eitaa logo
مقدمات اجتهاد
2.8هزار دنبال‌کننده
632 عکس
101 ویدیو
676 فایل
📚 اینجا سعی داریم به شما کمک کنیم تا به مطالبی که در مسیر رسیدن به #اجتهاد نیاز داری، خیلی راحت دسترسی داشته باشی و نیاز نباشه در کانال های متعدد عضو باشی ارتباط و تبادل: @Yafatemahaghithini
مشاهده در ایتا
دانلود
۵۴. مرحوم مظفر در اصول فقه، لحاظی به عنوان لحاظ «ماهیت مهمله» مطرح کرده است. ضمن توضیح تفاوت بین فرمایشات مرحوم مظفر و شهید صدر در باب انواع لحاظ ماهیت، بفرمایید آیا «ماهیت مهمله» ضمن یکی از لحاظات ارائه شده توسط شهید صدر قرار می‌گیرد یا چیز دیگری است؟ ۵۵. آیا مفهوم «لا بشرط قسمی» (منظور مفهوم انسان نیست.) و مفهوم «لا بشرط مقسمی» قسیم هم هستند یا یکی مصداق دیگریست؟ رابطه‌ی آن‌ها را توضیح دهید. ۵۶. با توجه به این‌که شهید صدر فرمودند معنی اسم جنس مرئی «لا بشرط قسمی» است که قهرا منطبق بر همه‌ی افراد است، چرا جهت اثبات اطلاق، نیاز به مقدمات حکمت داریم؟ و چرا استعمال لفظ در هنگام وجود قید مجازی نمی‌شود؟ ۵۷. در بحث «تقابل بین اطلاق و تقیید» روشن است که اگر تقابل بین اطلاق و تقیید را «تناقض» بدانیم (نه «ملکه و عدم»)، «اطلاق» و «تقیید» قابل ارتفاع نخواهند بود. در این صورت هر چیزی در عالم باید یا مطلق باشد یا مقید. آیا قائلین به این قول، ملتزم می‌شوند که هر چیزی (حتی موجودات خارجی) یا مطلق هستند یا مقید؟ توضیح دهید. ۵۸. شهید صدردر مورد تقابل بین اطلاق و تقیید توضیح می‌دهند که: «لأن الاطلاق نرید به الخصوصیة التی تقتضی صلاحیة المفهوم للانطباق علی جمیع الأفراد» با توجه به این عبارت، آیا نزاع در تقابل بین اطلاق و تقیید یک نزاع لفظی بوده و بازگشت به این دارد که «اطلاق» برای چه معنایی اصطلاح شده است؟ جایگزین ضابطه‌ای که شهید صدر در این‌جا به اطلاق نسبت داده‌اند، چه ضابطه‌ی دیگری می‌توان ارائه داد تا تقابل بین اطلاق و تقیید، تناقض نباشد؟ ۵۹. با توجه به مطالب شهید صدر چرا رابطه‌ی بین مفهوم «عالم» و «عالم عادل» تباین است؟ آیا این ادعا مبتنی بر مبنای شهید صدر در بودن نسب ناقصه است؟ یا بدون این مبنا نیز می‌توان از ادعای دفاع کرد؟ ۶۰. شهید صدر می‌فرمایند «اطلاق» خارج از دلالت تصوریه‌ی کلام می‌باشد، چرا که تنها راه ورود «اطلاق» در دلالت تصوریه، این است که اسم جنس برای «مطلق» وضع شده باشد (و قبلا گفته شد که این‌طور نیست.) آیا نمی‌توان «اطلاق» را مدلول تصوری کلام دانست؟ ۶۱. طبق فرمایشات شهید صدر در بحث قاعده‌ی قیود، آیا می‌توان نتیجه گرفت همان عناوینی که در خطاب مولی به کار رفته‌اند در مراد جدی (حکم لوح محفوظ) اخذ شده‌اند؟ برای مثال: اگر مولی در خطاب از تعبیر «اکرم المُعمّمین» استفاده کرده باشد و در خارج «علما» با «معممین» تساوی داشته باشند، آیا می‌توان نتیجه گرفت آن‌چه در مراد جدی اخذ شده است، «علما» نیست، بلکه «معممین» است؟ مثال دیگر: اگر مولی فرمود «اکرم العلماء» می‌توان گفت که در مراد جدی (حکم لوح محفوظ) یک حکم واحد به وجوب اکرام جمیع علما داریم؟ یا این احتمال منتفی نیست که هر کدام از علما (فقها، اصولیین، نحویین، مفسرین و ...) وجوب اکرام مستقلی داشته باشند؟ ۶۲ ارتباط بحث اصالت ایجابی بین مدلول لفظی کلام و مدلول تصدیقی جدی (قاعده احترازیت قیود)، با بحث قضیه‌ی و چیست؟ آیا می‌توان از این اصل قضایای حقیقیه بودنِ خطابات شارع را نتیجه گرفت؟ ۶۳. با توجه به بیانات مرحوم شهید صدر آیا اصل در مقام بیان بودن و اصالة الاطلاق دو اصل هستند یا یک اصل؟توضیح دهید. ۶۴. «و يلاحظ أن ظهور حال المتکلم في التطابق الإيجابي – أي في أن كل ما يقوله يريده – أقوی من ظهور حاله في التطابق السلبي، أي في أن كل ما لا یقوله لا يریده». الف: وجه اقوائیت ظهور چیست؟ ب: آیا این اقوائیت همیشگیست یا غالبی؟ آیا می‌توان مثال‌هایی یافت که در آن‌ها اقوائیت محل تردید باشد؟ ۶۵. اگر متکلم این است که «آن چه را نگفته، نخواسته»، درصورتی که مخاطب احتمال دهد متکلم به جهت ، قیدی را بیان نکرده است، باز هم می‌تواند با تمسک به ظاهر حال به اطلاق‌گیری کرد؟ @halqat
