مصباحیه ...
صبح امروز تعدادی از اکانت های فیک توییتر، کانال های اصلاح طلب و ضدانقلاب پروژه مشترکی را شروع کردند؛
#سجاد_صفار_هرندی #امیرحسین_ثابتی
۱- عادل #فردوسیپور، چهار و نیم سال قبل، در پردیس فارابی #دانشگاه_تهران، واقع در قم، از تز دکتری «مدیریت رسانه»اش دفاع کرد امّا از دههی هشتاد و با مدرک کارشناسی ارشد مهندسی صنایع در دانشگاه صنعتی شریف، زبان انگلیسی تدریس میکرد، امّا اصلاحطلبان، شبهبراندازان و حامیان #اغتشاشات۱۴۰۱، هرگز معترض این مسأله نبودهاند. بماند که حتّی دکتری مدیریت رسانه هم ربطی به زبان انگلیسی ندارد و بسیاری از فارغ التّحصیلان دکتری ادبیات انگلیسی، مترجمی انگلیسی و آموزش انگلیسی، شایستهترند از فردوسیپور.
۲- امروز بعد از انتشار اسامی محمدسجّاد صفّار هرندی و امیرحسین ثابتی به عنوان اساتید مدعو دانشگاه #صنعتی_شریف، اغتشاشگران مجازی، هیاهو کردند که «چرا علی #شریفی_زارچی، از شریف اخراج شده؟»؛
در حالی که دانشگاه شریف، مختار بوده که با «درخواست تمدید قرارداد و یا تبدیل وضعیّت» این استادیار پیمانی -که هنوز رسماً به عنوان هیأت علمی رسمی و تماموقت دانشگاه شریف جذبنشده- موافقت کند یا مخالفت.
۳- صفار و ثابتی را از ۱۳۸۸ مبسوط و بیواسطه میشناسم؛ بیاغراق، از باسوادترین و سالمترین حزب اللهیهای دههی شصتی هستند. سجاد صفار، از همان ۸۸ -که دانشجوی ارشد بود- در دفتر بسیج دانشکدهی ما، تبارشناسی احزاب تدریس میکرد و دانشجویان علوم سیاسی و حقوق، بسیار مشتاق و راضی بودند از دانش و روایت منصفانه، مستدل و مستندش.
۴- تدریس صفار و ثابتی، آن هم در عنوان درسی «انقلاب اسلامی ایران» در مقطع کارشناسی، از بهترین انتخابهایی است که هر دانشگاهی، میتواند داشته باشد؛
سجّاد ۴۰ ساله و امیرحسین، ۳۵ ساله، از بسیاری از اساتیدی که ما در دوران کارشناسی در دانشگاه تهران و حتّی دیگران در مقطع ارشد، داشتیم و داشتند، باتجربهترند و سن بیشتری دارند.
تدریس ایندو، سالها پس از دریافت مدرک دکتری و برای دروس مرتبط با مدارک تحصیلیشان، نه تنها اقدامی منطقی و مطابق با قوانین متعارف و همیشگی وزارت علوم بلکه نیاز مبرم این روزهای دانشگاهها بهویژه دانشگاه شریف است؛
دانشگاهها، نباید توسّط اساتیدی غصب شوند که مایلند دانشجویان، دچار بیثمری، بیاخلاقی، خودویرانگری، دگرویرانگری، غربزدگی و یأس شوند.
#مدیریت_آموزشی #حکمرانی_آموزشی #مدیریت_فرهنگی #حکمرانی_یکپارچه_فرهنگی
سنجش عملکرد آیتالله مصباح و شهید بهشتی با رویکرد امام/1
بریدهای از کتاب «عمار انقلاب»
🔹دو گروه [از حوزویان در مواجهه با آراء آقای شریعتی] که شامل #آیتالله_مصباح و #شهید_بهشتی است، هر کدام از جهتی به امام شباهت دارند.
🔸دسته نخست از جهت تأکید بر مرزهای عقیدتی و نقد مطالب ناصحیح، جهت پیشگیری از انحراف در صفوف نهضت (که در جای خود قابل دفاع و حکیمانه است) و دسته دوم از جهت مراعات مصالح مبارزه و مواجهه حکیمانه با پدیدههای فتنهگون. آقای #سیدمحمود_دعایی در مورد انگیزه #آیتالله_مصباح میگوید:
🔹«آقای مصباح در حقیقت میشود گفت که یک روحانی آگاه به مسائل زمان خودشان بودند و با احساس مسئولیت مبارزه با شرایط حاکم بر کشور، این یک واقعیت است. در یک مقطعی که مبارزات اوج گرفت و طیفهای مختلف به مبارزه پرداختند یک نگرانی به وجود آمد، نگرانی این بود که جهت مبارزه و سرانجام مبارزه با آنچه که ما به آن دل بستیم و معتقد هستیم نیانجامد و به همین دلیل اینها به این نتیجه رسیدند که ما در عین حفظ مواضع و حمایت از فعالیتهای مبارزاتی گذشته و ادامه راه گذشته باید از اینکه حامی جریاناتی باشیم که در نهایت آنها اگر پیروز شوند اهداف ما را نخواهند پذیرفت پرهیز کنیم.
🔸... آقای مصباح در این زمینه به قدری وسواس و حساسیت داشت که حتی نوآوری های مرحوم آقای شریعتی را بر نمیتابید و آنها را انحرافی میدانست.
🔹حتی در مدرسه حقّانی ایشان به عنوان یکی از مدرسین برجسته مدرسه بودند به این نتیجه رسیده بودند که حرکت مرحوم آقای شریعتی موجش دامن طلاب حقّانی را هم گرفته است یعنی این طلاب گرایشاتی پیدا کردند در جلسات سخنرانی ایشان میروند شرکت میکنند کتابهای ایشان را میخوانند و ایشان نگران بودند و موضع داشتند و در موضعگیریهای خودشان با حساسیتهایی که باز برخی طلبهها داشتند مواجه شده بودند و گاهی مقاومت میکردند».
🔸نمونهای دیگر که امام در جلسات خصوصی نظر خود را در مورد دکتر شریعتی میفرمودند خاطرهای است که حجت الاسلام و المسلمین #فردوسیپور نقل کردهاند. بر اساس گزارش ایشان که خود در نجف بوده و در جریان درگذشت دکتر شریعتی واسطه میان امام و #ابراهیم_یزدی برای درخواست صدور نامه تسلیت به پدرِ دکتر شریعتی و برگزاری مراسم ختم از سوی امام بوده، امام به هیچ کدام از این دو مورد پاسخ مثبت -نداده است. در واقع این خود شاهدی بر مخالفت امام با شریعتی در روزگاری بود که او از محبوبیت بالایی برخوردار بود...(عمار انقلاب، صص487-486)
🔊به رسانه رسمی بنیاد تاریخپژوهی و دانشنامه انقلاب اسلامی بپیوندید:👇
https://eitaa.com/joinchat/861732881Cb60e54e1db