🔴 در زوریخ چه خبر است؟ ✍🏻 #صابر_گل_عنبری 🔹امروز ایران و آمریکا به مبادله دو زندانی دست زده و مسعود سلیمانی استاد دانشگاه تربیت مدرس و ژائو وانگ استاد آمریکایی چینی الاصل آزاد شدند. این مبادله با میانجیگری دولت سوئیس انجام شده است و نشان می‌دهد که مذاکرات برای آزادی زندانیان مدتی است میان دو طرف از سرگرفته شده است و اساسا اراده‌ای برای مذاکره وجود دارد. 🔻از قراین چنین پیداست که این ابتکار دو طرفه صرفا در حد مبادله دو زندانی نباشد و احتمالا پیش درآمدی بر تحولاتی دیگر باشد. مهم‌ترین قرینه حضور همزمان وزیر خارجه ایران و برایان هوک نماینده ویژه آمریکا در امور ایران در شهر زوریخ سوئیس است. 🔻منابع خبری ایرانی و آمریکایی این حضور مشترک را برای استقبال از سلیمانی و وانگ دانسته و نیویورک تایمز نوشته است که شهروند آمریکایی آزاد شده پس از انتقال با هواپیمایی سوئیسی به زوریخ با برایان هوک دیدار کرده است و رسانه‌های ایرانی هم از بازگشت شهروند ایرانی به همراه ظریف به ایران سخن گفته‌اند. 🔹به نظر پذیرش این که ظریف و هوک صرفا برای استقبال از این شهروندان به زوریخ سفر کرده باشند، سخت است و همین خود پرسش‌هایی را درباره دلایل اصلی این حضور همزمان بر می‌انگیزد. 🔻مدتی است که کانال میانجیگری سوئیس فعالتر از قبل شده و پیام‌هایی را میان آمریکا و ایران رد و بدل می‌کند. همین هفته پیش بود که رئیس جمهور ایران از پیام‌های محرمانه آمریکا به ایران از طریق اروپایی‌ها برای مذاکره سخن گفت و چند روز بعد ظریف گفت که این پیام‌ها غالبا از طریق سوئیس به دست ایران می‌رسد. 🔹به هر حال، روزها و هفته‌های آتی مشخص خواهد کرد که دقیقا چه خبر است و آیا این بار دود سفیدی از تلاش‌های جدید میانجیگران سوئیسی و عمانی بر خواهد خاست یا باز تیرها به سنگ می‌خورند. 🔻ترامپ امروزه با توجه به اوضاع داخلی خود و فضای انتخاباتی آمریکا بیش از هر زمانی به پیشرفت در مهم‌ترین مسائل بین‌المللی نیاز دارد. طرح معامله صلح وی درباره نزاع در فلسطین که رونمایی نشد؛ هر چند پلان‌های مهمی از آن عملا اجرا شد و مذاکرات با کره شمالی هم راه به جایی نبرده و خروج از برجام نیز فعلا جز تداوم فشار حداکثری، ایران را پای میز مذاکره نکشانده است. از این جهت، دستان ترامپ در مواجهه انتخاباتی در سیاست خارجی خالی است. 🔹در این اوضاع نیز اقتصاد ایران حال و روز خوشی ندارد و به یک تنفس جدی نیاز دارد، تنفسی که فعلا در شرایط تحریمی تنها از طریق بر طرف کردن خلل‌ بنیادین داخلی اقتصاد ممکن نیست و ترک خوردن دیوار تحریم‌ها یک ضرورت اساسی است؛ چیزی که ترامپ آن را به بعد از شروع مذاکرات موکول کرده است. یعنی وعده نسیه. اما ایران به دنبال یک دریافتی نقدی است و با توجه به وضعیت داخلی آمریکا از آن بیم دارد که ورود غیر نقدی صرفا به نفع ترامپ و کارزار انتخاباتی او باشد. 🔻در این شرایط، طرف‌های میانجیگر به ویژه سوئیس و عمان به دنبال یک راه میانه میان مواضع دو طرف هستند؛ راهی که تحصیل آن چندان آسان نیست؛ چون باید به گونه‌ای باشد که ترامپ آن را به نفع خود بداند و بتواند بر روی آن سرمایه‌گذاری انتخاباتی کند و از سوی دیگر نیز باید به شکلی باشد که ایران را قانع به مذاکره با ترامپ کند. 💢کوته سخن این که در زوریخ و مسقط و غیره هر خبری باشد گشایش چندانی در تنش کنونی بر مدار "برد برد" محتمل نیست و شرایط کنونی و شروط چندان دشوار و پیچیده می‌نماید که به گفته حافظ "راه هزار چاره‌گر از چار سو ببست". ‌‌🌺🇮🇷 @Mobin_rfm

🔴انتخابات انگلیس و عقب‌گرد جهانی! ✍🏻 #صابر_گل_عنبری 🔰آنچه پیروزی چشمگیر حزب محافظه‌کار انگلیس در انتخابات اخیر را بسیار پرمعنا می‌سازد، نه صرفا ذات این پیروزی است که این حزب در طول تاریخ نزدیک به دو سده خود بارها به آن دست یافته، بلکه برندی است که رهبرش بوریس جانسون با آن توانست بزرگ‌ترین پیروزی انتخاباتی را از سال 1987 ـ پس از انتخاب مجدد مارگارت تاچر ـ رقم بزند؛ اما این برند همان برگزیت است که جانسون با آن نه تنها توانست بر وعده‌های پرطمطراق و کلان جرمی کوربین رهبر حزب کارگر چون دولتی کردن خدمات عمومی از جمله آب، برق و غیره چیره شود، بلکه جامه قرمز از تن پایگاه‌های تاریخی این حزب در شمال انگلیس درآورده و آن‌ را آبی رنگ کند؛ نتیجه‌ای که احتمالا سخت‌‍ترین شکست برای حزب کارگر از 84 سال پیش تاکنون یعنی از سال 1935 باشد. 🔹فارغ از معانی داخلی این تحول، از جمله پیروزی ناسیونالیسم افراطی و شکست سوسیالیسم، و بروندادهای آن در سیاست خارجی انگلستان به ویژه در منطقه آشوب زده خاورمیانه که اسرائیل را در صف برندگان آن قرار می‌دهد، اما چنین طرفداری سهمگین انگلیسی‌ها از برگزیت حدیث مفصلی از مجمل وضعیتی جهانی بسیار خطرناکی است که در حال شکل‌گیری است و این وضعیت در واقع گذار از اتحادیه‌ها، نهادها، همگرایی اقلیمی و بین‌المللی و میراثی است که رهیافت بشریت در یک سده اخیر به ویژه پس از دو جنگ جهانی برای تحقق یک زیست جمعی جهان‌شمول است که جهان خسته از این جنگ را به سمت توسعه حقوق و روابط بین‌الملل و تشکیل نهاد سازمان ملل کشاند؛ نهادی که هر چند گرفتار ضعف ساختاری و سلطه قدرت‌های جهانی است، اما نمی‌توان آن را به عنوان دستاورد مهم خرد جمعی بشریت نادیده انگاشت. 