فسفه عزاداری 3
فرق درس و عبرت دراين است كه در درس نقطه هاي افتخار آفرين عاشورا ومحرم الگو قرار مي گيرد. مثل فداكاري و شجاعت و اما در عبرت تنها به اوج نگاه نمي كنيم بلكه به حضيضها، عوامل زمينه ساز اين حادثه ، شيوه ها و روش هاي دشمن، راز و رمز پيروزي و شكست در اين امتحان بزرگ مورد بررسي قرار مي گيرد( عبرتهای عاشوارا/16و17) . عبرت اين است كه با بررسي زمينه هاي حادثه عاشورا علل سقوط جامعه ديني آن عصر را درك كنيم كه چه شده كه اندكي بعد ازارتحال پيامبر (صلی الله علیه و آله) فرزندش اينگونه به شهادت رسيده است،و به تعبيرمقام معظم رهبري: عبرت اين است كه چه كنيم كه جامعه ما آنگونه شود.(عبرتهای عاشورا/172 – مورخه18/2/77)
آيت الله مصباح يزدي می نویسد : از آنجا كه معتقديم حادثه عاشورا حادثه ي عظيمي در تاريخ بوده است و نقش تعيين كننده ي در سعادت مسلمانان و روشن شدن راه هدايت داشته است اين حادثه در نظر ما ارزشمند است لذا بزرگداشت و بازسازي اين حادثه و به خاطر آوردن آن موجب مي شود تا بتوانيم از بركات آن در جامعه امروز نيز استفاده كنيم. (آذرخشی از آسمان کربلا /15)
#محرم
#حسین
#درس
#عبرت
https://eitaa.com/MohammadGelayeri
فلسفه عزادری4
ممكن است گفته شود كه درس گرفتن و عبرت آموزي نيازي به عزاداري و بر سرو سينه زدن ندارد بلكه مي توان با سخنراني ها و همايش ها به آنها پرداخت و به بحث و گفتگو اكتفا كرد، ولي در جواب بايد گفت كه در انسان دو نيروي عقل و احساس به وديعه گذاشته شد كه كار انديشه وانگيزه را به عهده دارند، با عقل انسان شناخت پيدا مي كند و با احساس تحريك به انجام كار مي شود و به تعبير ديگر عقل نقش جزم را به عهدا دارد و احساس نقش عزم را. (انتظار بشر از دین /61) لكن همه بشر حكيم و فرزانه نيستند، بلكه بيشتر مردم رفتارشان بر اساس انگيزه است نه انديشه در قرآن كريم درباره ي قوم فرعون آمده است : " فلّما جاء تهم آياتنا مبصرة قالوا هذا سحر مبين و جحدوا بها و استيقتها انفسهم ظلما وعلوا فانظر كيف كان عاقبته المفسدين". چون آيات و معجزات ما را به آنها ارائه داد گفتند كه اين معجزه بزرگ تو سحر بودنش روشن و آشكار است، و با آنكه پيش نفس خود به يقين دانستند (معجزه ي خداست) باز از كبر و نخوت و ستمگري انكار آن كردند، بنگر تا عاقبت آن مردم ستمكار فاسد به كجا انجاميد؟. (نمل/13و14)
#محرم
#حسین
#درس
#عبرت
https://eitaa.com/MohammadGelayeri
انگيزه دربيشترمردم نقشی اساسي دارد و در انديشمندان و فرزانگان نقشی درخور، توجه اينجاست كه متوليان فرهنگي براي تغذيه هر دو بايد تلاش كنند، قرآن اين امر را مورد توجه قرار داد، از طرفي پيامبر را فرستاد تا كتاب و و حكمت را تعليم كند و مردم را تذكيه كند(جمعه/2).و از طرفي چون جامعه ي متعالي و رشيد مي خواهد تا در بستر آن انسانهاي متكامل پا به عرصه بگذارند. انسانهاي صالح را محبوب مي كند تا سخنان آنان نافذ و مؤثر باشد ، «ان الذين آمنوا و عملو الصالحات سيجعل لهم الرحمن و دا»، آنان كه به خدا ايمان آوردند و نيكوكار شدند خداي رحمان آنها را در نظر( خلق و حق ) محبوب مي گرداند.(مریم/96) و آنگاه آنها را مأمور به امر به معروف و نهي از منكر مي كند. و اگر محبوب دستوري دهد تأثير گذار است و به تعبير امام صادق(علیه السلام) : « ان المحب لن يحب مطيع » يعني دوستدار ( براي آن دوستي كه دارد) مطيع دوست است (وسایل الشیعه/15/308)، خداوند متعال وقتي اهل بيت (علیهم السلام) را نقش ويژه اي داد و آنها را ائمه قرار داد محبت آنها را در دلها كاشت، زيرا بالاترين مصداق كريمه ي مذكور آنها هستند.(در المیزان از شیعه و سنی روایت کرده است که این آیه در باره علی علیه السلام وارد شده است )، و در عالم تشريع محبت آنها را اجر رسالت قرار داده و فرمود: « قل لا اسألكم عليه اجرا الا المودته في القربي» ( اي رسول به امت ) بگو : من از شما اجر رسالت جز اين نخواهم كه مودت و محبت مرا در حق خويشاوندانت منظورداريد (شوری/23) و « ما سألتكم من اجر فهو لكم» ، باز اي رسول بگو: آنچه من از شما مزد رسالت خواستم آنها براي شما باشد (يعني هرگز مزدي از شما نخواسته و نمي خواهم) (سبأ/47). اگر منظور فقط دوست داشتن اهل بيت (علیهم السلام) براي پيامبر بود نه مردم، پس اين دوستي راهي براي نفوذ امرشان، و ولايتشان بر دلها راهي براي ولايتشان بر ديار بوده است، پس اگر مراسم عزاداري براي اهل بيت نيز مطرح مي شود براي مدیريت احساسات و عواطف امّت اسلامي است براي داشتني جامعه ي سالم و متعالي.
