🔺قلم به لرزه افتاد! ▫️مرحوم شیخ آقا بزرگ طهرانی درباره‌ی استادش #محدث_نوری می نویسد: 🔹«قلم در دستم به لرزه افتاد، هنگامی که این نام را نوشتم و هیئت همیشگی اش برایم ممثّل شد. بعد از این که از فراق ما پنجاه و پنج سال می گذرد. .... شیخ نوری یکی از [اسوه ها] و نمونه های سلف صالح بود که وجودش در این عصر نادر است. 🔸 او آیه ای از آیات عجیب و شگرف خداوند بود و زندگانی اش صفحه ای درخشان از اعمال صالح بود. ... خود را وقف خدمت به علم کرده بود و به غیر از بحث، جستجو، تتّبع، جمع آوری اخبار پراکنده و احادیث نادر و نظم بخشیدن به کتب پراکنده به چیز دیگری اهتمام نمی ورزید... 🌀توفیق الهی با او همراه بود و مشیّت الهی او را یاری کرد تا آنجا که اگر کسی در کتابهایش نظر کند تعیین می کند که خداوند او را مشمول لطف خاص خود کرده بود و او را برای گنج هایی باارزش ذخیره کرده بود که بزرگان سلف به آن دست نیافتند. بلکه انسان خیال می کند که خداوند او را خلق کرد برای حفظ آنچه که از میراث آل محمد (ص) باقی مانده بود. (ذَلِكَ فَضْلُ اللَّهِ يُؤْتِيهِ مَنْ يَشَاءُ)»

🔺#اجساد_جاویدان! ▫️شیخ آقا بزرگ طهرانی به نقل از محمد بن ابی القاسم کاشانی نجفی می نویسد: 🔸«زمانی که همسر #محدث_نوری وفات کرد، وصیت نمود که در کنار وی دفن شود. 🔹چون من محرم سببی همسر شبخ بودم، برای دفن وی حاضر شدم و داخل سرداب شدم تا گونه‌ی میت را بر خاک قرار دهم. ⚡️ جسد شیخ را پس از هفت سال تازه یافتم مانند همان روز که دفن شده بود. حتی گذشت زمان بر کفن او نیز هیچ تأثیری نگذاشته بود و رنگ آن را از سفیدی به زردی تغییر نداده بود» 📚طبقات أعلام الشیعه، ص 459

🔺برخیز! برخیز! 💠#محمدحسین_کاشف_الغطاء علاقه وافری به #محدث_نوری داشت. محدث نوری از کارشناسان سرشناس علم حدیث بود. کاشف‌الغطاء هماره با استاد نشست و برخاست داشت. 🌀از پندهای استاد برای سیر و سلوک و پیمودن راههای سعادت بهره می‌جست. 🔅روزی به استاد گفت: «رطوبت جوانی در جان من رسوخ کرده و مرا از برخاستن برای نماز شب سنگین نموده است. از این رو، در برخی از شبها، نماز شب از دستم می‌رود». 🌱استاد فریاد برآورد: «چرا؟ برخیز! برخیز!». 🔅کاشف‌الغطاء سالها پس از رحلت استاد، از آن سرزنش استاد یاد می‌کند و می‌گوید: «صدای استاد مرحومم، در هر شب، پیش از سحر مرا برای نماز شب بیدار می‌کند».

#محدث_نوری زنده کننده زیارت پیاده امام حسین ع ☑️ شیخ آقا بزرگ تهرانی 💢 پیاده‌روی به کربلا در دوران شیخ انصاری شیوه و روش بزرگان و اخیار بود؛ ولی پس‌از چندی ترک شد و از نشانه‌های فقر و تنگ‌دستی و از ویژگی‌های انسان‌های کم‌مایه شمرده می‌شد و هرکه می‌خواست پیاده به کربلا برود، به این دلیل که عار و علامت ذلت تلقی می‌شد، پنهانی می‌رفت. 🌀استاد ما چون وضع بدین منوال دید بدین شیوه‌ی خداپسندانه همت گذاشت و به آن ملتزم گشت و در عید قربان برای حمل اثاث و بار سفر حیوان کرایه می‌کرد؛ ولی خود و یارانش پیاده راه می‌پیمودند و طبعاً بدلیل ضعف مزاج نمی‌توانست مسافت از نجف تا کربلا را با گذراندن یک شب طی کند، از این‌رو سه شب را در راه می‌گذراند. 💠بر اثر این اقدام در سال‌های دوم و سوم، رغبت مردم صالح به این امر افزون گشت و دیگر عار محسوب نمی‌شد. به‌طوری‌که در برخی سال‌ها، تعداد چادرها و خیمه‌های راه‌پیمایان به ۳۰ عدد می‌رسید و هر چادر تعلق داشت به ۲۰ تا ۳۰ نفر و بدین‌گونه این سنت والا معمول و مرسوم گشت. 📚 کتاب سیمای فرزانگان ص ۱۵۶.