🔺در واقع پوپولیست‌هایی چون دونالد ترامپ و بوریس جانسون نه عامل این وضعیت گذاری بلکه تسریع کننده آن در یک پیچ تاریخی هستند و عوامل تکوینی هم زاییده تحولات در هم تنیده اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی در غرب در دو سه دهه اخیر است که برآیند آن رشد ملی‌گرایی پوپولیستی و راست افراطی در مقابل افول جریان‌های راست میانه و چپ و سوسیال دموکرات است. 🔹این موج پوپولیستی در غرب چنان شتابی دارد که حتی برخی احزاب و شخصیت‌های چپ‌گرا همچون شانتال موف راه چاره را در ممارست یک نوع "چپ پوپولیستی" با هدف جلوگیری از استحاله بدنه اجتماعی خود و همراهی آن با راست پوپولیستی و افراطی می‌دانند که خروجی آن نوعی چرخش گفتمانی در برخی از این احزاب در مسائلی همچون مهاجرت برای مقابله با نفوذ رو به رشد افراطی‌گرایی فوندامنتالیستی و ناتیویسمی است؛ امری که ادامه این مسیر اشتباه تقابلی، جز نام چیزی از چپ‌گرایی در اروپا و اساسا نقطه تمایزی هم باقی نمی‌گذارد. 🔺البته این امر تنها مختص اروپا نیست، بلکه در آمریکایی لاتین هم که چپ‌گرایی فراز و فرودهای زیادی را تجربه کرده و می‌کند، سوسیالیسم قرن بیست و یکم نیز که هانس دیتریش پیشنهاد کرد، در ارائه ورژنی کارا از سوسیالیسم متناسب جوامع این منطقه ناموفق بود و برزیل و کشورهای دیگری از آن عبور کردند. 🔹چنانچه شرحش رفت، نقطه کانونی این گذار جهانی از همگرایی به یکجانبه‌گرایی در غرب به عنوان نقطه ثقل سیاست بین‌الملل است، اما نشانه‌های آن را در گوشه و کنار جهان می‌توان مشاهده کرد؛ به گونه‌ای که حتی می‌توان بحران در شورای همکاری خلیج فارس را نمونه‌ای خاورمیانه‌ای از اتحادگریزی و همگرایی‌ستیزی دانست که برگزیت صرفا برگردانی از آن است و در حال اپیدمی شدن است. در حقیقت، اقتدارگرایی نوستالژیک و دگرستیزانه در سیاست خارجی برخی قدرت‌های منطقه‌ نیز جلوه‌ای دیگر از این وضعیت است. 🔺از سوی دیگر نیز، هر چند چنین گذاری به ویژه در غرب و در هم شکستن و ضعیف شدن اتحادها و نهادهای قدرتمندی چون اتحادیه اروپا ذاتا می‌تواند فرصتی برای قدرت‌هایی چون چین و روسیه شمرده شود، اما چون جایگزین قطعی این وضعیت در درازمدت بازگشت جهان به دوران هرج و مرج بین‌المللی خواهد بود، یقینا این فرصت نیز مقطعی است. 💢به هر حال، واقعیت تلخ انتخابات انگلیس گویای رشد روزافزون همگرایی‌ستیزی، یکجانبه‌گرایی ملی‌گرایانه، لاغر شدن اتحادیه‌های منطقه‌ای و بین‌المللی، رادیکالیزه شدن روابط جهانی و حرکت در مسیر بازتولید بلوک‌بندی‌ها بر بنیان‌های معمولی است که قبل از جنگ جهانی اول و در فاصله میان آن و جنگ جهانی دوم حاکم بود؛ حتی نهادهایی چون اتحادیه اروپا نیز در آینده بیش از آن که عرصه یک نوع همگرایی جمعی باشند، اسیر یکجانبه‌گرایی رقابتی به ویژه میان فرانسه به عنوان تنها قدرت اتمی اتحادیه بعد از خروج انگلستان و آلمان قوی‌ترین قدرت صنعتی آن تبدیل خواهند بود. ‌‌🌺🇮🇷 @Mobin_rfm

🔴 گزینه‌های ایران! ✍🏻 #صابر_گل_عنبری 🔰ایران و جبهه مقاومت در منطقه با ترور سردار سلیمانی یک چهره کاریزماتیک نظامی را از دست دادند. خلا حضور ایشان در میان نیروهای این جبهه در منطقه از فلسطین، لبنان و سوریه گرفته تا عراق و یمن و افغانستان و دیگر مناطق برای مدت‌ها محسوس خواهد بود و به این آسانی پر نخواهد شد. 🔻 آمریکا مدتها بود برای بالا بردن سطح تنش با ایران تا این اندازه برنامه ریزی کرده و این مساله در لابلای سخنان و رفتار آمریکایی‌ها و همپیمانان منطقه‌ای آن‌ها مشهود بود و همچنان که قبلا هم گفته شد، اساسا تغییر ناگهانی رفتار امارات، پیام‌های عربستان و تلاش آمریکا برای آشتی دادن دوحه و ریاض و رویدادهای دیگری از این دست، در این راستا بود. از این رو، صرفا ربط دادن این ترور به حادثه حمله به سفارت آمریکا در بغداد و پایگاه‌های آن در عراق واقع‌بینانه نیست. 🔻حذف فیزیکی ایشان در دستور کار آمریکا و اسرائیل قرار گرفته بود و صرفا منتظر زمان مناسب بودند که فضای کنونی عراق را برای انجام آن بهتر دانستند. 🔻فعلا مشخص نیست آمریکایی‌ها با چه اطمینان خاطر و محاسباتی تا این حد به سمت تنش‌آفرینی پیش رفته‌اند؛ در حالی که حمله اخیر به پایگاه‌های حشد شعبی روند تحولات داخلی عراق را به نفع ایران برگرداند، اما با هر درجه از اطمینان هم دست به این کار زده باشد، این شکل پاسخ ایران است که در ترسیم روند تحولات تعیین کننده خواهد بود. 🔹 این که آیا مستقیما پاسخ خواهد داد یا از طریق عراق و تبدیل این کشور به مکانی بسیار ناامن برای نیروهای آمریکایی؛ مثل همان اتفاقاتی که قبل از 2003 تا 2011 افتاد و موجب خارج ساختن هزاران نفر از این نیروها از عراق شد. 🔹در این میان هم واکنش مردم، مرجعیت، دولت، پارلمان و نیروهای سیاسی عراق بسیار تعیین کننده است و با توجه به واکنش‌ جریان مقتدی صدر، اگر عملیاتی شود، می‌توان منتظر روزهای سختی برای نظامیان آمریکایی در این کشور بود. فعلا همه چیز به راهی بستگی دارد که تهران برای واکنش انتخاب خواهد کرد؛ مستقیم یا غیر مستقیم. 🔹 ایران به هر شکلی دیر یا زود واکنش نشان خواهد داد، اما به احتمال زیاد راهی را انتخاب خواهد کرد که به جنگ گسترده منجر نشود. با این وجود فعلا با اطمینان نمی‌توان سخن گفت و باید منتظر حوادث آتی ماند. 🇮🇷🕊 @Mobin_rfm

