وقتی رو به قبله می‌ایستی، پیش از آن‌که بگویی «ایاک نعبد»، باید بپذیری که پشت سرت ولیّ خدا ایستاده. کسی که راه را نشان می‌دهد، مرز حق و باطل را جدا می‌کند، و بیرق اسلام ناب را در این عصر بلند نگه داشته. نماز بدون ولایت، مثل پیکری بی‌روح است؛ تو خم می‌شوی، سجده می‌کنی، ولی اگر دلت با ولیّ خدا نباشد، این سجده به آسمان نمی‌رسد. همان‌طور که در غدیر گفته شد: «من کُنتُ مولاه، فهذا علیٌّ مولاه» امروز هم باید گفت: «مَن کان َ یُقیمُ الصلاةَ، فلیُقِمها خَلفَ الولایة!» اگر ولایت را خط بزنی، نمازت خط خورده است… نماز فقط رکوع و قیام نیست؛ نماز، بیعتی است دوباره با حجت خدا در زمانه. به مسجد روم گر هزاران نَوبت نماز بخوانم به مهر و محبّت اگر بی‌ولایت بود سجدۀ من خدا می‌زند مهر رد بر عبادت ولایت، ستونِ نمازِ دل است امامِ زمان قبله‌گاهِ عمل است چه سودی ز ذکر و رکوع و قیام؟ اگر در دلت نیست نور و وصال نماز است پل، مقصدش رهبری‌ست که بی او، نمازت فقط دفتری‌ست ببین پشت هر «الله اکبر» هنوز صدایی ز رهبر به گوش دل است #نماز_بی_ولایت #نماز_اول_وقت #رهبری #ترامپ #اسرائیل #غزه #عشق_رهبری #مسلم_بن_عقيل #مختارنامه #امام_حسین