⏺#شخصیت_شناسی_سید_یمانی #قسمت_اول ❇️یمانی، لقب فردی است که بنا بر روایات، پیش از ظهور امام زمان(عج) قیام می‌کند[۱نعمانی، الغیبه، ۱۳۹۷ق، ص۲۵۳-۲۵۲.] و مردم را به سوی وی دعوت می‌کند.[نعمانی، الغیبه، ۱۳۹۷ق، ص۲۵۵-۲۵۶؛ فتلاوی، رایات الهدی و الضّلال فی عصر الظّهور، ۱۴۲۰ق، ص۱۰۱.] ❇️نام اصلی یمانی، در احادیث شیعه ذکر نشده است؛ اما او از نسل امام حسین(ع)[صدوق، کمال‌الدین، ج۱، ۱۳۹۵ق، ص۲۵۱.] و یا از نوادگان زید بن علی[ابن طاووس، فلاح السائل،۱۴۰۶ق، ص۱۷۱.] دانسته شده است. گفته شده در برخی منابع اهل سنت نام او جهجاه، حسن و یا حسین است.[آیتی، «یمانی درفش هدایت»، ص۲۰] نویسنده کتاب «رایات الهدی و الضّلال فی عصر الظّهور» گفته است که اگر چه به نَسَب یمانی در روایات تصریح نشده، اما دلایل قطعی ثابت می‌کند که وی از اهل بیت و از نسل امام حسین(ع) است.[فتلاوی، رایات الهدی و الضّلال فی عصر الظّهور، ۱۴۲۰ق، ص۱۰۰.] ❇️در روایتی از پیامبر اکرم(ص)، از یمانی با عنوان منصور یاد شده که یاری‌دهنده حضرت مهدی است.[نعمانی، الغیبه، ۱۳۹۷ق، ص۳۹-۴۰.] همچنین منابع اهل سنت، او را قحطانی[ابن حماد، الفتن، دار الکتب العلمیه منشورات محمدعلی بیضون، ص۷۵؛ مقدسی، البدء و التاریخ، مکتبة الثقافة الدینیة، ج۲، ص۱۸۳.] و منصور یمانی نیز خوانده‌اند. قحطانی منسوب به شخصی به نام قحطان استکه عرب‌های یمن نسبشان به او می‌رسد. ❇️در روایات، قیام یمانی از علائم ظهور معرفی شده است. بر پایه روایتی در کتاب کمال‌الدین شیخ صدوق، از امام صادق(ع)، قیام یمانی در کنار صیحه آسمانی، خروج سفیانی، قتل نفس زکیه و خسف بیداء از نشانه‌های قطعی ظهور معرفی شده است.[صدوق، کمال‌الدین، ۱۳۹۵ق، ج۲، ص۶۵۰، ح۷.] به گفته برخی پژهشگران،۳۶ حدیث درباره قیام یمانی در منابع شیعه و سنی وجود دارد[مهدوی‌راد، «بررسی تطبیقی روایات یمانی از منظر فریقین»، ص۲۶.] و در بیشتر این روایات، به حتمی بودن قیام یمانی به عنوان نشانه ظهور اشاره نشده[ برای نمونه نگاه کنید به؛ صدوق، کمال‌الدین، ۱۳۹۵ق، ج۱، ص۳۲۸، ج۲، ص۶۴۹، ح۱؛ نعمانی، الغیبه، ۱۳۹۷ق، ص۲۵۳، ۲۵۲؛ لیثی، عیون الحکم و المواعظ، ۱۳۷۶ش، ص۲۴۴؛ ابن طاووس، فلاح السائل، ۱۴۰۶ق، ص۱۷۱.] و از روایات شیعی تنها در دو روایت، حتمیت آمده است.[آیتی، «یمانی درفش هدایت»، ص۱۷.] از این‌رو برخی از محققان، در قطعی بودن قیام یمانی به عنوان نشانه ظهور تردید کرده‌اند[آیتی، «یمانی درفش هدایت»، ص۱۷-۱۹؛ مهدوی‌راد، «بررسی تطبیقی روایات یمانی از منظر فریقین»، ص۲۶.] و به این استناد کرده‌اند که در برخی از نسخه‌های این دو حدیث، قید حتمیت وجود ندارد[کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۸، ص۳۱۰، ح۴۸۳؛ مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۵۲، ص۲۳۳.] و احتمال داده‌اند که این قید از سوی راویان به حدیث اضافه شده است. #ادامه_دارد 🆔https://eitaa.com/mahdilomam