[ام البنین-س- پاسدار خاطره عاشوراء] نام اصلی حضرت #ام البنین_فاطمه کِلابیّه بوده است و پدرش حِزام و مادرش ثَمامه یا لیلا نام داشت. توجه به زمان و مسایل مربوط به آن از مهمترین خصلت های ام البنین به شمار می رود. پس از این که فرزندان ام البنین به شهادت رسیدند؛ هرروز با فرزند عباس به نام عبیدالله در قبرستان بقیع حاضر میشد و با سرودن اشعار خود، دردمندانه گریه می کرد. مردم هم او را دلداری می دادند. براساس بعضی از گفته ها مروان بن حکم نیز به قبرستان بقیع می رفت و درآنجا گریه و زاری می کرد. همچنین پس از این که حضرت زینب(س) به مدینه رفت؛ ام البنین را دید و به او شهادت فرزندانش را تعزیت گفت. علم و دانایی ام البنین (س) ام البنین برطبق کتب تاریخی، با بصیرت و نور دانش، زندگی خود را گذرانده است. او به حدّی به اهل بیت( علیهم السلام) علاقه داشت که درباره او می نویسند« ام البنین به قدری از عظمت و معرفت و بصیرت، برخوردار بود که پس از دیدن امیرالمؤمنین(ع) و بیماری حسنین(ع) از صمیم قلب و با ملاطفت و مهربانی با آن ها برخورد میکرد » در کلام او و فرزندش عباس می توان به میزان علم او پی برد. او از طریق علم و دانایی، فرزندانش را تربیت کرد و در عصر خود شاعری چیره دست بود و سروده هایش فراوان مورد توجه و استفاده قرار می گرفت. درگذشت ام البنین (س) هرچند در تاریخ زمان دقیق ولادت این بانوی با کمال را ننوشته اند اما بر حسب محاسبات و قرائن تاریخی ام البنین در سال ۷۰ یا ۱۳ جمادی الثانی سال ۶۴ قمری، در سن ۵۹ یا ۶۵ سالگی درگذشت. وی در کنار عمه های پیامبراعظم(ص) به نامهای صفیه و عاتِکِه در قبرستان بقیع مدفون است.