زمانی که حضرت علی علیه السلام عمرو بن عبدود از شجاع ترین مردان عرب را بر زمین انداخت در قتل او کمی مکث کرد زمانی که علتش را پرسیدند فرمود قَدْ كَانَ شَتَمَ أُمِّي وَ تَفَلَ فِي وَجْهِي فَخَشِيتُ أَنْ أَضْرِبَهُ لِحَظِّ نَفْسِي فَتَرَكْتُهُ حَتَّى سَكَنَ مَا بِي ثُمَّ قَتَلْتُهُ فِي اللَّهِ به مادرم اهانت کرد به صورتم آب دهن ریخت ترسیدم برای نفس خویش اورا بکشم پس مدتی مکث کردم ارام شدم اورا در راه خدا کشتم مستدرک الوسایل ج۱۸ص۸ ابن ابی الحدید می نویسد خواهر عمرو برایش مرثیه می خواند لَو كـانَ قـاتـل عَـمرٍو غير قاتلهِ لَكـنـتُ أَبـكـي عـليـهِ آخـر الأبـدِ لَكــنّ قــاتِــلهُ مَـن لا نَظیرَله مَن كانَ يُدعى قَديماً بيضة البلدِ (شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید ج۱ص۲۰) اگر قاتل عمر غیرازین کسی بود که اورا کشت برای همیشه براو گریه می کردم اما قاتل او کسی است که مانند ندارد واز گذشته دور به مرد نورانی این دیار (به شرافت و بزرگی) شناخته می شود #امیرالمومنین https://eitaa.com/jorenab