۶۶. الف: آیا با تمسک به اطلاق آیه «کلوا مما امسکن...»‌ که در باب تذکیه‌ی حیوان صید شده توسط کلب وارد شده است، می‌توان نتیجه گرفت بدون تطهیر محل برخورد دهان و دندان کلب می‌توان صید را خورد؟ ب: آیا می‌توان جهت نفی اشتراط شروط مشکوک در نماز به آیه «اقیموا الصلاة» تمسک کرد؟ ج: آیا با تمسک به اطلاق فقره «احل الله البیع» در آیه «احل الله البیع و حرم الربا» می‌توان شرطیت مواردی که احتمال شرطیتشان در بیع را می‌دهیم نفی کرد؟ ۶۷. اگر متکلم با ادامه دادن تکلم، در جمله‌ی دیگری قید را ذکر کند، آیا قرینه‌ی متصله حساب می‌شود یا منفصله؟ به عبارت دیگر، معیار متصل یا منفصل بودن چیست؟ ۶۸. اگر کلام متکلم با قید منفصل تقیید خورده باشد، آیا کماکان می‌توان به ظاهر حالش در این که در مقام بیان تمام مرادش است تمسک کرد و نسبت به دیگر قیود، اطلاق را ثابت دانست؟ ۶۹. با مراجعه به فرمایشات مرحوم آخوند خراسانی در مورد «قدر متیقن در مقام تخاطب» (کفایة الأصول، ص ۲۴۷ طبع آل البیت علیهم السلام)، موارد زیر را بررسی نمایید: الف) مقصود مرحوم آخوند را توضیح دهید. ب) آیا استدلال مرحوم آخوند می‌تواند توجیه کننده‌ی تفصیل بین «قدر متیقن در مقام تخاطب» و «قدر متیق خارجی» باشد؟ هم‌چنین اگر برای مثال مولا بخواهد علمای عدول اکرام شوند و از قضا تمامی علما عادل باشند و مولی بگوید «اکرم العالم» می‌توان ثابت کرد در مراد جدی مولی قید عدالت اخذ نشده است؟ ج) خود مرحوم آخوند در فقه، مورد سؤال را مانع از جریان اطلاق در جواب نشمرده‌اند، آیا این مشی فقهی با مبنایشان در این بحث قابل جمع است یا خیر؟ د) فرق «قدر متیقن در مقام تخاطب» با «محتمل القرینیة» چیست؟ ۷۰. استدلال مرحوم آخوند برای دخالت قدر متیقن در مقام تخاطب را در فروض زیر برسی کنید: الف) دلیل الزامی است و اطلاقش بدلی. ب) دلیل الزامی است و اطلاقش شمولی. ج) دلیل ترخیصی است و اطلاقش بدلی. د) دلیل ترخیصی است و اطلاقش شمولی. ۷۱. در بحث اطلاق بدلی و شمولی، وجه دوم و سوم در مسئله را نقد و بررسی بفرمایید. (با توجه به مثال‌های مختلف که در بعضی اطلاق در امر و در بعضی اطلاق در نهی باشد و هم‌چنین در بعضی اطلاق در متعلق و در بعضی اطلاق در متعلق المتعلق باشد.) ۷۲. در تنبیه سوم از تنبیهات اطلاق، آیا تفاوتی که شهید صدر بین امر و نهی گذاشتند، طبق مبنای آباء و ابناء در بحث کلی و فرد هم قابل توجیه است یا صرفا با مبنای اب و ابناء سازگاری دارد؟ @halqat
۷۳. با توجه به فرمایشات شهید صدر در انتهای بحث اطلاق و ابتدای بحث عموم، آیا می‌توان پذیرفت که در عام شمولی، قوانین متعددی وجود دارند ولی در اطلاق شمولی، یک قانون واحد (با تطبیقات)؟ ۷۴. شهید صدر با تمسک به تعریفی که از عموم ارائه می‌دهند، جهت خروج «اطلاق شمولی» از تعریف را بیان می‌کنند؛ توضیح دهید چرا تعریف شامل «اطلاق بدلی» نمی‌شود و چرا شهید صدر خروج «اطلاق بدلی» از تعریف را مطرح نکرده‌اند؟ ۷۵. تفاوت تعابیر زیر را بدون لحاظ نحوه‌ی تعلق حکم توضیح دهید: الف) أي عالم شئت ب) جمیع العلماء ج) مجموع العلماء ۷۶. در بحث اشتراط قرینه‌ی حکمت در جریان عموم، با توجه به نظری که شهید صدر اتخاذ کرده‌اند، موارد زیر را بررسی کنید: الف) اگر مدخول اداة عموم لفظی باشد که در معنای مجازی استعمال شده است، چه طور استیعاب معنای مجازی آن (معنای مراد از مدخول) فهمیده می‌شود؟ ب) آیا در جایی که می‌دانیم متکلم در مقام بیان یک قید نیست، باز هم عمومیت استظهار می‌شود؟ ۷۷. با مراجعه به فرمایشات مرحوم آخوند خراسانی در بحث «عام و خاص» و بحث «اجتماع امر و نهی، بحث تقدیم نهی بر امر» توضیح دهید آیا شهید صدر نظر مرحوم آخوند در مورد اشتراط قرینه حکمت در جریان عموم را به درستی منتقل کرده‌اند؟ اگر تفاوتی دارد، بیان فرمایید. ۷۸. با توجه به این که شهید صدر «احد العلماء» را عام بدلی شمرده‌اند، آیا جمله‌ی «مات أحد العلماء» نیز عموم بدلی دارد؟ ۷۹. اگر متکلم بگوید «أکرم کل عالم، و المقصود مطلق العالم» آیا مدلول تصدیقی در دلالت تصوری کلام داخل شده است؟ ۸۰. الف) در مواردی مانند «إقرأ کل الکتاب»، مرحوم محقق عراقی وجهی مطرح نموده‌اند که چرا استیعاب به اجزاء تعلق می‌گیرد و نه به افراد. آیا می‌توان با تمسک به همین بیان، اثبات کرد که تعابیری مانند «أکرم کل العلماء» ظهور در عام مجموعی دارد؟ ب) تفاوت «عام مجموعی» با «عموم بلحاظ الاجزاء» چیست؟ آیا این دو دارای یک حقیقت هستند؟ (ر.ک: الأساس فی اصول الفقه٫ استاد محمدحسین عبدی دام عزه) ۸۱. با توجه به فرمایش مرحوم عراقی در وجه دلالت «اقرأ کل الکتاب» بر عموم بلحاظ اجزاء، قرینه‌ی مذکور باعث چه تجوزی می‌گردد؟ آیا خود «کل» مجاز می‌شود یا مدخول آن؟ ۸۲. اگر لام بر سر جمع برای دلالت بر استیعاب وضع نشده است و دلالت جمع معرف به لام مستقیما مدلول لام نیست، چرا کماکان جمع معرف به لام «عام» به حساب می‌آید و نه «مطلق»؟ ۸۳. آیا تقاریب نحوه‌ی دلالت جمع محلی به ال بر استیعاب، در مثالی مانند «اصعد الطبقات» نیز می‌آید؟ ۸۴. الف) چرا اطلاق در نکره نمی‌تواند شمولی باشد؟ ب) ثمره عملی این که دلالت نکره در سیاق نفی عقلی باشد یا لفظی چیست؟ @halqat
۸۵. چرا مشهور در ضابطه‌ی مفهوم «علیت» را هم لازم دانسته‌اند و به «انحصار» بسنده نکرده‌اند؟ ۸۶. مراد از طبیعی الحکم که در رکن دوم ضابطه‌ی مفهوم مطرح شده، طبیعتی است که به نحو شمولی شامل افرادش می‌شود یا به نحو بدلی؟ ۸۷. با توجه به مطالب مرحوم شهید صدر در تقاریب اثبات مفهوم شرط به سوالات زیر پاسخ دهید: الف) اطلاق‌هایی که در تقاریب مفهوم شرط ذکر شده هر کدام اطلاقِ کدام بخش از جمله است؟ (شرط، جزاء، هیأت جمله شرطیه و...) و تاثیر هر کدام در اثبات مفهوم شرط چیست؟ ب) توضیح دهید چرا بعضی از این اطلاق‌ها در برخی تقریب‌ها استفاده نشده و نیاز به آن نبوده است؟ ج) در وجه ثالث چرا نمی‌توان ابتدا با اطلاق، علت تامه بودن را اثبات و سپس با اطلاق دوم ثابت کرد همیشه علت تامه است و در نتیجه علت منحصره است؟ د) با توجه به این‌که اطلاقِ جزاء، سنخ الحکم را ثابت می‌کند آیا اشکالی که به وجه رابع گرفتند حل نمی‌شود؟ ه) تفاوت وجهی که در بحث ضابطه مفهوم برای دلالت تصدیقی بر مفهوم گفتند با وجه رابع از وجوه دلالت جمله شرطیه بر مفهوم چیست؟ ۸۸. با توجه به مطالب شهید صدر در بحث شرطِ محققِ موضوع به سوالات زیر پاسخ دهید: الف) در جایی که شرط، محقق موضوع است آیا جمله شرطیه در معنای مجازی استعمال شده یا خیر؟ و اگر در معنای حقیقی استعمال شده چرا مفهوم نداشته باشد؟ ب) اگر متکلم بگوید «الحکم بوجوب الختان متوقف علی موضوع الولد» آیا می‌توان اثبات کرد مکلف نسبت به غیر فرزندش تکلیف به ختان ندارد؟ اگر می‌شود، فرق این جمله با جمله «ان رزقت ولدا فاختنه» چیست؟ ج) در جمله «اذا افطرت فکفّر» و جمله «من اکرمَک اکرمْه» آیا شرط محقق موضوع است یا خیر؟ ۸۹. در بحث مفهوم وصف مرحوم شهید صدر فرموده‌اند بتوانیم سنخ الحکم را استفاده کنیم باز استفاده مفهوم اشکال دارد! چرا در فرض استفاده شخص الحکم فرمودند می‌توانیم انتفاء آن را با انتفاء وصف نتیجه بگیریم، ولی در فرض استفاده سنخ الحکم نمی‌توانیم انتفاء آن را با انتفاء وصف نتیجه بگیریم؟ آیا این دو مطلب با هم تنافی ندارند؟ ۹۰. در جمله «إن رکِب الامیرُ مُعمّماً فخُذ رکابَه» انتفاء حکم در حال رکوب، بدون عمامه، از باب مفهوم است یا مفهوم ؟ آیا شرط در این جمله شرطیه محقّق موضوع است؟ ۹۱. با توجه به مطالب مرحوم شهید صدر در بحث مفهوم غایت بیان کنید: الف) رکن اول مفهوم که در بحث ضابطه فرمودند، چه طور در این‌جا تطبیق می‌شود؟ ب) در استفاده رکن دوم آیا بین مثال‌های زیر فرق است؟ «اغسلوا وجوهکم و ایدیکم الی المرافق» «اتموا الصیام الی اللیل» «صم حتی تصبح شیخا» ۹۲. در مثال «اکرم العلماء الّا الشّعراء» نتیجه انتفاء حکم و انتفاء حکم چیست؟ آیا مفهوم استثناء، وجوب اکرامِ عالمِ شاعر از باب هاشمی بودن را هم نفی می‌کند یا خیر؟ ۹۳. آیا بیانی که در مفهوم حصر برای اثبات سنخ الحکم گفته‌اند در استثناء هم می‌آید یا خیر؟ @halqat
کافی: مجموع روایاتی که در کتاب کافی بدون احتساب روایات روضهٔ کافی امده است، 19001حدیث است که مشتمل بر16090حدیث مسند و536حدیث مرفوع و1917حدیث مرسل پ458حدیث موقوف میباشد. • من لا یحضره الفقیه: مجموع روایاتش 6288حدیث است که مشتمل بر 3971حدیث مسند و1792حدیث مرفوع و59حدیث مرسل و466حدیث موقوف میباشد. • تهذیب الاحکام: مجموع روایاتش16226حدیث است ومشتمل بر14847حدیث مسند و204حدیث مرفوع و922حدیث مرسل و252حدیث موقوف میباشد. • استبصار: مجموع روایاتش 6530حدیث میباشد ومشتمل بر6092حدیث مسند و40حدیث مرفوع و305حدیث مرسل و93حدیث موقوف است. -••-••-••-••-••-••-••-••-••-••-••-••-••-••- 🌑این اعداد طبق آماری است که در نرم افزار درایة النور منتشر شده است. ‼️کپی باذکر منبع مجاز☑️ https://eitaa.com/joinchat/1881866418Cd47922eac2
🗂 مصاحبه حجة الإسلام و المسلمین حاج شیخ 🗞 ماهیت شناسی الگوریتم اجتهاد 📢 کانال واحد تحقیق مدرسه نورالرضا علیه‌السلام در پیام‌رسان ایتا: 👇👇👇 https://eitaa.com/joinchat/1995178133C9f5ca40c95 📢 📢📢 📢📢📢
استاد معتمدی.m4a
29.1M
«امکان استدلال به مذاق شریعت و دیگر ادله ی مبتنی بر استقراء» 💬 با ارائه حجت الاسلام و المسلمین محمد معتمدی 📚 استاد دروس خارج و سطح عالی حوزه علمیه اصفهان ⏳ دوشنبه 19 دی 🔰 عصرانه علمی - مدرسه تخصصی فقه امام کاظم علیه السلام قم @asranehelmi @asranehelmi @asranehelmi
هدایت شده از احمد فربهی
چند نکته درباره‌ی فقه و اصول خواندن فلسفه‌پژوهان 1- کسی که می‌خواهد در «مباحث فلسفیِ مستنبط از منابع وحیانی» کار کند باید سه چیز را مسلط باشد؛ اصول استنباط فقه‌المعارف، مهارت استنباط در زمینه‌ی فقه‌المعارف، منابع استنباطِ متناسب با فقه‌المعارف 2- بخشی از اصول استنباط فقه‌الاحکام(اصول فقه مصطلح) برای فقه معارف قابل استفاده است مانند بخش وسیعی از مباحث الفاظ و مباحث حجج و مباحث تعارض ادله ازاین‌رو به‌تناسب علم نافع، باید مباحث اصولی را کار کرد و نسبت به سرفصل‌های مورد نیاز در فقه‌المعارف تخصص پیدا کرد. 3- کتاب‌های فقه‌الاحکام زمینه‌ی مناسبی برای کسب مهارت استنباط‌اند اگر چه موضوعات آن‌ها ناظر به احکام است ولی فرایند استنباطی که در آن‌ها به‌کار رفته، قابل الگوگیری درفقه‌المعارف هست. 4- در فقه و اصول مصطلح هر مقدار که مشترک با فقه‌المعارف است روی آن باید کار تخصصی کرد و سایر مباحث را به‌اندازه‌‌ی اطلاعات میان‌رشته‌ای و نیز اطلاعات نیمه‌تخصصی که متناسب با یک عالم دینی است بخواند. 5- برداشتم از فرمایشات آقای جوادی این است که طلبه باید یک درس فقه‌الاحکام و یک اصول و یک فلسفه داشته باشد خود ایشان هم رفتارشان همین‌طور بوده، بدون شک برای اعتبار اجتماعی در جامعه‌ی دینی، این رفتار خیلی خوب است اما نمی‌دانم بهترین گزینه باشد در هر صورت جامعیت مطلق عادتا ممکن نیست و جامعیت نسبی هم ممکن است و هم مطلوب. 