🔺علما؛ احیاگران پیاده روی #اربعین 🌀زیارت پیاده #امام_حسین (ع) در عصر شیخ مرتضی انصاری (1214- 1298ق) رواج داشته، اما بعد از ایشان، طوری تبلیغ شد که این نوع زیارت، زیارت فقرا و نیازمندان است و آن را عار و ننگ می دانستند به طوری اگر کسی می خواست پیاده به زیارت برود، مخفیانه می رفت. 🔹بعد از این دوره فترت، آیت الله میرزا حسین #محدث_نوری اولین شخصی بود که یک گروه ۳۰ نفره از دوستان و شاگردانش در عید قربان این زیارت علنی کرد. ایشان برای بار و اثاثیه کاروان مرکب کرایه می کردند اما خودشان پیاده راه می رفتند و بدین سان مردم کم کم به این جمع ملحق شدند. 🔸ایشان نسبت به این زیارت اهتمام داشته و آخرین بار در سال 1319 هجری(یک سال قبل از ارتحال) با پای پیاده به زیارت حرم أباعبدالله حسین(ع) رفته است. 🍁مرحوم شیخ آقابزرگ تهرانی كه از نزدیك شاهد تلاش استادش بوده، می نویسد: 🔺«و مما سنه في تلك الأعوام زيارة سيدالشهداء على الأقدام، فقد كان ذلك في عصر الشيخ الأنصاري في سنن الأخيار وأعظم الشعائر، لكن تُرك في الأخير»: 🔻 از جمله اموری که محدث نوری در آن آن را سالها ترویج کرد زیارت امام حسین(ع) با پای پیاده بود. زیارتی که در دوران شیخ مرتضی انصاری از جمله سنت‌های بزرگان بود و لیکن به دست فراموشی سپرده شده بود. 📚(نقباء البشر في القرن الرابع عشر، آقا بزرگ طهرانی: ج ۲ ص ۵۴۷).

🌱#معرفی_کتاب 💠کتاب "نَجْم ثاقبْ در احوال امام غایب علیه‌السلام" کتابی به زبان فارسی، درباره امام مهدی(عج) که به قلم میرزا حسین نوری (۱۲۵۴-۱۳۲۰ق)، از محدثان شیعه در قرن چهاردهم هجری قمری نوشته شده است. 🔹جلد اول کتاب شامل شش باب با عناوین: ولادت و شمّه ای از حالات آن جناب، اسامی و القاب و کنیه های حضرت، اوصاف شمایل و بعضی از خصایص حضرت، ذکر اختلاف مسلمین در وجود مبارک و اقوال اهل سنت در مهدی موعود(عج)، نصوص امامیه از رسول خدا(ص) و ائمه اطهار(ع) بر امامت و اثبات امامت آن حضرت از روی معجزات می باشد که به شرح و تفصیل مطالب فوق پرداخته است. 🔸جلد دوم کتاب نیز شامل شش باب با عناوین: ذکر حکایت کسانی که در غیبت کبری به خلافت امام علیه السلام رسیده اند، جمع بین حکایات و قصص گذشته و بین آن چه رسیده، توسل به ائمه علیهم السلام جهت حوایج دنیا و آخرت و اوصاف اوتاد و ابدال و نجبا و صلحا و قطب علیه السلام، ذکر شمّه ای از تکالیف عُبّاد بالنسبة به امام عصر(عج) می باشد که به شرح و تفصیل مطالب فوق پرداخته است. 💠#محدث_نوری در تالیف کتاب، از منابع شیعه در باب مهدویت مانند کمال الدین و غیبت نعمانی و شیخ طوسی و برخی منابع اهل سنت استفاده کرده است. #امام_زمان

🔺همه کاره میرزای شیرازی! ▫️آیت الله شبیری زنجانی: 🔹 حاجی نوری همه کاره دستگاه میرزای شیرازی بود. شنیدم چون میرزا فرصت نداشت به دید و بازدید اشخاص برود حاجی نوری را از طرف خود می فرستاد. تقسیم وجوه میرزا هم به دست او بود. 🔸حاجی نوری قصیده ای به نام «غدیریه دارد که مفصل است و من اخیراً آن را دیدم. در آن قصیده از میرزا خیلی با عظمت یاد کرده است. 🌀ایشان بسیار محقق وعظيم الشأن بود. برخی بر سید ابن طاوس اشکال کرده اند که در کتب خود ادعیه و زیاراتی برای اماکن مقدسه ذکر کرده و معلوم نکرده است که از منشآت خودش است یا از مصادر نقل کرده است. 🌱 پس از چاپ مستدرک الوسائل حاجی نوری معلوم شد که این زیارات در مصادر نقل شده است و ابن مشهدی در مزار همان زیارات را مسنداً نقل کرده است. 🪴خاتمه مستدرک ایشان در علم رجال بسیار پر فائده است. نزد اهل تحقیق این کتاب بسیار ارزشمند است. #محدث_نوری 📚کتاب جرعه ای از دریا، صفحه ۳۳۵ و ۳۳۷.

