درهای شهر علم به دست تو باز شد اسلام پایِ مکتب تو سرافراز شد🏴 #شهادت_امام_صادق🖤 #امام_صادق #امام_زمان #نور_نما اللّهم‌َعجّل‌لولیڪ‌الفرج 🌱

فرزند کم یا فرزند زیاد؟! ✍️در برخی از روایات، فرزند آوری مورد توصیه قرار گرفته و پیامبر صلی الله علیه و آله و ائمه ی هدی علیهم السلام، وقتی که می خواستند در حق دیگران دعای خیری کنند، از خداوند سبحان، درخواست فرزند و مال بسیار می کرده اند: «اللَّهُمَّ أَكْثِرْ مَالَهُ وَ وُلْدَهُ». و در مقابل، برخی از روایات از کثرت فرزند برحذر داشته و رساتر آنکه خداوند متعال از فرزند بعنوان "فتنه" یاد کرده است؛ رسول الله صلی الله علیه و آله می فرماید: «وَ مَنْ أَبْغَضَنِي فَأَكْثِرْ مَالَهُ وَ وَلَدَهُ‏» و هر کس مرا دشمن می دارد مال و فرزندان او را زیاد گردان. 🔻علامه ی مجلسی در پاسخ به این تناقض ظاهری می گوید: این روایت ها، فراوانی مال و فرزند را نکوهش کرده است. اخبار در این موارد متفاوت است، در بسیاری از دعاها ثروت و مال و فرزند زیاد از خداوند درخواست شده است، و در بسیاری از دعاها فقر نکوهش شده و از آن به خدا پناه برده اند، جمع بین آن دو خالی از اشکال نیست. ممکن است جمع بین آن ها به این صورت باشد که ثروت پسندیده، ثروتی است در راه آخرت به کار رود و مانع عبادت نشود، همانطور که روایت شده است بهترین مال نیکو برای بنده صالح است، این مورد نادر می باشد. فقر نکوهیده، فقری است که بر آن صبر نکرده و موجب ذلت و نیاز به مردم شود، چه بسا فقر و ثروتی که که در روایات ستایش شده را میتوان به معنای کفاف و به قدر احتیاج تفسیر کرد، زیرا در واقع بی نیازی محسوب می شود و بیشتر مردم آن را فقر می شمارند. بی شک زیاد بودن مال و فرزند و خدم و حشم غالبا مانع از یاد خدا و آخرت می شود، همانطور که خدای متعال می فرماید: «إِنَّما أَمْوالُکُمْ وَ أَوْلادُکُمْ فِتْنَهٌ» و نیز «إِنَّ الْإِنْسانَ لَیَطْغی أَنْ رَآهُ اسْتَغْنی» اما اگر این مال و ثروت مانع از تحصیل آخرت نباشد، و هدف اطاعت از خداوند و افزایش بندگان وعبادت کنندگان درگاه الهی باشد، نعمتی از نعمت های الهی است که خداوند به هر کس صلاح بداند، عطا می فرماید. بحار ج ۶۹ ص ۶۱ #نور_نما #فرزند_آوری اللّهم‌َعجّل‌لولیڪ‌الفرج 🌱

همه کارم ز خود کامی به بدنامی کشید آخر نهان کی ماند آن رازی کز او سازند محفل ها ┈┄┅═✾ معنای کلمات ✾═┅┄┈ [ خود کامی ] خود رایی؛ یعنی کسی که به میل خود و آنچه که دلش طلب کند، عمل می کند [ محفل ] مجلس، انجمن [ محفل ساختن ] مجلس به پا کردن ┈┄┅═✾ شرح ✾═┅┄┈ تمام بدنامی ها و رسوایی های من بخاطر این است که من یک آدم خود رایی هستم، تابع و دنبال دلم هستم و همین است که من را رسوا کرده؛ یعنی خود کامگی آدم را رسوا می کند. این خود کامی تا زمانی پوشیده و بصورت راز می ماند و اما از یک نقطه ی دیگر مجلس ها به پا می کنند و از این خود کامگی های من سخن ها خواهند گفت و از آن محافل و مجالس، آرام و آرام به دیگران می رسد و همه متوجه می شوند و آن وقت من پیش همه رسوا خواهم شد و دیگر این راز کی نهان می ماند؟ #نور_نما #غزلیات_حافظ اللّهم‌َعجّل‌لولیڪ‌الفرج 🌱

