند حضرت عیسیٰ بنده‌ی خدا و پیغمبر خدا است، آنها چیزهای دیگری میگفتند؛ قرار شد مباهله کنند که بعد در قضایای مباهله که معروف است و شنیده‌اید آنها مجبور شدند عقب‌نشینی کنند. ۹۹/۵/۱۰ ‼️قضیه مباهله در محرم سال ۶۱ به شکل عملی دوباره اتفاق افتاد؛ یعنی امام حسین هم برای بیان حقیقت، روشنگری در طول تاریخ، عزیزترین عزیزان خود را برمیدارد میآورد وسط میدان. امام حسین که میدانست حادثه چه جور تمام خواهد شد؛ زینب را آورد، همسران خود را آورد، فرزندان خود را آورد، برادران عزیز خود را آورد. اینجا هم مسئله، مسئله تبلیغ دین است؛ تبلیغ به معنای حقیقی کلمه؛ رساندن پیام، روشن کردن فضا؛ ابعاد مسئله‌ی تبلیغ را این جوری میشود فهمید که چقدر مهم است. در آن خطبه «من رأی سلطانا جائرا مستحلّا لحرم الله ناکثا لعهد الله و لم یغیر علیه بفعل و لا قول کان حقا علی الله ان یدخله مدخله»؛ یعنی وقتی او دارد فضا را به این شکل آلوده میکند، خراب میکند، باید یا با فعل یا با قول آمد روشنگری کرد. و امام حسین این کار را انجام میدهد، آن هم با این هزینه سنگین؛ عیالات خود، همسران خود، عزیزان خود، فرزندان امیرالمؤمنین، زینب کبری، اینها را برمیدارد میآید وسط میدان. ۸۹/۹/۲۲ ‼️درباره عظمت شأن زهرای اطهر، زبان ماها خیلی قاصر است؛ قرآن و حدیث صحیح درباره این بزرگوار سخن دارد، در آیه‌ی مباهله: وَ نِساءَنا وَ نِساءَکُم؛ در حالی که اطراف پیغمبر زنان زیادی بودند -همسران پیغمبر بودند، نزدیکان دیگر پیغمبر بودند، شاید آن وقت بعضی از دختران دیگر پیغمبر هم بودند- امّا «نِساءنا» فقط فاطمه‌ی زهرا است؛ برای چه؟ برای مواجهه‌ی جبهه‌ی حق با جبهه‌ی باطل؛ این طور است. فاطمه زهرا مظهر این حقایق والا و فوق‌العاده است. پیغمبر اکرم در مورد حضرت زهرا تعبیر «سَیِّدَةُ نِسَاءِ العالَمین» دارد، و «سَیِّدَةُ نِساءِ اَهلِ الجَنَّة»؛ که این مهم‌تر است: سَیِّدَةُ نِساءِ اَهلِ الجَنَّة. همه‌ی زنهای بهشتی: جناب ساره، جناب آسیه، جناب حوّا، جناب مریم، همه‌ی این زنهای بزرگ تاریخ «نِساءِ اَهلِ الجَنَّة» هستند دیگر؛ زنهای بهشتند؛ این بزرگوار «سَیِّدَةُ نِساءِ اَهلِ الجَنَّة» است. این جور است. اصلاً زبان انسان چطور بچرخد تا بتواند اینها را بیان کند و حقّش را ادا کند! اصلاً ذهن ماها هم خیلی احتیاج به تأمّل و تدقیق دارد تا این حقایق را درک کند. خب اینجا ضمناً برجسته‌ترین خصوصیّات معلوم شد؛ در آن آیه‌ی شریفه بحث طهارت و آیه‌ی تطهیر است که یک مسئله‌ی فراتر از این حرفها است؛ در آیه‌ی «هل ‌أتیٰ» مسئله‌ی خدمت بی‌منّت است؛ در آیه‌ی مباهله مسئله‌ی مقابله‌ی جبهه‌ی حق و جبهه‌ی کفر و باطل است؛ اینها است؛ اینها نشانه‌های مهمّ فاطمه‌ی زهرا است! ۱۴۰۰/۵/۱۲ Jahade_tabeini

❓مباهله یعنی چه؟چه ویژگیهائی دارد؟چرا پیامبر(ص) با مسیحیان نجران مباهله نمود؟ ✍پاسخ: «مباهله» پیامبر(ص) با مسیحیان نجران برگرفته از سنتی متداول، در میان اقوام سامی و بیانگر تلاشهای فراوان پیامبر(ص) برای دعوت اهل کتاب به دین اسلام بوده است که متأسفانه بخش وسیعی از مناظرات و گفتگوهای پیامبر(ص) با آنان مورد غفلت سیره نویسان واقع شده و در متون اسلامی نیز به طور مستقل بدان پرداخته نشده است. 