خنده بر لب میزنم تا کَس نداند رازِ من ورنه این دنیا که ما دیدیم؛ خندیدن نداشت..! #صائب_تبریزی

محمدعلی قلاوند: 🌷چشمه باش استاد شاگردانش را به یک گردش تفریحی به کوهستان برده بود .بعد از یک پیاده روی طولانی همه خسته و تشنه در کنار چشمه ای نشستند و تصمیم گرفتند استراحت کنند . استاد به هریک از آنها لیوان آبی داد وار آنها خواست قبل از نوشیدن آب یک مشت نمک درون لیوان بریزند .شاگردان هم همین کار را کردند ولی هیچ یک نتوانستند اب را بنوشند چون خیلی شور بود . بعد استاد مشتی نمک را داخل چشمه ریخت واز آنها خواست از آب چشمه بنوشندو همه از آب گوارای چشمه نوشیدند . استاد پرسد :«ایا آب چشمه شور بود؟»وهمه گفتند:«نه ...آب بسیار خوش طعمی بود». استاد گفت :«رنج هایی که برای شما در این دنیا در نظر گرفته شده است نیز همین مشت نمک است نه بیشتر ونه کمتر ...این بستگی به شما دارد که لیوان آب باشید و یا چشمه که بتوانید رنج ها را در خود حل کنید . پس سعی کنید چشمه باشید تا بر رنج ها فائق آیید». ساقیا صبح است می ازشیشه درپیمانه کن حشـرخـواب آلودگان ازنعره‌ ی مستانه کن می ‌رود فیــض صبوح ازدست،تادم مـی ‌زنی پیش این دریای رحمت دست راپیمـــانه کن #صائب_تبریزی ‎‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎ #سلام_صبـح_زیبـاتـون_دلچسب_گوارا

📝جدا شو از دو عالم تا توانی با خدا بودن که دارد دردسر بسیار، با خلق آشنا بودن بکش در زندگی مردانه جام نیستی بر سر که باشد در بلا بودن، به از بیم بلا بودن دم تیغ قضا از چین ابرو برنمی گردد ندارد حاصلی دلگیر از حکم قضا بودن ثمرهای گرامی در بهشت جاودان دارد درین بستانسرا یک چند بی برگ و نوا بودن به سیم قلب باشد ماه کنعان را خریداری به امید غنای جاودان چندی گدا بودن ز طوفان حوادث لنگر تمکین مده از کف که دریا می کند دل را به تلخی ها رضا بودن میاور رو به مردم تا نگردانند رو از تو که باشد بر خلایق پشت کردن مقتدا بودن چو پل از بردباری بگذران تقصیر خلق از خود نباید تند چون سیلاب با قد دو تا بودن تمنا را ز دل، چون سگ ز مسجد، دور می سازی اگر دانی چه مطلب هاست در بی مدعا بودن سواد فقر می بخشد حیات جاودان صائب درین ظلمت نباید غافل از آب بقا بودن #صائب_تبریزی - غزل شمارهٔ ۶۲۰۶ 🆔 @mah_davit313