6- استفاده حکماء‌ از روایات عادتا استفاده‌ی محتوایی، ارشادی و تعلّمی بوده از این‌رو احتیاج شدیدی به بحث رجال نداشته اند اگر چه کلیات آن ضروری و جزئیات آن به‌قدر امکان مطلوب است اما در هر صورت هر جا که استفاده‌ی یک حکیم از روایات، استفاده‌ی تعبدی برای استناد تعبدی است احراز صدور لازم است. 7- اگر کسی اهداف اجتماعی در سر دارد تسلط در فقه‌الاحکام زمینه‌ی خوبی برای اعتماد به او و مقبولیت اجتماعی است به‌طوری که بدون این تسلط، اعتبار اجتماعی یافتن در جامعه‌ی دینی کار سختی می‌شود. 8- باید اصولی متناسب با فقه‌المعارف تولید کرد بخشی از آن از طریق کار در کتاب‌های اصولی متداول قابل تحصیل است و بخشی از آن باید ابتداءا تولید شود. 9- فقه‌المعارف در حوزه، مرسوم نیست در صورتی که باید مرسوم شود به‌طوری که بزرگان حکمت در انتها باید به درس خارج فقه‌المعارف برسند ولی الان این‌طوری نیست باید تلاش کرد فقه‌المعارف، گفتمان‌سازی سپس جریان‌سازی و در انتها مدرسه‌سازی شود. در این‌صورت فقه و اصول در بین فلسفه‌خوان‌ها هم جدی‌تر می‌شود. 10 برای امتداد اجتماعی بخشیدن به فلسفه، مطالعه‌ی فلسفه‌ های مضاف و تفسیرهای موضوعی ناظر به آن‌ لازم است یعنی مثلا فلسفه‌‌ی علوم اجتماعی و نیز مباحث جامعه و تاریخ در قرآن و روایات بایدخوانده شود. https://eitaa.com/farbehy
💢🎙 ❇️ با حضور: حجت الاسلام و المسلمین عالم زاده نوری زیدعزه معاون محترم تهذیب حوزه علمیه مولف و محقق برجسته حوزه تربیت اسلامی ❇️ موضوع: جلسه افتتاحیه حلقه فقه تربیت 📆 مورخ: پنجشنبه، 1401/09/30 ساعت16 ✍️🗒لینک متن سخنرانی ✅https://b2n.ir/t11230 🔴🎙لینک صوت مراسم ✅https://b2n.ir/m77614 🔰 مدرسه عالی امام حسین علیه السلام
مبانی.png
2.35M
نمودار جامع در یک و توضیح اجمالی آنها 🔸کانال دستیار محقق @dastyaar
هستی شناسانه.png
3.72M
مساله بحث در مبانی هستی شناسانه: هر گونه در زندگی فردی یا جمعی، وابسته به حاکم بر هستی است؛ پس هر گونه در زندگی بشر، باید در دستگاه‌ هستی‌شناسی صورت پذیرد؛ دستگاه هستی‌شناسانه حاوی چه قواعد و قوانین و معادلاتی است؟ و چه نقشه و تصویری از هستی را ارائه می‌دهد؟ پاسخ به این مسأله در بسته مبانی هستی شناسانه ارائه میگردد نوع فایل عکس 🔸کانال دستیار محقق @dastyaar
هستی شناسانه.xmind
528.7K
مساله بحث در مبانی هستی شناسانه: هر گونه در زندگی فردی یا جمعی، وابسته به حاکم بر هستی است؛ پس هر گونه در زندگی بشر، باید در دستگاه‌ هستی‌شناسی صورت پذیرد؛ دستگاه هستی‌شناسانه حاوی چه قواعد و قوانین و معادلاتی است؟ و چه نقشه و تصویری از هستی را ارائه می‌دهد؟ پاسخ به این مسأله در بسته مبانی هستی شناسانه ارائه میگردد نوع فایل ایکس مایند 🔸کانال دستیار محقق @dastyaar
مبانی.xmind
340.1K
ایکس مایند جامع در یک و توضیح اجمالی آنها 🔸کانال دستیار محقق @dastyaar
تبدیل عکس به متن فارسی_.apk
1.39M
📠 تبدیل متن درون تصویر به نوشته!! 🔹 پرکاربرد و کاملا رایگان 📱بعد از اینکه عکس رو انتخاب کردید یا گرفتید، حاشیه زرد رنگ رو بر روی قسمتی که می‌خواهید متنش‌ رو بگیرید، تتظیم کنید. فارسی انگلیسی ⏰ هر ۲۰ ثانیه یک عملیات تبدیل 🔸کانال دستیار محقق @dastyaar
📚 آشنایی با شش روش مطالعه ۱- خواندن بدون نوشتن: یکی از روش‌های نادرست مطالعه است. مطالعه فرآیندی فعال و پویا است و برای نیل به این هدف باید از تمام حواس خود برای درک صحیح مطالب استفاده کرد. باید با چشمان خود مطالب را خواند، باید در زمان مورد نیاز مطالب را بلند بلند ادا کرد و نکات مهم را یادداشت کرد تا هم با مطلب مورد مطالعه درگیر شده و حضوری فعال و همه‌جانبه در یادگیری داشت و هم در هنگام مورد نیاز، خصوصاً قبل از امتحان، بتوان از روی نوشته‌ها مرور کرد و خیلی سریع مطالب مهم را مجدداً به خاطر سپرد. ۲- خط کشیدن زیر نکات مهم: این روش شاید نسبت به روش قبلی بهتر باشد ولی روش کاملی برای مطالعه نیست چرا که در این روش، بعضی افراد به جای آنکه تمرکز و توجه بر روی یادگیری و درک مطالب داشته باشند ذهنشان معطوف به خط کشیدن روی نکات مهم می‌گردد. حداقل، روش