🔴سرنوشت بازی در عراق! ✍🏻 #صابر_گل_عنبری 🔰پریروز پارلمان عراق طرح اخراج نیروهای خارجی از این کشور را با حضور عادل عبدالمهدی نخست وزیر مستعفی تصویب کرد؛ اقدامی که عصبانیت شدید دونالد ترامپ را به دنبال داشته و تهدید به اعمال تحریم‌های سنگین‌تر از تحریم‌های ایران کرده است. در واقع این خشم ترامپ به این دلیل است که این طرح و پافشاری دولت عراق بر اجرای آن، ایران را در موقعیت پیروز مناقشه در این کشور و او را در موقعیتی دشوار و برابر دو انتخاب قرار می‌دهد که هر کدام از دیگری ناخوشایندتر است؛ یا این که به تصمیم عراق احترام بگذارد و نیروهای رزمی خود را از آن خارج کند و یا مقاومت کند که نتیجه آن ورود به یک جنگ است؛ جنگی که آزموده شده و برآینده آن تصمیم باراک اوباما مبنی بر خارج ساختن نیروهای آمریکا در سال ۲۰۱۱ بود. از این رو، هر دو انتخاب برای ترامپ بسیار دشوار است و برونداد آن در انتخابات ریاست جمهوری نوامبر ۲۰۲۰ خواهد بود كه ترور سردار سلیمانی را از یک برگ برنده انتخاباتی به عامل بازندگی تبدیل خواهد کرد 🔺از این جهت، اگر دولت و پارلمان عراق پس از حمله آمریکا به پایگاه‌های حشد شعبی چنین جدیتی و لو در حد برگزاری جلسه پارلمان از خود نشان می‌داد که به احتمال زیاد ترامپ دستور ترور فرمانده نیروی قدس و حشد شعبی را صادر نمی‌کرد و درنگ می‌کرد و و این‌گونه منطقه هم در وضعیت جنگی قرار نمی‌گرفت. 🔹به هر حال، از اینها که بگذریم، اکنون پرسش کانونی این است که در عراق چه اتفاقی خواهد افتاد و آیا آمریکا عملا با درخواست این کشور برای خارج ساختن نیروهای خود مخالفت خواهد کرد یا تهدیدش به تحریم‌های بی‌سابقه می‌تواند عراقی‌ها را منصرف کند. در صورت تصمیم به خروج که احتمال آن زیاد است، این امر به چه معناست؟ آیا به معنای این است که ترامپ عراق را رها خواهد کرد یا باز همان داستان سوریه تکرار می‌شود؟ 🔺 به نظرم، اگر از زاویه تنش تهران و واشنگتن به این مساله نگاه کنیم که درست هم این است، با توجه به بالا رفتن خطر احتمال وقوع جنگ با ایران، آمریکا با این اقدام خود فعلا می‌خواهد نیروهایش را در عراق از تیررس حملات ایران خارج کند. به دلایل مختلفی پایگاه‌ها و نیروهای آمریکایی در عراق اهدافی سهل الوصول برای ایران به شمار می‌روند. این هدف تاکتیکی آمریکا می‌تواند باشد، اما بسیار ساده انگارانه است که تصور شود که دولت آمریکا به این سادگی دست بردار عراق خواهد بود و عرصه را برای ایران خالی خواهد کرد. 🔹اما این دست بر نداشتن را به سه شکل اعمال خواهد کرد، البته احتمالا، نخست اعمال تحریم‌های شدید علیه بغداد و دوم بر هم زدن اوضاع داخلی این کشور از طریق پیش بردن اوضاع به سمت یک جنگ داخلی در آینده‌ای نه نزدیک اما نه چندان دور و سوم حملاتی پراکنده اما مستمر به نیروهای حشد شعبی و همپیمانان ایران. 🔺اما تحولات اخیر عراق برگردان شکست سیاست دولت عادل عبدالمهدی در ایجاد توازن در روابط خارجی نیز هست. مثلث قدرت رسمی این کشور یعنی ریاست‌جمهوری، نخست وزیری و پارلمان در یک سال اخیر به دنبال تنش‌ها میان ایران و آمریکا به این نتیجه رسیدند که موازنه در روابط خارجی بهترین راه چاره برای دور نگه‌داشتن عراق از پیامدهای این تنش است و به همین علت هم به سراغ برقراری روابط با کشورهای بلوک همپیمان آمریکا در منطقه رفتند و با عربستان سعودی گرم گرفته تا جایی که در نقش میانجیگر میان ریاض و تهران ظاهر شدند، اما همان زمان هم که چنین سیاستی اتخاذ شد، نگارنده در چند نوشته یادآور شد که این سیاست با وجود اهمیت آن، اما راه به جایی نمی‌برد و عراق ناچار خواهد شد در نهایت یا ایران را انتخاب کند یا آمریکا را و هر کدام را هم انتخاب کند، تبعات خاص خود را دارد. 🔹حال در حالی دولت عراق پس از ترورهای اخیر و به دنبال آن، اتحاد نیروهای شیعی که برگردان آن در تصویب طرح اخراج نیروهای آمریکایی از پارلمان نمود یافت، تصمیم گرفته است، در این منازعه در کنار ایران قرار گیرد، که اعتراضات به دلایلی تا حدودی رویکردی ضد ایرانی پیدا کرد و آمریکا و بلوک ائتلافی آن در منطقه تلاش کردند از این طریق بتوانند نفوذ ایران در این کشور را به چالش جدی بکشانند، اما حملات به پایگاه کی‌۱ در کرکوک و متعاقب آن حمله آمریکا به مراکز حشد شعبی و حمله به سفارت و از همه مهم‌تر ترور عالی‌ترین شخصیت نظامی ایران و فرمانده نیروهای حشد ورق را برگرداند و اوضاع فعلا به اینجا رسیده است و در آینده هم آبستن تحولاتی بس ستر‌گ‌تر خواهد بود. #منطقه 🇮🇷🕊 @Mobin_rfm