آيت الله مصباح يزدي می نویسد : انسان ها فقط به شناخت مجهز نيستند، علاوه بر شناخت نيروي ديگري به نام انگيزه و هيجانات وجود دارد كه عامل آن احساسات و عواطف است اين عوامل نيز بايد تقويت شوند تا نقش خود را ايفا كنند، برنامه هاي عزاداري ازجمله اين عوامل است. (آذرخشی از آسمان کربلا/26)
#محرم
#حسین
#درس
#عبرت
https://eitaa.com/MohammadGelayeri
فلسفه عزاداری 5
سؤال ديگري كه ممكن است كه مطرح شود اين است در زيارت عاشورا که از امام باقر عليه السلام روایت شده است وارد شده : اللهم العن اول ظالم ظلم حق محمد و آل محمد (بحار الانوار /98/295). يعني خدايا اول ستمگري كه برپيامبر و آل او ستم روا داشت لعنت كن، و يا اينكه دستور داده شده كه بعد از نوشيدن آب قاتلين امام حسين (علیه السلام) را لعنت كنید(بحار//44/303)، سرّ وحكمت اين لعن چيست؟
برای جواب به این سوال باید این نکته مورد توجه قرار گیرد که همانطور كه سرشت انسان فقط از شناخت ساخته نشده است، تنها از احساسات مثبت هم ساخته نشده است بلكه در انسان همانطور كه استعداد خنديدن است، استعداد گرييدن نيز هست، دشمني با دشمن سيستمي دفاعي در مقابل ضررها و خطرها ايجاد مي كند و لذا در قرآن فرمود شيطان دشمن شماست و شما نيز او را به دشمني بگيريد (فاطر/16)، پس در كنار ستم، لعن و در كنار تولي تبري و اظهار دشمني نسبت به دشمنان اسلام نيز بايد باشد كه اگر اينگونه شويم حسيني هستم (آذرخشی از آسمان کربلا/29)
حاصل سخن آنكه بزرگداشت مراسم سيدالشهدا و ديگر امامان بازسازي حيات آنهاست تا از آن به نحو احسن بهره بگيريم.
علامه ي جعفري در این باره می نویسد : « گريه و ناله بر (امام) حسين (علیه السلام) جنبه ي عاطفي معمول ندارد كه مورد تحقير مافوق عاطفه و احساسات قرار بگيرد، زيرا روشن است كه خاك تيره گور آن، هم با گذشت سيزده قرن و اندي عاطفه طبيعي و گريه هايي كه از احساسات طبيعي فوران مي كند را خاموش مي كند، چنانكه در مرگ پدران و فرزندان خود مي بينيم، بلكه اين گريه ايست به حال حق و عدالت كه دستخوش هواي نفس يزيد نابكار و پيروانش گشته است بگذاريد دفاع انسان ها از حق و عدالت درصورت اشك متحول آور از اعماق جانشان برآيد تا آشكار شود كه حق و عدالت ازاعماق جان ها سرچشمه مي گيرد نه از رسوم و قراردادهاي اعتباري و صوري و زودگذر(شرح مثنوی /13/313)
اينجاست كه عزاداري براي اهل بيت مورد توجه امامان معصوم و شاگردان آنها بوده است اين بركات كه جامعه از آن بهره مي برد، و تغذيه مي شود و با اشكهاي آن شستشو داده مي شود، و با اقتدا به امامان و به ويژه امام حسين (علیه السلام) حركت رو به جلو خود را ادامه مي دهد. موجب حيات و زندگي و بالندگي جامعه است.
#محرم
#حسین
#درس
#عبرت
https://eitaa.com/MohammadGelayeri