صحیح خط کشیدن زیر نکات مهم به این صورت است که ابتدا مطالب را بخوانند و مفهوم را کاملاً درک کنند و سپس زیر نکات مهم خط بکشند نه آنکه در کتاب دنبال نکات مهم بگردند تا زیر آن خط بکشند. ۳- حاشیه نویسی: این روش نسبت به دو روش قبلی بهتر است ولی باز هم روشی مناسب برای درک عمیق مطالب و خواندن کتب درسی نیست ولی می‌تواند برای یادگیری مطالبی که از اهمیت چندانی برخوردار نیستند مورد استفاده قرار گیرد. ۴- خلاصه نویسی: در این روش، شما مطالب را می‌خوانید و آنچه را درک کرده‌اید بصورت خلاصه بر روی دفتری یادداشت می‌کنید که این روش برای مطالعه مناسب است و از روش‌های قبلی بهتر می باشد چرا که در این روش، ابتدا مطالب را درک کرده، سپس آن‌ها را یادداشت می‌کنید، اما باز هم بهترین روش برای خواندن نیست. ۵- کلیدبرداری: کلیدبرداری روشی بسیار مناسب برای خواندن و نوشتن نکات مهم است. در این روش، شما پس از درک مطلب، بصورت کلیدی نکات مهم را یادداشت می‌کنید و در واقع، کلمه کلیدی، کوتاه‌ترین و راحت‌ترین و بهترین و پرمعنی‌ترین کلمه‌ای است که با دیدن آن، مفهوم جمله تداعی شده و به خاطر آورده می‌شود. ۶- خلاقیت و طرح شبکه‌ای مغز: این روش بهترین شیوه برای یادگیری، خصوصاً فراگیری مطالب درسی است. در این روش، شما مطالب را می‌خوانید؛ پس از درک حقیقی آنها نکات مهم را به زبان خودتان (و نه بصورت جملات کتابی) و به صورت کلیدی یادداشت می‌کنید و سپس کلمات کلیدی را بر روی طرح شبکه ای مغز می نویسید (در واقع نوشته‌های خود را به بهترین شکل ممکن سازماندهی کرده و نکات اصلی و فرعی را مشخص می‌کنید) تا در دفعات بعد به جای دوباره خوانی کتاب، فقط به طرح شبکه‌ای تولید شده مراجعه کرده و با دیدن کلمات کلیدی نوشته شده بر روی طرح شبکه‌ای مغز، آن‌ها را خیلی سریع مرور کنید. 👈 این روش، درصد موفقیت تحصیلی شما را تا حدود بسیار زیادی افزایش می دهد و درس خواندن را بسیار آسان می‌کند و بازده مطالب را افزایش می‌دهد. •┈•✾•🍀🌺🍀•✾•┈• 🕌 کانال رسمی معاونت پژوهش حوزه علمیه مروی تهران: @Pajouheshgaranemarvi
1_1688521561(1).pdf
1.59M
📤 در این فایل به طور کامل نرم‌افزار دفترچه یادداشت دیجیتالی وان نوت معرفی شده است. •┈┈••✾••📚••✾••┈┈• 🕌 کانال رسمی معاونت پژوهش حوزه علمیه مروی تهران: @Pajouheshgaranemarvi
استاد شیرازی.mp3
21.98M
صوت جلسه بخش اول 🟢 سازمان علمی و فرهنگی آستان قدس رضوی دفتر قم با همکاری مرکزی تخصصی آخوند خراسانی فصل چهارم مدرسه تخصصی حدیث را پنحشنبه ۲۲ دیماه ۱۴۰۱ برگزار نمود. 🗞 روش ها و رویکردهای ارزیابی سندی در فریقین 🔹 ارائه 🎙 استاد سید علیرضا حسینی شیرازی 〰〰 کانال معرفی دوره ها و وبینارها در ایتا: 👇 eitaa.com/doreha_vebinar ✅کانال اصوات 👇👇 eitaa.com/asvat_doreha_vebinar ⛔️نقل بدون لینک جایز نیست
صوت استاد جدیدی نژاد.mp3
21.02M
صوت جلسه بخش دوم 🟢 سازمان علمی و فرهنگی آستان قدس رضوی دفتر قم با همکاری مرکزی تخصصی آخوند خراسانی فصل چهارم مدرسه تخصصی حدیث را پنحشنبه ۲۲ دیماه ۱۴۰۱ برگزار نمود. 🗞 روش ها و رویکردهای ارزیابی سندی در فریقین 🔹 ارائه 🎙 حجت الاسلام والمسلمین جدیدی نژاد 〰〰 کانال معرفی دوره ها و وبینارها در ایتا: 👇 eitaa.com/doreha_vebinar ✅کانال اصوات 👇👇 eitaa.com/asvat_doreha_vebinar ⛔️نقل بدون لینک جایز نیست
پیامدهای دو گفتمان غدیر و سقیفه برای جهان اسلام.mp3
36.74M
📒 برنامه سوره | فصل انقلاب فاطمی ⬅️موضوع : پیامدهای دو گفتمان غدیر و سقیفه برای جهان اسلام 👤با حضور حجت الاسلام و المسلمین محمد تقی سبحانی 🎧از رادیو پژوهش بشنوید 🌐http://dte.bz/D0kZn ⏰زمان: دوشنبه 5 دی ماه 1401 〰〰 کانال معرفی دوره ها و وبینارها در ایتا: 👇 eitaa.com/doreha_vebinar ✅کانال اصوات 👇👇 eitaa.com/asvat_doreha_vebinar ⛔️نقل بدون لینک جایز نیست