🔴"معامله قرن": دوژوره کردن وضع دوفاکتو! ✍🏻 #صابر_گل_عنبری 🔺خیلی‌ها از سرنوشت معامله قرن و امکان اجرا شدن آن می‌پرسند و می‌گویند اساسا چنین طرح ناعادلانه‌ای هیچ گونه فرصت موفقیتی ندارد. همچنین عده‌ای از کشورها و خود فلسطینی‌ها نسبت به اجرای آن هشدار داده و وعده به شکست کشاندن این طرح را می‌دهند. این در حالی است که این طرح به معماری داماد یهودی جراد کوشنر داماد ترامپ، برای اجرا شدن مطرح نشده است، چون اساسا کل آنچه در آن آمده، سال‌هاست که مو به مو در قالب سیاست ایجاد واقعیت‌های اشغالگرانه به وسیله اسرائیل به اجرا درآمده و آنچه بر اساس این طرح قرار است به اسرائیل واگذار شود، عملا تحت کنترل و اشغالش است؛ از وجود شهرک‌های یهودی‌نشین در کرانه باختری گرفته تا اشغال کامل منطقه غور اردن (دشت اردن) و سلطه کامل بر دو بخش شرقی و غربی بیت المقدس و تبدیل کردن آن به پایتخت و کنترل کامل بر مرزهای آبی، دریایی و زمینی و دیگر مسائل. 🔹اما تنها شق اجرا نشده مربوط به تشکیل کشور موعود فلسطینی است که اساسا در سایه هزار پاره شدن مناطق فلسطینی‌نشین با ابقای شهرک‌های یهودی‌نشینِ پراکنده در 60 درصد کرانه و حضور نظامیان اسرائیلی، جدایی جغرافیایی این منطقه چند پاره از نوار غزه و دو قطعه مد نظر در نقب، هیچ گونه امکانی برای برپایی آن وجود ندارد و اگر این مناطق از طریق زنجیره تونلی به هم وصل شوند که باز در سایه نداشتن هیچ گونه حق حاکمیتی نمی‌توان بر آن نام کشور نهاد و یک سری گتوهای مجزا از هم و نسبتا خودگردان خواهند بود. از این رو، سخن گفتن از کشور فلسطین یک شوخی تلخ است و به گمانم صرفا برای خالی نماندن عریضه است. 🔺با این اوصاف، به نظر می‌‌رسد که جدا از انگیزه‌های مقطعی چون انتخابات اسرائیل، منحرف کردن نگاه‌ها از بحث استیضاح و کسب حمایت بیشتر اوانجلیست‌های آمریکا، هدف غایی این طرح رسمیت‌ و مشروعیت دادن منطقه‌ای و بین‌المللی به واقعیت‌های اشغالگرانه، تثبیت آن، وادار کردن طرف فلسطینی به شناسایی و پذیرش آن و رسمیت دادن به روابط عادی شده عربی اسرائیلی در راستای ایجاد نظم نوین جدیدی در خاورمیانه است. با وجود این، اما اقدام ترامپ با توجه به شوکی که ایجاد کرده، می‌تواند فی نفسه فرصتی را بیافریند که هم این مشروعیت‌بخشی منتفی گردد و هم آن واقعیت‌های تلخ سرزمینی به چالش کشیده شود. اما کلید این فرصت در سایه تشتت و چند دستگی ائتلافی میان کشورهای عربی و اسلامی، تنها دست خود فلسطینی‌ها به ویژه شخص ابومازن رئیس حکومت خودگردان فلسطین است و واکنش‌های عربی، اسلامی و بین‌المللی تنها در سایه آن می‌تواند برآیند روشنی داشته باشد. 🔹تنها راه حل ممکن هم این است که اولا، ابومازن تشکیلات خودگردان را منحل کند و به موجودیت و کارکردهای آن از جمله هماهنگی امنیتی که اسرائیل در سایه آن در طول سه دهه گذشته آن واقعیت‌ها را ایجاد و تشکیلات را صرفا به نهادی خدماتی تبدیل کرده است، پایان دهد و مسئولیت کلیه مناطق تحت اشغال را به خود اسرائیل واگذار کند. 🔺ثانیا، ابومازن با هماهنگی حماس و دیگر گروه‌ها فراخوان عمومی به قیام سراسری را صادر کند. این گونه است که اسرائیل از یک سو در برابر پیامدهای فراگیر انحلال تشکیلات خودگردان و از سوی دیگر تبعات قیام سراسری فلسطینیان در وضعیت دشواری قرار خواهد گرفت. 🔹باید دید محمود عباس این راه را می‌رود و یا صرفا به مخالفت کلامی با طرح "معامله قرن" بسنده خواهد کرد. من شخصا بعید می‌دانم وی چنین مسیری را در پیش بگیرد. معضلی جدی که فلسطینی‌ها امروزه در مواجهه با اشغالگری با آن مواجه هستند، دو گانگی قدرت میان غزه و رام الله و نهاد دست و پا گیر تشکیلات خودگردان و الزامات وجودی آن در کرانه باختری است؛ منطقه‌ای که با توجه به وسعت جغرافیایی و ثقل جمیعتی و تحت اشغال بودن آن از اهمیتی ویژه و بسیار فراتر از نوار غزه برخوردار است. 🔺اما اگر ابومازن چنین تصمیمی نگیرد که از دست حماس هم کار خاصی بر نمی‌آید؛ چون از یک طرف کلیه فعالان آن در کرانه باختری در زندان‌های اسرائیلی هستند و عملا توان بسیج قاطبه فلسطینی‌ها در این منطقه را ندارد و از سوی دیگر، اگر هم بخواهد در این منطقه بدون همکاری فتح و عباس تظاهراتی راه بیاندازد، ابتدا باید از سد تشکیلات خودگردان عبور کند که آن هم شدنی نیست و حتی خطر وقوع درگیری‌ داخلی را به دنبال دارد. 💢در کنار آن هم اگر بخواهد از غزه اقدامی بکند، احتمال وقوع یک جنگ وجود دارد. خلاصه این که برخورد بدون اجماع عملی با معامله قرن که در دو پارامتر انحلال حکومت خودگردان و قیام سراسری خود را نشان دهد، مواجهه با طرح را به درگیری میان یک یا چند گروه با اسرائیل تقلیل خواهد داد. 🇮🇷🕊 @Mobin_rfm

