. #آيه_احْسان‏ 🌸آيه 90 نحل [16] آيه «احسان» نام گرفته است‏: «إِنَّ اللّهَ يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ و الْإِحْسانِ وَ إِيتاىِ ذِى الْقُرْبى‏ وَ يَنْهى‏ عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْكَرِ وَ الْبَغْىِ يَعِظُكُم لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرونَ»؛ در حقيقت، خدا به دادگرى و نيكوكارى و بخشش به خويشاوندان فرمان مى‏دهد و از كار زشت و ناپسند و ستم بازمى‏دارد. به شما اندرز مى‏دهد؛ باشد كه پند گيريد. 🌸 اين آيه، شش اصل مهم را بازگو كرده، به سه اصل مثبت عدالت، نيكوكارى و بخشش به خويشاوندان فرمان مى‏دهد و از سه اصل منفى ارتكاب فحشا، اعمال ناپسند و ستم و سركشى نهى مى‏فرمايد. از ميان اصول مثبت، عدالتْ اصلى جامع و فراگير و به معناى قرار دادن هر چيز در جاى خود است‏، بنابراين، هرگونه انحراف، افراط و تفريط، تجاوز از حدّ و تجاوز به حقوق ديگران بر خلاف عدالت است. 🌸 بخشش به خويشاوندان نيز اهمّيّتى ويژه ميان نيكى‏هاى ديگر دارد و آوردن آن به‏طور جداگانه، با اينكه از مصاديق «احسان» است، مى‏تواند بيانگر اين اهمّيّت باشد. در ميان اصول منفى كه در اين آيه مورد نهى الهى قرار گرفته‏اند، ستم و تعدّى به حقوق ديگران داراى قبحى فزون‏تر در مقايسه با ديگر زشتى‏هاست و بدين سبب، با آنكه «بغى» خود از منكرات به شمار مى‏رود، به صورت ويژه آورده شده است. 🌸 بر اساس اين آيه شريفه، عدل و احسان و بخشش به خويشاوندان، از تمايلات فطرى انسان و نيز بيزارى از فحشا، زشتى و ستم، نهفته در نهاد آدميان است، زيرا ذيل‏ آيه مى‏فرمايد: «لعلّكم تذكّرون» و «تذكّر»، ياد آوردن چيزى است كه انسان پيش‏تر به گونه‏اى از آن آگاه بوده يا بدان تمايل داشته است. به گفته ابن مسعود، آيه‏اى جامع‏تر از اين در قرآن نيست و عثمان بن مظعون مى‏گويد: از آن روز كه رسول خدا اين آيه را بر من قرائت كرد، اسلام در دلم جاى گرفت و پيامبر را دوست مى‏داشتم. 🌸 عكرمه نيز نقل مى‏كند كه رسول اكرم صلى الله عليه و آله اين آيه را بر وليد خواند. وليد گفت: اى پسر برادر! باز هم بخوان. پيامبر دوباره خواند. وليد گفت: 🌷والله كه شيرينى و تازگى دارد؛ بالاى آن پربار و ريشه‏اش پربركت است و اين كلام آدميان نيست. https://eitaa.com/MirzayQom