استاد آیت الله طبسی.mp3
18.99M
صوت جلسه بخش سوم 🟢 سازمان علمی و فرهنگی آستان قدس رضوی دفتر قم با همکاری مرکزی تخصصی آخوند خراسانی فصل چهارم مدرسه تخصصی حدیث را پنحشنبه ۲۲ دیماه ۱۴۰۱ برگزار نمود. 🗞 روش ها و رویکردهای ارزیابی سندی در فریقین 🔹 ارائه 🎙 حضرت آیه الله نجم الدین طبسی 🔹 دبیر علمی حجت الاسلام محمد الهی خراسانی 〰〰 کانال معرفی دوره ها و وبینارها در ایتا: 👇 eitaa.com/doreha_vebinar ✅کانال اصوات 👇👇 eitaa.com/asvat_doreha_vebinar ⛔️نقل بدون لینک جایز نیست
♻️سیر اجتهاد در علوم عقلی از منظر حضرت استاد شیخ علی رضایی تهرانی : 🔸مرحله اول : درس گرفتن منطق مظفر + مطالعه شرح شمسیه 🔸مرحله دوم : درس گرفتن منطق منظومه + مطالعه شرح مطالع 🔸مرحله سوم : درس گرفتن منطق اشارات + به صورت مختصر ولی خوب منطق ریاضی را یاد بگیرد 🔸مرحله چهارم : درس گرفتن برهان شفا + درس گرفتن بخش مغالطات شرح حمکت الاشراق + مطالعه منطق فازی + اشارات جلد دوم یا سوم یا التحصیل بهمنیار درحکمت مشاء + شرح التجرید یا الاهیات حضرت آیت الله سبحانی 🔸مرحله پنجم : درس گرفتن الاهیات + نفس شفاء در حمکت مشاء + مطالعه کتاب دلائل الصدق از مرحوم محمد حسن مظفر(کتابی ۳ جلدی است و بهترین کتاب کلامی ما است )+فلسفه اشراق استاد یزدان پناه +نهایه الحمکه با حواشی استاد فیاضی نکته :حکمت مشاء پایه حکمت های اسلامی است و حکمت اشراق و حکمت متعالیه در حکم تعلیقه بر حکمت مشاء اند هم جناب سهروردی چنین کرده است و هم مرحوم ملاصدرا 🔸مرحله ششم : بخش نفس + معاد منظومه مرحوم حاج ملاهادی سبزواری + حکمت الاشراق + جلد یک و جلد دوم اسفار 🔸مرحله هفتم : شرح فصوص قیصری+جلد سوم و ششم اسفار +اصطلاحات صوفیه نکته :بهترین کتاب برای تدریس و تدرس اصطلاحات صوفیه کتاب ملا عبد الرزاقی کاشانی است . 🔸مرحله هشتم : مصباح الانس ابن فناری که شرحی است بر مفتاح الغیب الوجود از ربیب ابن عربی یعنی صدر الدین قونوی در عرفان نظری+جلد هفت و جلد هشت و جلد نهم اسفار 🔸مرحله نهم : یادگیری مقداری علم اعداد و علم حروف +مطالعه دقیق بخش هایی از فتوحات +پرداختن به عرفان عملی و کتاب های عرفانی مانند شرح منازل السائلین ملا عبدالرزاق کاشانی وهم کتاب سیر وسلوک طرحی نو در عرفان عملی شیعی 🔸مرحله دهم : از مرحله سوم به بعد بررسی آیات و روایات عرفانی و حکمی و اعتقادی به تفصیل طلبه هیچ گاه نباید از کتاب و سنت جدا بشود هر کسی در رشته خودش فقیه در آیات الاحکام متمرکز است و روایات فقهی و متخصص در علوم عقلی باید از گام سوم به بعد مانوس باشد به روایات معارفی یعنی روایات اعتقادی حکمی و عرفانی و با اینها به تفصیل کار کند کاری که اساتید ما انجام می دادند. استاد انصاری شیرازی می فرمودند علامه طباطبایی به این کار اعتنا داشتند. @ostad_rezaei_tehrani
1_1103770430.MP3
3.97M
☝️👈 ضرورت مطالعه روایات فقهی ⁉️ اگر ما همان طور که یاد گرفتیم با شرح لمعه نباید فتوا دهیم یادمان دهند که با وسائل الشیعه هم نباید فتوا دهیم چه اشکالی دارد در کنار لمعه وسائل را، النجعه را ببینیم و مانوس شویم ؟! ⁉️ مگر ما مجتهد هستیم که روایت بخوانیم؟! ⁉️ اهل بیت اینگونه به ما یاد دادند؟! ⁉️ آیا با شرح لمعه انسان بیشتر به هوس افتا نمی افتد تا وسایل؟! 🎙 حضرت استاد احمد فربهی 💬 کانال ادبیات استنطاقی با تاکید قرآنی؛ بستری برای ارائه نکته‌ها و اشتراک داده‌های ناب علوم حوزوی 🆔 @oloomhowzeh_ir