🔻مباهله از آن جهت که دلیلی بر فضیلت و برتری اهلبیت(ع) و عصمت و امامت بلافصل امام علی(ع) است، دارای اهمیت است. مباهله از ریشه «بهل» به معنای رها ساختن، ترک گفتن، به خود واگذاشتن و قید و بند چیزی را برداشتن و نیز لعنت کردن آمده است که از زبانهای عبری و سریانی وارد زبان عربی شده است و در اصطلاح به عملی گفته میشود که دو یا چند نفر که در مسأله مهم دینی با یکدیگر اختلاف دارند، در یک جا جمع شوند و با اصرار و تضرع به درگاه خداوند، از او بخواهند آن را که بر باطل است، رسوا و مجازات کند. 💥زمان و علت مباهله مسیحیان نجران با پیامبر(ص) برخی زمان آن را سال سوم هجری میدانند؛ زیرا به اتفاق اکثر مفسران شیعه و سنی آیه ۶۱ سوره آل عمران که برای دعوت به مباهله است، در این سال نازل شده است و برخی وقوع آن را در سال نهم هجری «عام الوفود» دانستهاند که پیامبر(ص) عازم مدینه شدند؛ اما قول اول صحیحتر به نظر میرسد. از محتوای آیات ۲۴ـ ۱۹ آل عمران میتوان دریافت که پیامبر(ص) برای تفهیم اینکه همه انبیاء در یک مسیر واحد بودهاند و دین حق یکی است و اختلاف در ظاهر شرایع به دلیل تناسب آن با مراحل تکامل اندیشه بشری است و عیسی(ع) نیز بنده و فرستاده خداست، تلاشهای فراوانی کرد و موفق شد، عدهای از آنان را به اسلام فرا خواند؛ اما عدهای دیگر به مجادله و محاجه با پیامبر(ص) پرداختند و چون سخنان منطقی پیامبر(ص) در آنان اثر نکرد، به دستور خدا آنان را به مباهله فرا خواند. ⭕️ مسیحیان نجران «نجران» سومین شهر یمن در منطقه مرزی حجاز و یمن میباشد، که ۷۳ دهکده داشت و تنها منطقه مسیحی نشین است. ⚡️بامداد روز مباهله، حضرت رسول(ص) به خانه حضرت امیرالمؤمنین(ع) آمد. دست امام حسن(ع) را گرفته و امام حسین(ع) را در آغوش گرفت، و به همراه حضرت علی(ع) و حضرت فاطمه(س) برای مباهله، از مدینه بیرون آمد. چون نصارا آنان را دیدند، ابوحارثه پرسید که این‌ها کیستند که با او همراهند؟ پاسخ شنید: ✨آن که پیش روی اوست، پسر عموی او و شوهر دخترش و محبوب‌ترین خلق نزد اوست؛ آن دو طفل، فرزندان اویند از دخترش؛ و آن زن، فاطمه دختر اوست که عزیزترین خلق، نزد اوست. پیامبر(ص) برای مباهله، به دو زانو نشست. سید و عاقب، پسران خود را برای مباهله برداشتند. ابوحارثه گفت: به خدا سوگند چنان نشسته است که پیغمبران برای مباهله می‌نشستند، و سپس برگشت. سید گفت: کجا می‌روی؟ گفت: اگر محمد بر حق نبود با عزیز‌ترین افرادش نمی‌آمد و اگر با ما مباهله کند پیش از آنکه سال بر ما بگذرد، یک نصرانی بر روی زمین نخواهد ماند. در روایتی دیگر آمده است که وی گفت: من صورت‌هایی را می‌بینم که اگر از خدا درخواست کنند کوهی را از جای خود بركَنَد، هر آینه کنده خواهد شد. پس مباهله مکنید که هلاک می‌شوید و یک نصرانی بر روی زمین نخواهد ماند. 💢عقب‌نشستن نجرانیان سپس ابوحارثه نزد پیامبر آمد و گفت: ای ابوالقاسم! از مباهله با ما درگذر و با ما مصالحه کن بر چیزی که قدرت ادای آن را داشته باشیم. پس، حضرت با ایشان مصالحه نمود که هر سال، دو هزار حلّه بدهند که قیمت هر حلّه چهل درهمباشد، و نیز اگر جنگی با یمن روی دهد، سی زره، سی نیزه و سی اسب را به مسلمانان، عاریه دهند، و پیامبر(ص) ضامن برگرداندن این ابزار خواهد بود. پس از نوشته‌شدن صلح‎نامه آنان برگشتند. ✅ طلاب پاسخگو 🔻 @Tollabe_pasokhgoo

