خدا برای ما تنهایی را رقم زده تا تماما به او تعلق پیدا کنیم تا از همه دست بشوییم تا یکه شناس او شویم! همه تکیه گاه های ما باید فروبریزد! همه پیوند ها باید بریده شود همه تعلقات باید گشوده شود تا فقط به او تکیه کنیم! فقط به ریسمان و دامان او چنگ بزنیم! تا این دل را فقط جایگاه او کنیم... او فقط ما را برای خود میخواهد! هر مصیبت و رنجی که به تو میرسد برای دل کندن توست! برای اینکه دل کنی از این دنیا! دنیایی که دنی ست! بی ارزش است! معشوق و معبود تو رنج را به تو میدهد تا دل بکنی و دلدار او شوی! دِلْ بِکَنْ...! دنیا تنها گذرگاه و مسیری برای پیشرفت توست! به چه دلبسته ای؟ دل بستن به دنیای فانی اشتباه است! خطا مکن که گاهی دیر میشود و یا آنقدر سخت میشود که اگر هم بخواهی نتوانی دل بکنی!اولیای ما کسانی بودند که کافی بود اراده کنند تا مشتی خاک طلا شود اما دل نبسته بودند! حقیقت عالم را درک کرده و از عالم دنیا دل کنده بودند...مرگ نزدیک است! بعد از مرگ تو هیچ دربرابر آن معشوق و معبود نداری جز تعلقاتت! آن هایی که شدند زنجیر پای تو تا نشوی آن که باید میشدی!فقط به خدا و معبودت تعلق پیدا کن ! هر چه در دنیاست فانیست! اگر پول باشد مال باشد فرزند باشد یا همسر و دوست! دل بستن به غیر خدا خطاست‌! خدا انقدر عاشقت است که اگر خودت هم تعلقاتت را از بین مبری خودش با رنجی تعلق تو را از بین میبرد و تو را فقط برای خودش میخواهد! دل کندن سخت است اما وصل به مشوق و معبود دست یافتن به حقیقت مطلق شیرین است! دل کنده و عاشق باش! مرگ! سرنوشت محکوم اهل زمین است حتی آسمانیان هم میمیرند! بقا و قرار فقط از آن خداست و جز او قرار نیست کسی زنده بماند اوست که می آفریند و میمیراند حیات میبخشد و بر میانگیزد خوب فکر هایت را بکن! دلبستن به فانی بی سرانجام است! اگر بنا به ماندن بود خاتم انبیا میماند! علی می ماند و فاطمه! حسین میماند و حسن! دل دار یار شو! دل بکن و راضی باش به رضای او نگاه مکن چند نفر با تو هم عقیده اند! کمی نفرات خاص طریق هدایت است! سبکی قانون راه خداست خدا پشت و پناه توست! چه باک از زبان مردم! بنای آفریدگار از خلق دنیا فناست! تازه های دنیا کهنه است و نعمتهایش فرسوده دنیا منزلی پست و خانه ای موقت است! پس عبور کن از آن مثل یک رهگذر و تا میتوانی در این مسیر و گذرگاه توشه جمع کن و بدان که بهترین توشه تقواست! توکل کن به خواست و اراده او! او چون طبیبی که به زوایای وجود بیمار آگاه است میداند که مشکل تو چیست! میداند که مشکل این خلائق دنیاست! علاقه و حب دنیاست! فقط علاقه به دنیا میتواند انسان را خاک سیاه شقاوت و بدبختی بنشاند هر چند در ظاهر نیک بخت باشد! مگر عمر خوشحالی و تفریح آل امیه و یزید چقدر بود؟ آیا بعد آن برایشان چیزی ماند جز لعن و نفرین؟ بدان و اگاه باش که حب الدنیا و چشم بستن بر مرگ چیزی جز ضرر ندارد چه بسا ضررها دیر به چشم تو بیاید یا نزدیک! خدایی که خود خالق این عالم و خانه است آن را خانه نابودی و هلاکت قرار داده است! کار این خانه نگون بخت کردن حال دلبستگان خویش است و فریب خورده کسی است که فریب او بخورد و بخت برگشته کسی است که در دام آن بیافتد پس اگاه باشید که دنیا شما را نفریبد هر که به دنیا تکیه کند دنیا زیرپای امیدش را خالی کند و هر که طمع به دنیا ببندد دنیا ناکامش سازد! دنیا نامرد است! انسان که دل به نامرد نمیسپارد! انسان تشنه ی محبت است! تشنه ی معرفت است! و فقط ذات مطلق خداست که دارای این صفات است! @MoMeNoN110

میدونی آقا شما که قسیم النار و الجنه هستید ولی من ترسم اینه حتی اگه با حب شما و شفاعت مادرمون زهرا هم بریم بهشت اونجا نتونیم تو اون درجه ای که داریم روی حسین تو ببینیم و از بارِ این همه غم تو بهشت دق کنیم... یا ابانا! ابوترابِ اهل دنیا و آخرت! ما رو یا با حسین ببر بهشت یا تو جهنم ما رو از این ننگ بسوزونید که روی حسین و ندیدیم

قُلْ فَلِلهِ الْحُجَّةُ الْبالِغَةُ فَلَوْ شاءَ لَهَداكُمْ أَجْمَعينَ بگو: پس حجت رسا برای خداست! پس اگر میخواست حتما همه را هدایت میکرد ـ انعام ۱۴۷ @MoMeNoN110

أمیرالمؤمنین (علیه السلام) وَ أَنَا الْحُجَّهًُْ الْبَالِغَهًُْ وَ الْکَلِمَهًُْ الْبَاقِیَهًُْ. @MoMeNoN110

و بالوالدین احسانا! والوالدان رسول الله و امیرالمومنین علی(علیه السلام) @MoMeNoN110

تو مپندار که مجنون سر خود مجنون گشت از سَمَک تا به سُهایش کشش لیلی برد من به سرچشمه خورشید نه خود بردم راه ذرٌه یی بودم و مِهــــر تو مــرا بالا برد من خَس بی سر و پایم که به سیل افتادم او که می رفت مرا هـــم به دل دریا برد خودت آموختِیَم مِهر و خودتِ سوختِیَم با برافروختــه رویی که قــرار از ما بــرد همه یاران به سر راه تو بودیم ولی خـــم ابروت مــرا دید و زمن یغمـا برد همه دل باخته بودیم وهراسان که غمت همه را پشت سـر انداخت مرا تنـها برد

ما قرار نبود دل مونو ببازیم قرار نبود هر شب بغض دوری ازت سر باز کنه ولی نمیدونیم چی شد هنوز حرم تو ندیده تا گفتن حسین دل ما از دست مون رفت اومد دور تو و حرمت گشت دل ما موند حرمت این جسم شد قفس ما...

رب الارض،امام الارض!

ربنا! ارزقنا زیارت الحسین الزماننا!

آقا! ماغافلیم گنهکاریم ولی به جان حسین دوست داریم‌!

و باز یا ابانا! منو علینا! استغرلنا... بحق الحسین!