✔️ آیت الله محمدمهدی شب زنده دار: 🔸 از بستگان ما که انسان محققی بود و اخیراً به رحمت خدا رفته، یک جزوه‌ای به من داد و گفت: «این جزوه مربوط به‌ نظام آموزش‌ و پرورش ژاپن است که برای سال 2050 تدوین کرده‌اند، و دقیقاً مانند حوزه حاج شیخ عبدالکریم است! وقتی مطالعه کردم دیدم درست می‌گوید، آن‌ها در تحقیقات و تجربیات مختلفشان به همان متد و روشی رسیده‌اند که محقق تربیت می‌کند. متأسفانه امروز به روش‌هایی روی آورده‌ایم که تقریباً در مدارس دنیا همان روش‌ها متعارف و متداول است و به نظر من بخش عمده افت شدید علمی که در حوزه‌های علمیه مشاهده می‌شود، مربوط به همین مسئله است. 🔹 نظام تدریس و تدرس است در حوزه علمیه خیلی اهمیت دارد از اوایل امر این‌گونه متعارف بوده که کسی که کتابی را می‌خواند، وقتی به کتاب بالاتر می‌رسید، کتاب پایین‌تر را فراموش نمی‌کرد و معمولاً تدریس می‌کرد و اگر تدریس هم نمی‌شد، کتاب را دوره می‌کردند، لذا آن کتب محل رجوع بود. اما شیوه‌ای که الآن در حوزه‌ها رواج پیدا کرده، این‌که شخص کتابی را که می‌خواند دیگر به آن بازگشتی ندارد. با این روش، طالب علم نه‌تنها در آن علم تعمق و تبحر پیدا نمی‌کند، بلکه اندوخته گذشته خود را نیز فراموش نداشته‌اند. 🔹کسی که می‌خواهد در فقه مهارت پیدا کند باید بارها متون فقهی را تدریس کند؛ چه متونی که اختصار بر فتاوا دارد و چه متونی که مشتمل بر استدلال است. اگر در وضعیت موجود کسی نتوانست تدریس کند، باید باهم‌ دوره‌های خودش یا با کسانی که الآن در حال خواندن آن علم هستند مباحثه کند و این در سابق مرسوم بود. 🔹 کسی که می‌خواهد به فقاهت برسد و فقیه شود دو شیوه برای او وجود دارد: یک روش روش رایج امروز است که یک کتاب فقهی را مبنا قرار می‌دهند و استاد و شاگرد به دنبال ادله و فروعاتی را که او مطرح کرده می‌گردند؛ اما در گذشته عکس این روش عمل می‌کردند، آن‌ها به روایات مسلط می‌شدند و بر اثر همین تسلط به روایات «ینحدر عنه الفقه» فقه از او تراوش می‌کرد. لذا اگر طلبه به این شیوه عمل کند، که مثلاً به کتاب وسایل الشیعه مکرر رجوع کند به‌مرور به ابواب و مسایل فقهی مسلط می‌شود. همان‌طور که می‌دانید شیخ حر فهرستی با نام من لا یحضره الامام برای کتاب وسایل خودش نگاشته است که شامل عنوان‌های تمام ابواب کتاب وسایل است و با توجه به این‌که کتاب وسایل، تمام مسایل فقه را در ابواب جداگانه آورده، این فهرست دایرة‌المعارفی غنی و جامع از مباحث فقهی و خلاصه‌ای از کتاب وسایل محسوب می‌شود. وقتی شما این فهرست را مطالعه ‌کنید رئوس مباحث مهم هر باب فقهی را به‌خوبی می‌شناسید و بر اثر این تسلط می‌یابید که در هر باب چند حدیث وجود دارد و مضامین این احادیث چیست و اگر از شما مسئله‌ای پرسیده شود ذهن شما به آن باب و آن حدیث منتقل می‌شود. 🔸 تقریرنویسی یک امتیازی بود که در حوزه‌های علمیه رایج بوده است، البته تقریرنویسی آن چیزی نیست که امروزه در حوزه‌ها متعارف شده زیرا این در حقیقت امالی است، استاد املا می‌کند و دیگری می‌نویسد. این تقریر مصطلح کنونی موجب رشد و تکامل علمی‌ نویسنده نمی‌شود؛ بلکه ممکن است برای برخی افراد مضر باشد؛ چراکه نوعاً نویسنده تقریرات، به معنا و روح مطالب علمی توجه ندارد و همّ‌ و غم او این است که تمام مطلب را بنویسد. در حالی‌که تقریرات به‌گونه‌ای باید باشد که فرد مطلب را از استاد بشنود و بعد خودش تقریر ‌کند که ممکن است خودش بهتر از استاد آن مطلب علمی را تقریر کند؛ به‌گونه‌ای که «ما اخره قد یقدمه و ما یقدمه یؤخره». وقتی خودش خودش می‌خواهد بنویسد می‌گوید مدعا چه بود؟ آیا این دلیل وافی به اثبات مدعا هست؟ این چند مقدمه که استاد ضمیمه کرد تا آن نتیجه را گرفت واقعاً کاستی و حلقه مفقوده‌ای ندارد؟ آیا برخی از این مقدمات مستدرک و اضافی نیست؟‌ و اینگونه باید تقریرنویسی انجام شود. 🔹در حوزه‌های علمیه از روز اول این مطلب به طلبه تزریق می‌شد که باید فکر کند و باید با تأمل و فکر جلو برود. نقل است شخصی تقریر بحث آیةالله‌العظمی بروجردی را نوشته بود و خدمت ایشان ارائه داد، ایشان گفتند: خیلی خوب بود، ولی من هیچ مناقشه یا «ان ‌قلتی» نمی‌بینم، این، همان توجه دادن به اندیشه و نظر است! @Nardebane_feghahat