🔴 در نگنجد در هزاران مثتوی ✍️ #صابر_گل_عنبری 🔹پزشکی دستور بستری خود را به علت ابتلا به کرونا صادر می‌کند. ❌ تصویر تلخی که حرف‌های ناگفته زیادی در خود نهفته دارد. 🔰هم جلوه‌ای از جانبازی قشری در این روزهای سخت را ورق می‌زند که به قول مولانا "به هر دم نمایند لطف و ایثار دیگر"، هم به گفته فردوسی "دگر پرسشی برگشاد از نهفت"؛ اینکه چرا ابتلا به کرونا در ایران در میان کادر پزشکی و پرستاری بسیار بالاست و قابل مقایسه با دیگر کشورها نیست. ◾️ آیا علت آن نبود تجهیزات پزشکی در بیمارستان‌ هاست که گفته می‌شود در زمینه لوازم پیشگیرانه از ماسک و دستکش گرفته تا لباس مخصوص کمبود شدید دارند، یا اساسا شیوه مقابله با ویروس ایراد دارد و تدارکات لازم برای این امر اندیشیده نشده است. ✅ به نظر می‌رسد، هر دو درست باشد. مسئولان امر قبل از ورود کرونا تدارک لازم و کافی برای مقابله با آن نیندیشیده بودند و درست یک هفته بعد، از بازگشت شرایط به روال عادی سخن گفته شد. این تنها بخشی از مردم نیستند که کرونا را به شوخی گرفته‌، بلکه درسطوحی رسمی هم چنین اتفاقی افتاد. 💢 کرونا را جدی بگیریم! 🇮🇷🌺 @Mobin_rfm

🔴 انصراف سندرز و روز ناخوش ترامپ! ✍️ #صابر_گل_عنبری 🔹 با خروج برنی سندرز نامزد سوسیال دموکرات از رقابت‌های درونی حزب دموکرات به نفع جو بایدن لیبرال روشن است که بایدن نامزد نهایی این حزب خواهد بود و دیگر رقبای دموکرات وی شانسی برای قرار گرفتن در این جایگاه ندارند. با این حساب، جو بایدنِ دموکرات 77 ساله رقیب اصلی دونالد ترامپِ جمهوری‌خواه 73 ساله در انتخابات سوم نوامبر آتی خواهد بود. کناره‌گیری سندرز به دنبال چند شکست‌ اخیر وی در برابر بایدن و افزایش شانس او برای انتخاب به عنوان نامزد نهایی حزب دموکرات رخ می‌دهد. 🔻 اما کناره‌ کشیدن سندرز به نفع بایدن که هر کدام طیف خاصی را در حزب دموکرات نمایندگی می‌کنند، باعث خواهد شد که این حزب با قدرت و یکپارچگی بیشتر در مقابل در رقابت‌ انتخاباتی ریاست جمهوری ظاهر شود. 🔸 پیگیری تحولات انتخاباتی آمریکا نشان می‌دهد که دموکرات‌ها اگر قبلا صرفا به دنبال شکست حزب رقیب خود صرف نظر از نامزد آن در انتخابات بودند، اما این بار هدف آن‌ها شکست ترامپ صرف نظر از علقه حزبی اوست و عزم خود را برای این کار جزم کرده‌اند. 🔰 دونالد ترامپ در توئیتی در واکنش به کناره‌گیری سندرز از این کار وی استقبال کرده است، اما به نظرم این استقبال وی صرفا نمایشی است و امروز روز بدی برای رئیس جمهور پوپولیست آمریکا بوده است. از شواهد این گونه بر می‌آید که وی تمایل داشت رقیب انتخاباتی‌اش سندرز باشد نه بایدن و احتمالا همین مساله هم انگیزه اصلی وی از اتهاماتی باشد که به دموکرات‌ها مبنی بر حذف سندرز وارد می‌کند. ✅ قبلا نیز در یادداشتی بیان شد که اگر سندرز به عنوان نامزد نهایی حزبش انتخاب شود، به دلایل متعددی شانس کمتری در مقابل ترامپ خواهد داشت و علت آن نیز افکار خاص وی است که طیف بزرگی از دموکرات‌ها آن را بر نمی‌تابند و به شدت با آن مخالف هستند؛ اما چنین مخالفت شدیدی با بایدن در میان طیف طرفدار سندرز و دیگر نامزدان وجود نداشت. ❌ یکی از دلایل مخالفت‌های درون حزبی انتقادات تند سندرز به اسرائیل است که همیشه مورد اعتراض هواداران پر و پا قرص این رژیم در میان دموکرات‌ها بوده است و جدا از آن هم به احتمال زیاد لابی اسرائیلی بیکار نمی‌نشست و تمام تلاش خود را برای جلوگیری از پیروزی سندرز می‌کرد. ✴️ حالا که رقیبِ قدرِ ترامپ مشخص شده است، باید دید ظرف چند ماه آینده کفه کدامیک سنگین‌تر خواهد شد. هنوز زود است گمانه‌زنی کرد، اما باید گفت که انتخابات آتی آمریکا یکی از جنجالی‌ترین انتخابات این کشور خواهد بود و رقابت بسیار تنگاتنگ و سختی درخواهد گرفت. باید دید کرونا در آمریکا تا کجا پیش خواهد رفت و تاثیرات آن بر معادلات انتخاباتی به چه شکل خواهد بود. ❇️ احتمالا در روزها و هفته‌های آتی بازار گمانه‌زنی‌ها در این باره که اگر بایدن برنده انتخابات شود، چه تاثیراتی بر نزاع با ایران و برجام و دیگر پرونده‌ها خواهد داشت، داغ شود. به نظرم صرف سرکار آمدن بایدن موجب نخواهد شد اتفاقی اساسی در نزاع 40 ساله ایران و آمریکا بیفتد. اما احتمالا تنش‌ها و بگو مگوهای رسانه‌ای کاهش یابد؛ ولی تصور این که بایدن به محض پیروزی به برجام باز خواهد گشت و تحریم‌ها را لغو خواهد کرد، نوعی خوش‌ خیالی است. 🔺 راهی که ترامپ در این سه سال و اندی رفته است، خود وی هم به این سادگی نمی‌تواند از آن برگردد، چه رسد به شخص دیگری. اما در صورت پیروزی بایدن، این احتمال وجود دارد که فضای پساترامپی بهانه‌ای برای ورود به مذاکراتی دیگر و به تبع آن برجامی دیگر متفاوت از برجام کنونی فراهم کند، ولی قبل از آن بعید است بایدن تحریم‌ها را لغو کند. 💢 البته همچنان که پیشتر هم گفته شد، فعلا نمی‌توان گفت که شانس ترامپ برای پیروزی بیشتر است یا بایدن و همه چیز به تحولات چند ماه آتی بستگی دارد. #بین_الملل 🇮🇷🕊 @Mobin_rfm