آیه مباهله چگونه اثبات امامت حضرت امیرالمومنین علیه السلام را می کند؟ 💠 شیخ مفید (رحمه الله علیه) در اثبات برترى امام على‏ (علیه السلام) بر همگان به‏ جز رسول ‏خدا (صلی الله علیه و آله)، چند استدلال ذکر مى ‏کند و پیش از هر دلیل دیگرى به سراغ آیه مباهله (آل عمران: ۶۱) مى ‏رود و مى‏ گوید: 👈 این آیه مى ‏فهماند که على‏ (علیه السلام) به ‏منزله جان رسول‏ خداست و مى ‏دانیم که رسول‏ خدا (صلی الله علیه و آله) در میان همه انسان‌ها افضل است [پس على افضل از همه انسان‌ها به ‏جز رسول ‏خداست.] 🔹 در این آیه «ابنائنا» بر حسن و حسین‏ (علیهما السلام) صدق مى‏کند و منظور از «نساءنا»، فاطمه زهرا (سلام الله علیها) و مقصود از «انفسنا»، على‏ (علیه السلام) است و منظور از «نفس» چیزى همانند خون و هوا که قوام پیکره مادى انسان بدان مى‏ باشد، نیست 🔰 و مراد از «انفسنا»، رسول‏خدا(صلی الله علیه و آله) نیست؛ چرا که درست نیست انسان به سوى خود، نفس خود را فراخواند بلکه مراد کسى است که در عزت، کرامت، محبت، ریاست، ایثار، بزرگى و جلالت در نزد خداوند سبحان جایگاهى چون رسول‏ خدا (صلی الله علیه و آله) داشته باشد و اگر هیچ دلیل دیگرى وجود نمى ‏داشت که حاکى از برترى پیامبر بر على‏ (علیه السلام) باشد. 📚 شیخ مفید، رساله تفضیل امیرالمؤمنین(علیه السلام)، ص ۳۵

┈┅ ❁ـ﷽ـ❁ ┅┈ 🏞 #عکس_نوشت 💢 نکته ای از مباهله ✳️ #مباهله علاوه بر اثبات حقانیت رسول خدا، افضلیت امیرالمؤمنین، عظمت جایگاه حضرت زهرا و حسنین علیهم‌‌السلام یک نکته‌ی دیگر نیز دارد: 🔸 مسیحی اگر حق‌بین باشد نور هدایت را در پنج تن می‌بیند اما ممکن است مسلمانِ!! بی ولایت بر در خانه‌ی وحی لگد زند یا با تکبیر سر از بدن فرزند پیغمبر جدا کند.

📢 مباهله از آن تکالیف مهمی است که روی دوش اهل بیت(ع) گذاشته شد. 📢 در دعوت به توحید چه کسانی می‌توانند وارد مباهله با علمای مسیحی بشوند؟ کسانی که مصداق «إِنَّما يُريدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَكُمْ تَطْهيرا» هستند. 💠 استاد سیّد محمّدمهدی میرباقری: 🔹 این یک بحث پردامنه‌ای است که اصلاً نقش مباهله در تثبیت حقیقت چیست و حضرت در این مباهله‌ای که کردند در عالم چه کار کردند؛ چون هر تصرفی که حضرت می‌کنند در مقیاس خودشان است و وقتی نبی اکرم(ص) در عالم می‌آیند، او که قرآن می‌خواند همه عالم آیه می‌شود، او که نماز می‌خواند همه عالم مصلی می‌شوند؛ اینطور نیست که این کار از ما هم بر بیاید! حضرت وقتی وارد مباهله شدند چه اتفاقی در عالم افتاد؟ یک نکته‌ای در آن است که اولاً در چه مرحله‌ای مباهله ممکن است و اصلاً جای مباهله کجاست؟ چرا با یهود و کفار قریش مباهله نکردند و با مسیحی‌های نجران مباهله کردند؟ مسیحی‌های نجران آدم‌های مؤمنی بودند و آخرش هم می‌دانید که وقتی دیدند حضرت با این بزرگواران آمدند دیگر مباهله نکردند و عالم بزرگشان گفت این چهره‌هایی که من می‌بینم اگر با آنها مباهله کنید و دستشان بالا برود کوه را از جا می‌کنند و عذابی نازل می‌شود که یک مسیحی هم در عالم باقی نمی‌مانند و مباهله نکردند و حاضر شدند جزیه بدهند. پیداست که این مباهله خیلی امر عظیمی بوده و کار ساده‌ای نیست. یک بار سنگین و خطر عظیم است و لذا در روایات خمس آمده که: قریش مدعی هستند خمس برای آنهاست، حضرت فرمودند عجب، آن روزی که باید به جنگ برویم و درگیر بشویم یا در مباهله ما باید صف اول باشیم، منافعش باید برای آنها باشد؟ البته بحث تقسیم منافع نیست، می‌فرمایند این درآمد عمومی که می‌خواهد جامعه با آن اداره بشود و امکانات اقتصادی اداره جامعه دست آنها باشد، مباهله‌اش را ما باید انجام بدهیم؟ یعنی آن کسی که در صف مباهله می‌آید اوست که می‌تواند راه را پیش ببرد و اوست که باید این امکانات را راهبری کند و جامعه را بگرداند. دعوا سر منافع شخصی نیست. در روایات باب خمس چند تا روایت در این مضمون داریم و پیداست که این امر مباهله خیلی امر عظیمی است و امر دشواری است که در کنار جنگ‌ها قرار می‌گیرد. 🔹 مباهله با اهل کتاب بر سر موضوع توحید بود. در داستان حضرت عیسی(ع)، حضرت می‌فرمود مخلوق است و آنها می‌گفتند نه، ثالث ثلاث است! در دعوت به توحید چه کسی می‌تواند وارد مباهله با علمای مسیحی بشود؟ کسی که مصداق «إِنَّما يُريدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَكُمْ تَطْهيرا» است. باید از شرک مطلق حتی شرک خفیّ پاک باشد. کسانی که از شرک، مطهر هستند و در مقام اخلاص محض هستند می‌توانند در وادی توحید وارد مباهله بشوند. نبی اکرم(ص) اینها را در مباهله و در وادی توحید می‌برد و با اینهاست که مباهله در وادی توحید واقع می‌شود. اینجاست که آیه تطهیر به آیه مباهله گره می‌خورد. 🔹 اگر حقیقت توحید برای اهل مباهله آشکار نباشد نمی‌توانند در موضوع توحید مباهله کنند. اگر آلوده به شرک باشند حق مباهله در توحید را آن هم در این مقیاس مباهله ندارند. مقیاس مباهله اینجا معلوم می‌شود. پس مباهله از آن تکالیفی است که روی دوش اهل بیت(ع) گذاشته شده و لذا «نساء» می‌شود حضرت زهرا و «ابناء» می‌شوند حسنین(ع) و «أنفسنا» می‌شود امیرالمؤمنین(ع). و کس دیگری در مباهله حاضر نیست. پس یک داستان اهل‌بیت(ع) داریم که آنها تطهیر شد‌ه‌اند و ربطی به دیگران ندارد. و باری که روی دوششان گذاشته می‌شود بارهای عظیمی است که یکی مباهله است، یکی عاشوراست، یکی داستان صدیقه طاهره سلام الله علیهاست و بیست و پنج سال خانه‌نشینی امیرالمؤمنین(ع) است و...». ☑️ @mirbaqeri_ir

🎥آیت الله العظمی جوادی آملی: «مباهله یک دعای فخرآوری است/دعای مباهله بالاصاله از اهل بیت بود بالتبع برای پیروان و شاگردان اینها نیز هست.» ١۴٠١/۴/٢٧ #مباهله 🆔@daftar_ayatollah_javadi_amoli

🔶همچنانکه نماز واجبات رکنی و غیر رکنی دارد... مناسبت ها هم رکن و غیررکن دارند... مباهله از ارکان است.... متاسفانه رسانه های ما هم به مباهله نمیپردازند!!! از غریب ترین ایام زندگی ما همین روز مباهله است. نه رسانه های ما از مباهله تعریف می کنند، نه خود ما! وقتی مامون به وجود مبارک امام رضا سلام الله علیه عرض می کند: به چه دلیل علی بن ابیطالب افضل است؟ دیگر نفرمود [به دلیلِ] غدیر، [بلکه] فرمود: به [دلیل] آیه‌ی انفسنا (مباهله)؛ خدا وقتی [در آیه مباهله] وجود مبارک حضرت امیر را جان پیغمبر می داند، از این بالاتر فضیلت فرض می شود؟! (من کنت مولاه فهذا علی مولاه) کجا گفته حضرت امیر، خود پیغمبر است؟ تا آنکه ذات اقدس اله بفرماید: علی جان پیغمبر است! و وجود مبارک امام رضا به این آیه استدلال کرد. آیت الله جوادی آملی درس تفسیر، ۱۳۹۵/۰۷/۰۴