ناسپاسی مردم از نعمت وجودی امام(۱) ابن ابی الحدید گوید: «اکثر ادباء و متکلمین برآنند که "حمد" و "مدح" مانند دو برادر اند که فرقی میان شان نیست. اما "تشکر" اخص از "مدح" است، زیرا شکر تنها بر نعمت خاصی سزاوار است و تنها از جانب کسی که مورد نعمت واقع شده(منعم علیه) صادر می گردد»‌(شرح ابن ابی الحدید ج ۱ ص ۸۷‌) در مناجات شعبانیه آمده است: - «فشکرتک بادخالی فی کرمک» تو را شکر کردم بخاطر اینکه مرا در کرم خود داخل کردی. و این همان رساننده ی بیان ابن ابی الحدید است که شکر سپاس‌گذاری کسی است که نعمتی به او بطور مستقیم رسیده است. - «و لتطهیر قلبی من أوساخ الغفلة عنک» و تو را شکر کردم بخاطر اینکه قلب مرا از شرک و چرک غفلت پاک کردی "اوساخ" از "وسخ" به معنای چرک است و "شاکر" کسی است که نعمت عطا شده را نمی پوشاند و با ذکر شکر آن را به جا می آورد، بنابراین فرد شاکر "غافل" و "کافر" نیست، زیرا با ذکر نعمات آنها را آشکارا بیان می دارد. بيان فوق همان معنایی است که راغب بدان توجه داده و می گوید: «تصور النعمة و إظهارها قيل و هو مقلوب عن الكشر أي الكشف و يضاده الكفر و هو نسيان النعمة و سترها» مفهوم شکر عبارت است از تصور نعمت و آشکار ساختن آن و لفظ شکر، تغییر لفظ «کشر» و به معنای کشف و باز کردن است و نقطه مقابل آن کفر است که به معنای پوشیدن و پنهان کردن است، یعنی نعمت را فراموش کردن و پنهان ساختن آن(مفردات راغب ص ۲۷۲) و محقق طوسی گوید: «الشكر أشرف الأعمال و أفضلها و اعلم أن الشكر مقابلة النعمة بالقول و الفعل و النية و له أركان ثلاثة» شکر و سپاس شریف ترین و برترین اعمال است و شکر نعمت سه گونه است: زبانی، عملی و قلبی. #مهدویت #شعبان #امام_زمان #امام_مهدی #ناسپاسی_مردم_از_نعمت_وجودی_امام

ناسپاسی مردم از نعمت وجودی امام‌(۲‌) امیر المؤمنين علیه السلام می فرماید: «کان رسول الله مکفرا لا یشکر معروف و کذلک نحن اهل بیت» مردم قدر پیامبر را ندانستند و از خوبی هایش(معروف) قدردانی نشد و همین‌طور قدر ما اهل بیت را نیز نمی دانند. این روایت موید بیان سابق ما است، زیرا امیرالمؤمنین علیه السلام "کفر" را مقابل "شکر" قرار داده است و با توجه به مفهوم شکر معنای آن چنین است که ائمه هدی علیهم السلام هر کدام نعمتی مستقیم برای اهل زمین هستند. برای اینکه از جُرگه ناسپاسان نباشیم باید نحوه ی قدردانی و شکرگذاری هر ذی المعروفی را بدانیم. امام سجاد علیه السلام می فرماید‌: ۱. و أما حق ذی المعروف علیک فإن تشکره حق هر ذی المعروفی که به شما خوبی کرده این است که از او تشکر کنی(شکر) ۲. و تذکر معروفه و دوم آنکه خوبی آن را ذکر کنی(ذکر) بيان کردیم که "ذکر" معنای نزدیکی به "شکر" دارد و ممکن است "ذکر" اعم مطلق از "شکر" باشد. ۳. و تنشره له مقالة حسنه و سوم آنکه به نفع آن ‌شخص حرف های خوب نشر بدهید، از ویژگی های خوبی که دارد بگویید، از خدماتی که انجام داده تعریف کنید ۴. و تخلص له دعاء فی ما بینک و بین الله و چهارم آنکه خالصانه برایش دعا کنید بله! عذر خواهی کنید در مقابل چنین نعمتی که در قِبال آن ناسپاس بوده ایم! - و عذروا ما لا حجت لکم علیه علم اعمل فیکم بثقل اکبر... عذر خواهی کنید نسبت به کسی که حجت و دلیلی علیه او ندارید و بلکه او علیه شما حجت دارد. #مهدویت #شعبان #امام_زمان #امام_مهدی #ناسپاسی_مردم_از_نعمت_وجودی_امام