🔴 قامت الکاظمی و جامه نخست‌وزیری عراق! ✍️ #صابر_گل_عنبری 🔹 پنجشنبه پیش مصطفی الکاظمی رئیس سازمان اطلاعات عراق در حالی مامور به تشکیل کابینه شد که شرایط این کشور بسیار متفاوت از چند سال اخیر است. از یک سو، بحران داخلی پیچیده‌تر و شدیدتر شده و هر چند کرونا معترضان را به درون‌ خانه‌های خود کشانده است، اما مسببات اعتراضات نه تنها کم نشده، بلکه با کرونا و کاهش بی‌سابقه قیمت نفت اوضاع اقتصادی و خدماتی وخیم‌‌تر هم شده است. 🔸 از سوی دیگر نیز تنش میان ایران و آمریکا در عراق وارد حساس‌ترین برهه خود شده و هر طرفبه دنبال حذف کامل دیگری از معادلات داخلی عراق است که امروز به مهم‌ترین زمین درگیری آن‌ها در سطح منطقه تبدیل شده است. آمریکا که با ترور سردار سلیمانی در صرافت پایان تدریجی و بدون جنگ نقش و نفوذ منطقه‌ای ایران است، بر این باور است که این اتفاق بدون حذف آن از عراق و یا به حداقل رساندن تاثیرگذاری آن ابتر و کان لم یکن خواهد بود؛ ✅ در چنین شرایطی که تحرکات مشکوک آمریکا در عراق نیز همچنان تداوم دارد، مصطفی الکاظمی برای نخست‌وزیری و تشکیل دولت معرفی شده است، اما طرفه اینجاست که وی برعکس محمد توفیق علاوی و عدنان الزرفی از حمایت همزمان آمریکا و ایران برخوردار است، اما حمایتی نیست که حکایت از تفاهم و توافق پیشینی داشته باشد. 🔹 هنوز هم این پرسش کانونی در محافل رسانه‌ای و سیاسی مطرح است که دلیل حمایت ایران از نخست وزیری الکاظمی چیست؟ در حالی که در گذشته غیر مستقیم از طریق نیروهای همپیمان خود با وی مخالفت کرده بود. 🔸 عده‌ای دلیل این کار را جلب موافقت جریان صدر و دیگر جریان‌های شیعی با هدف حذف عدنان الزرفی می‌دانند که شخصیتی نزدیک به آمریکاست و عده‌ای دیگر نیز معتقدند که اساسا الزرفی نامزد پوششی بوده و الکاظمی نامزد اصلی مطلوب واشنگتن است. فارغ از این گمانه‌زنی‌ها واقعیت این است که الکاظمی گزینه ایدئال ایران نیست، اما انتخاب وی نیز بدون موافقت ضمنی تهران ممکن نیست. ✅ در این میان، با وجود حمایت کلیت جریان‌های همسو با ایران، لکن مخالفت جدی و اتهامات برخی گروه‌های نظامی قدرتمند حشد الشعبی از جمله حزب الله عراق و النجباء به الکاظمی قابل توجه است. 🔹 این مواضع هم می‌تواند در چارچوب یک محاسبه سیاسی هماهنگ با هدف تاثیرگذاری بر روند تشکیل کابینه، توزیع پست‌ها و جلوگیری از انتخاب چهره‌های زاویه‌دار باشد و هم می‌تواند مقدمه‌ای برای پس گرفتن موافقت با نخست‌وزیری الکاظمی باشد که اگر چنین انگیزه‌ای در کار باشد در روز رای گیری در پارلمان اتفاق می‌افتد و اگر چنین شود، به این معنا خواهد بود که اساسا معرفی وی نه صرفا برای به نخست‌وزیری رساندن بلکه پایین کشیدن الزرفی بوده است. 💢 اگر الکاظمی نخست وزیر شود، حداکثر کاری که بتواند انجام دهد، این که راهی میانه در عراق در پیش گیرد که مانع افزایش هر چه بیشتر تنش میان آمریکا و ایران در آن کشور شود که البته تحقق این مهم نیز مستلزم در پیش گرفتن راهبردی متوازن با حمایت همه نیروهای سیاسی است. اما به نظر می‌رسد عملا این نیز خارج از توان الکاظمی است و حتی چشم‌انداز تنش‌ها میان آمریکا و ایران و اوضاع داخلی عراق به احتمال زیاد مانع آن شود که وی در صورت تصدی نخست‌وزیری بتواند در آینده راه نسبتا میانه نخست‌وزیران پیشین را نیز ادامه دهد. #بین_الملل 🌺🇮🇷 @Mobin_rfm

🔴 حریری در جایگاهی متفاوت! ✍️ #صابر_گل_عنبری 🔹 سعد حریری نخست وزیر پیشین لبنان پس از سفری حدودا سه ماهه به پاریس جمعه شب به لبنان بازگشته است، اما به نظر نمی‌رسد بازگشتی معمولی باشد و از تحرکات پیدا و پنهان جریان 14 مارس و خود اظهارات حریری پیداست که احتمالا دوره تازه‌ای از کشمکش‌های سیاسی در این کشور شروع شود. 🔸 حریری بعد از استعفای معنادار خود در اکتبر گذشته به دنبال اعتراضات مردمی بی‌سابقه و به تبع آن یکدست شدن قدرت در دست جریان هشتم مارس (حزب الله، جنبش امل و جریان میشل عون) فعالیت چندانی نداشت و به دور از انظار عمومی بود، اما گویا با توجه به تداوم مشکلات اقتصادی لبنان همزمان با نزدیک شدن موعد پایان وعده صد روزه حسن دیاب نخست وزیر کنونی برای تهیه طرح نجات اقتصادی با هدف عبور از بحران، فرصت را برای شروع کار سیاسی متفاوتی مناسب دیده است؛ اما نه در قامت یک دولتمرد، بلکه به عنوان رهبر اپوزیسیون در مقابل دولت جدیدِ تحت حمایت حزب الله و جریان آزاد ملی به رهبری رئیس جمهور لبنان. ✅ البته قبلا نیز در یادداشتی گفته شد که مشکلات لبنان و عراق و دیگر مناطق درگیر بحران چیزی نیست که یک شبه حل و فصل شود و این مشکلات و بحران‌ها در سایه تداوم تنش‌ها میان آمریکا و ایران از یک سو و عربستان و ایران از سوی دیگر فعلا پابرجا خواهد ماند و وعده صد روزه دیاب نیز گرهی از بحران اقتصادی لبنان باز نمی‌کند و از قضا هم کرونا با تحمیل خود به عنوان یک بازیگر ناخوانده دیگر در منطقه و جهان چنان بر عمق آن‌ها چنان افزوده است که دیگر گرته‌برداری ناقص از نسخه روزولتی و وعده‌های چند صد روزه نیز کارساز نمی‌افتد. فرانکلین روزولت بنیانگذار وعده صد روزه است که با همان و به پشتوانه یک طرح مدون اقتصادی در سال 1933 توانست رکود بزرگ را مهار کند. 