آیت الله خامنه ای: ♦️پایه های تشیع را در آن زمانی که تشیع در کشور ما تازه بود همین کتاب های علامه مجلسی قرص کرده است. ♦️باب الائمه ✍️ #محدث_نوری (ره): حدثني الشيخ الفاضل الصالح المقدس الورع الشيخ حسين المازندراني المجاور في المشهد الغروي قال : حدثنا في مجلس البحث شیخ الفقهاء في عصره صاحب جواهر الكلام قدس سره قال : رایت البارحة كاني بمجلس عظيم فيه جماعة من العلماء وعلى بابه بواب ، فاستاذنت فادخلني فرأيت فيه جميع من تقدم وتاخر من العلماء مجتمعين فيه و في صدر المجلس مولينا العلامة المجلسى (ره) ، فتعجبت من ذلك فسئلت البواب عن وجهه ؟ فقال : هو معروف عند الأئمة عليهم السلام بباب الأئمة ، و انما اوتي هذه المنزلة لانه من في الشيعة الچاوش للزوار ، قلت : لانهم يميلون الناس الى زيارة المشاهد بالنداء والاصوات ويحفظونهم في الفيافي و الفلوات و یدلونهم المسالك و الطريق ، ولكل واحد منهم كالتوفيق الذي هو خير رفيق ، ولهم بعد ذلك مآرب أخرى و فوائد لا يحصي ، و لعل المراد منه تصانيفه بتقريب لا يخفي على اللبيب . ♦️از فاضل صالح شیخ حسن مازندرانی که در نجف اشرف ساکن بود، شنیدم، در مجلس بحث شیخ الفقها، صاحب جواهر (ره) بودم که ایشان فرمود: 💢 دیشب در خواب دیدم مجلس بزرگی برپاست و در آن مجلس بسیاری از علما حاضرند و بر در آن مجلس، دربانی ایستاده‌ است. من اجازه گرفتم و داخل شدم، دیدم همه علمای گذشته تشریف دارند، و در صدر مجلس #علامه_مجلسی (ره) نشسته است. از این که ایشان بر همه مقدم بودند تعجب کردم، علت را از آن دربان پرسیدم، گفت: علامه مجلسی نزد ائمه علیهم السلام به «باب الائمه» معروف است، و این مقام و منزلت را به خاطر این به او داده‌اند که در میان شیعه، چاوش را برای زوار سنت کرده است. ♦️ مرحوم محدث نوری در ادامه می‌فرماید: زیرا کسانی که چاوش هستند، مردم را به زیارت مشاهد مشرفه، تشویق و ترغیب می‌کنند و آنان را در صحراها و بیابان‌ها محافظت می‌کنند و راه را به آنان نشان می‌دهند. و چاوش برای هر مسافری، مانند توفیقی است که بهترین رفیق است. و پس از آن (رسیدن به مقصد) هم برای مسافران، فایده‌های بسیاری هست. و ممکن است مراد (از چاوش بودن او)، تألیفات آن بزرگوار باشد [که موجب نشر احادیث و آثار اهل بیت علیهم السلام شد و مردم به سوی خاندان عصمت راه یافتند.] چنانچه بر انسان خردمند پوشیده نیست. #محمدباقر_مجلسی 📚 دار السلام، تألیف محدث نوری، جلد ۲، صفحه ۲۴۴، چاپ انتشارات و چاپخانه علمیه قم

🍃دو راه سریع برای اتصال به #امام_زمان عج بنا بر نظر #محدث_نوری

عالی ترین مستحبات از نظر مرحوم #محدث_نوری به بیان مسعود عالی #خدمت_به_مردم

🔺سال نمای زندگی #محدث_نوری 🌷🌷🌷

🔺مشاعره با اشعار ولایت مولاعلی ▫️آیت الله بهجت: 🔹حِمیَری در زمان امام باقر و صادق علیهماالسلام بود و دیوان او معروف است و شعرهای خوب و زیادی دارد. باری از شتر جابه‌جا می‏شد، پرسیدند چیست؟ گفتند:«رائیات حِمیَری است». چنان‌که مرحوم سید رضی هم همین‌طور است، یعنی خوب و زیاد شعر گفته است. 🔸می‏‌گویند: یک وقت حاجی نوری رحمه‌‏الله،‏ صاحب مستدرک، در سفر کربلا، پیاده از نجف تا کربلا با هم‏سفری‏‌ها مشاعره می‌کنند و ایشان در تمام این مسافت، در جواب اقتصار می‏‌کند بر شعرهایی که در مدح حضرت امیرالمؤمنین علیه‌‏السلام سروده شده است. واقعاً شایسته است انسان شعر را برای این منظور حفظ کند! 📚در محضر بهجت، ج۳، ص۴۸ #محدث_نوری #حضرت_امام_علی