ذکر غروب جمعه هاا،اقام کجاست اقام کجاست 😔😔 #هربار جز شرمنده گی چیزی ندارم😔 #نور_نما اللّهم‌َعجّل‌لولیڪ‌الفرج 🌱

رجعت | رجعت در لغت(۱) بحث رجعت از مسائل مهم اعتقادی پیروان مکتب اهل بیت (علیهم السلام) است. و در طول تاریخ از زمان رسول الله(صلی الله علیه و آله) تاکنون شیعه را معتقد به رجعت دانسته اند و یکی از شاخصه های شیعه بودن را "اعتقاد به رجعت‌" گفته اند. چه بسا اگر به کتب رجالی و تاریخی مانند «میزان الاعتدال» شمس الدین ذهبی و «سیر اعلام و نبلا» شمس الدین ذهبی و «لسان المیزان» ابن حجر عسقلانی و «تهذیب الکمال» مزی رجوع شود، در می‌یابید که بسیاری از روات، مانند جابر بن یزید جعفی را به دلیل اعتقاد به رجعت تضعیف و او را "رافضی" عنوان نهاده اند؛ اما اگر با عینک واقع نگرانه دید و دور از تعصب به این موضوع نگاه کرد، خواهیم یافت که رجعت چه در کتب شیعه و چه در کتب اهل تسنن و احادیث اهل تسنن و در کلام علمای اهل تسنن به وضوح پدیدار و هویدا است. و ما قبل از پرداختن به آنها ابتدا رجعت را معنا می کنیم. رجعت از نگاه لغت، به معنای «بازگشت» است، یعنی برگشتن به جایی که پیش تر در آن جا بوده ایم. برخی از بزرگان دانش لغت در گزارش از معنای یاد شده و در کنار اشاره به اصل معنا(بازگشت)، به برخی از مصادیق آن نیز اشاره کرده اند، به طور مثال: لغوی بزرگ آقای خلیل بن احمد فراهیدی در کتاب العین واژه ی رجعت را اینگونه بیان می دارد: «رجعت بازگشت مرد به اهلش بعد از طلاق است و گروهی معتقد به بازگشت به دنیا پیش از روز قیامت هستند». آقای خلیل بن احمد فراهیدی به دو معنا اشاره می دارد: ۱. رجعت در طلاق که محل بحث آن در فقه است ۲. رجعت در دنیا که یک موضوع اعتقادی است عالم دیگری که به این مسئله اشاره کرده است، محمد بن یعقوب فیروزآبادی در کتاب القاموس المحیط است که رجعت را اینطور معنا کرده: «رجعت یعنی به بازگشت دنیا بعد از مردن اعتقاد داشتن و همچنین بازگشت مرد به زن خود پس از طلاق را گویند». اما عالم دیگر با نام فخرالدین طریحی در کتاب مجمع البحرین، پس از اینکه به واژه ی رجعت می رسد اینگونه می گوید: «رجعت به فتح راء یعنی برگشت پس از مرگ و پس از ظهور مهدی»، گفتنی است که آقای طریحی شیعه بودند. همچنین از دیگر لغاتی که با معنای رجعت مترادف هستند می توان به واژه "کر" اشاره کرد. یا واژه "أوبه" : «اشهد اني بکم مومن بایابکم موقن». یا واژه ی "کر" : «أیامُ الله عزوجلَّ ثلاثةُ: یومُ یقومُ القائمُ و یومُ الکرة و یومُ القیام»، یا واژه ی «ثابه» و به همین اعتبار به لباس "ثوب" گفته می شود چون بعد از آنکه لباس شسته می شود به بدن باز می گردد و به پاداش نیکوکاری نیز «ثواب» می گویند چون گویا همان اعمال نیک انسان است که بگونه ی پاداش برگشت دارد. #نور_نما #رجعت اللّهم‌َعجّل‌لولیڪ‌الفرج 🌱