🔹 اکنون در این شرایط بسیار سخت اقتصادی لبنان، سعد حریری در حالی به لبنان بازگشته که در دهم آوریل دولت دیاب را غیر مستقیم تهدید کرد و در توئیتی طرح اقتصادی آن را "خودکشی اقتصادی" خوانده و گفته که اگر وضعیت سر و سامانی نگیرد "به زودی موضع دیگری اتخاذ خواهیم کرد". 🔸 فعلا ماهیت این "موضع دیگر" مشخص نیست، اما تحرکات نیروهای سیاسی 14 مارس، تهدیدات و انتقادات تند روزهای اخیر تا جایی که ولید جنبلاط دیاب را "کینه‌توز و کارمند جبران باسیل" وزیر خارجه سابق لبنان خوانده است، نشان می‌دهد که هفته‌ها و ماه‌های آتی در این کشور پرتنش خواهد بود، تنشی که ماهیت آن به دور از آنچه این روزها در عراق می‌گذرد نیست. ✅ واقعیت این است که یکی از اشتباهات راهبردی ائتلاف هشتم مارس یکدست کردن قدرت در سه قوه، آن هم در شرایطی بود که کشور در بحران عمیق اقتصادی است و هیچ راه حل سحرآمیزی نیز برای آن متصور نیست. در این وضعیت مسئولیت همه مشکلات بر گردن این جریان انداخته می‌شود؛ در حالی که در گذشته این مسئولیت به نوعی تقسیم شده بود و حتی بخش بزرگ آن متوجه نخست وزیر وابسته به جریان 14 مارس بود. 💢 اما در وضعیت کنونی این جریان در صرافت آن است تا در نقش یک جریان اپوزیسیون متحد در مقابل حزب الله و جریان آزاد ملی و قدرت سیاسی یکدست شده عمل کند. فعلا باید منتظر پلان‌های اصلی برنامه اپوزیسیون جدید لبنان ماند؛ برنامه‌ای که از پشتیبانی منطقه‌ای عربستان و بین‌المللی آمریکا و فرانسه برخوردار است. #بین_الملل 🇮🇷🕊 @Mobin_rfm

🔴 آیا دانشمند عرب ترامپ را نجات میدهد؟! ✍️ #صابر_گل_عنبری 🔹 دونالد ترامپ که به سیاست مهاجرستیزی شهره است و در طول بیش از سه سال ریاست جمهوری خود تصمیماتی علیه مهاجران اتخاذ کرده است، به دنبال شیوع گسترده کرونا و اختلاف نظر با ریچارد برایت مسئول آژانس تحقیقاتی ساخت واکسن کرونا، 🔸 دکتر منصف السلاوی مهاجر عرب مراکشی را در راس این آژانس گمارده است. در تیم کاری السلاوی دانشمند عرب دیگری از الجزایر به نام الیاس زیرهونی همکاری می‌کند. ✅ این که چه شده است که ترامپِ مهاجر ستیز یک دانشمند عرب را مسئول حساس‌ترین پروژه کنونی آمریکا کرده است، بماند؛ به نظرم آنچه مهم‌تر است این که آینده سیاسی ترامپ اکنون در دستان السلاوی است. 🔹 با توجه به شیوع گسترده کرونا، تاثیرات احتمالی آن بر پیروزی ترامپ در انتخابات آتی ریاست جمهوری و انتقادات جدی به عملکرد کاخ سفید در مواجهه با این بحران، مهم‌ترین اولویت کنونی وی نه تنش با ایران، بلکه مهار کرونا و به تبع آن ساخت واکسن است که متغیری کلیدی در تعیین آینده سیاسی ترامپ است. 💢 اما فعلا پیشگویی نتایج این انتخابات واقع‌بینانه نیست و متغیرهای زیادی له یا علیه وی عمل می‌کنند که هنوز بخشی از آن‌ها پدیدار نشده است. #بین_الملل 🇮🇷🕊 @Mobin_rfm

🔴 آژانس و برجامی دیگر! ✍️ #صابر_گل_عنبری 🔹 پس از این که جو بایدن، برخی اعضای تیم کاری‌اش، سه کشور اروپایی شریک برجام در مواضعی مختلف خواستار توسعه برجام کنونی و توافقی جامع‌تر پس از گنجاندن برنامه موشکی و سیاست منطقه‌ای ایران در آن شدند، آژانس بین‌المللی انرژی اتمی نیز به این جمع پیوسته و به صراحت خواستار توافقی تازه شده است؛ اما مقصود آن چه توافقی است؟ 🔸 رافائیل گروسی دبیر کل آژانس امشب به رویترز گفته است که احیای برجام نیازمند توافقی تازه است و اقدامات ایران در نقض این توافق به سرعت قابل جبران نبوده و بازگشت به نقطه اول در برجام امکان‌پذیر نیست. ✅ از لحاظ فنی نظر به حیطه کاری آژانس پر واضح است که منظور گروسی، توافقی تازه درباره برنامه‌ هسته‌ای ایران است؛ به این معنا که آژانس هم دیگر بقای برجام را حتی در صورت عدول ایران از پنج گام هسته‌ای خود برای حل و فصل پرونده هسته‌ای ممکن نمی‌داند. 🔹 از این رو، به نظر می‌رسد با توجه به اقدامات ایران، پایان یافتن برخی محدودیت‌ها و نزدیک بودن پایان برخی دیگر، توافق مورد نظر گروسی احتمالا چیزی است که : 1️⃣ محدودیت‌های پایان یافته مثل لغو تحریم تسلیحاتی دوباره احیا گردد و 2️⃣ بقیه محدودیت‌ها نیز تمدید شوند 3️⃣ قید و بندهای دیگری اعمال شود که ایران نتواند در آینده با شکستن آن‌ها فعالیت‌ها و تحقیق و توسعه هسته‌ای را به این آسانی از سرگیرد 4️⃣ کمیت اورانیوم غنی شده تولید شده پس از لغو محدودیت تولید آن و مسائل دیگری چون تحقیق و توسعه سانتریفیوژها را شامل شود. 💢 در واقع، آن روی دیگر سخنان گروسی این است که توسعه برجام و توافقِ جامع مورد انتظار آمریکا و اروپا صرفا نباید معطوف به برنامه موشکی و سیاست منطقه‌ای و ضمیمه آن‌ها به این برجام با این شکل کنونی شود، بلکه باید متضمن توافقی تازه درباره برنامه هسته‌ای ایران نیز باشد. #بین_الملل ➖➖➖➖➖➖➖ 🇮🇷"مبین"🇮🇷 محفلی برای رشد فرهنگی، تشکیلاتی و بصیرتی نیروهای انقلابی 👇👇👇 🇮🇷🕊 @Mobin_rfm

🔺 توقف برجام در ایستگاه اوکراین؟! ✍️ #صابر_گل_عنبری 🔺بحران اوکراین بالا گرفته است و آمریکا به گونه‌ای سخن می‌گوید و موضع می‌گیرد انگار که جنگ حتمی است؛ به نحوی که حتی خود اوکراینی‌ها نسبت به وقوع جنگ تردید دارند و از اطمینان آمریکا نسبت به رخ دادن آن متعجب هستند. به هر حال، هنوز دلیل این "اطمینان خاطر آمریکا" روشن نیست؛ این که آیا معطوف به اطلاعات امنیتی دقیق است یا اهداف دیگری از آن دنبال می‌شود. 🔺از این‌ها که بگذریم، در بحبوحه بالا گرفتن تنش میان غرب و روسیه، مسکو اخیرا در پرونده‌های خاورمیانه کدها و سیگنال‌های "عجیبی" را مخابره می‌کند که قابل تامل هستند. 🔺این رفتارهای روسیه در دو پرونده مشهود است؛ نخست در مساله اسرائیل و دیگر در مساله برجام. 🔺در رابطه با اسرائیل، روسیه اخیرا در مرز جولان اشغالی و اسرائیل در اقدامی قابل توجه جنگنده‌های خود را مشترکا با سوریه به پرواز درآورده است که برای خود اسرائیلی‌ها نیز مشکوک و پرسش‌برانگیز بود و به نوعی حمل بر احتمال تغییر رویکرد روسیه در سوریه در قبال حملات اسرائیل شد. 🔺در کنار آن نیز طی روزهای اخیر کدهای ضد برجامی از روسیه مخابره شد. در حالی که مسکو حتی بیشتر از طرف‌های غربی خود را نسبت به رسیدن به توافق در وین مشتاق نشان می‌داد و حتی با رویکرد دولت جدید در ازسرگیری مذاکرات از صفر مخالفت کرد و بر ضرورت مبنا قرار دادن پیش‌نویس‌های دور ششم تاکید داشت، اما پالس‌های اخیر روسیه حکایت از چیز دیگری دارد. 🔺چند روز قبل لاوروف در دیدار همتای انگلیسی خود اظهار داشت که تا احیای برجام راه درازی است. اگر قرار بر رسیدن به توافق برای احیای برجام ظرف چند هفته بود که کاربرد "راه طولانی" معنا و مفهومی ندارد و از این رو به احتمال زیاد منظور روسیه فراتر از این بازه زمانی است. در کنار آن نیز وزارت خارجه روسیه دیروز پنجشنبه بیانیه‌ای قابل تامل و "مهم" صادر و در آن تاکید کرد که مسکو خود را ملزم به هیچ گونه ممنوعیتی در زمینه با همکاری‌های نظامی-فنی با ایران نمی‌داند. این بیانیه می‌افزاید که روسیه و ایران به دنبال مکانیسمی مشترک برای محافظت از مبادلات تجاری و مالی خود در قبال خطرات تحریم‌های غرب هستند. 🔺فارغ از محتوای بیانیه، پرسش اساسی درباره صدور آن در این بازه زمانی حساس است. این که چنین گزاره‌های مهمی که تهران چند سال است به دنبال تحقق آن در روابط با مسکو است، چرا کرملین در این بازه زمانی پرتنش با غرب و در بحبوبه مذاکرات وین مطرح می‌کند و نه در جریان سفر اخیر رئیس جمهور ایران که یقینا تهران به دنبال صدور چنین مواضعی جهت تاکید بر اهمیت سفر بود. 🔺به نظر می‌رسد که مجموع رفتارهای خاورمیانه‌ای اخیر روسیه با پرونده اوکراین ارتباط سیستماتیک باشد. در واقع روسیه، با پرواز جنگنده‌های خود در مرز جولان و همچنین تاکید بر عدم پایبندی به هر گونه تحریم فنی و نظامی علیه ایران با برگه «امنیت» اسرائیل باز می‌کند؛ به این معنا که از یک سو، این گونه به اسرائیل فشار می‌آورد که لابی خود در غرب را برای کاهش فشار به مسکو در مساله اوکراین به تکاپو بیندازد و از سوی دیگر، با توجه به حساسیت غرب نسبت به امنیت اسرائیل در خاورمیانه به نوعی این پیام را به غرب و آمریکا مخابره می‌کند که اگر در مساله اوکراین آن گونه که تهدید می‌کنند روسیه را اذیت کنند، او نیز می‌تواند در سوریه با ممانعت از حملات اسرائیل در آینده و در خاورمیانه با فروش تسلیحات به ایران به نوعی برای آن‌ها و تل‌آویو دردسر ایجاد می‌کند. البته با توجه به جایگاه امنیت اسرائیل در دکترین خاورمیانه‌ای روسیه به این رفتار صرفا می‌توان یک نوع پیام هشدارگونه نگریست نه تغییر رویکرد. 🔺اما درباره کدهای برجامی نهفته در پیام‌های اخیر روسیه نیز می‌توان گفت که تاکید بر "راه دراز" احیای برجام در حقیقت حامل پیامی منفی به غرب است، به این معنا که مسکو می‌تواند مسیر احیای برجام را طولانی کند و آنگونه که می‌خواهند مذاکرات در فوریه به سرانجام برسد، نخواهد بود. در واقع مفهوم موافق این گزاره هم این است که مشکلی با شکست مذاکرات ندارد و اتفاقا می‌تواند با این شکست و به تبع آن رسیدن ایران به نقطه گریز هسته‌ای، غرب را با چالش‌ها و تبعات ناشی از آن در خاورمیانه درگیر کند. در عین حال نیز تاکید بر پیگیری کانالی برای مبادلات مالی و تجاری با ایران برای مقابله با تحریم‌ها، می‌تواند با هدف تاثیرگذاری بر موضع تهران در جهت خودداری از دادن امتیازاتی برای رسیدن به توافق از طریق دادن تزریق این "اطمینان خاطر" باشد. به هر حال، لب رفتار و مواضع خاورمیانه‌ای اخیر مسکو رساندن این پیام به غرب است که اگر در مساله اوکراین از حد مشخصی فراتر روند با برگه‌های خاورمیانه‌ای خود برای آن‌ها در این منطقه چالش‌آفرینی کرد.  🌺🇮🇷 @Mobin_rfm👈