#چرائی_بدرگاه_الهی_رفتن حضرت امام زین العابدین علیه السلام در چرائی به درگاه الهی رفتن می فرماید خدایا اگر به سوی تو آمدم  1 – نه برای این است که  من بگونه ای هستم که این حق را دارم تو به حرفهایم گوش بدهی و آنچه می خوام را انجام دهی 2-  وهمچنین برای این نیست که گرچه بخاطر گناهان به تو جسارت کردم ولی عملکرد من بگونه ایست که مستوجب بخشش هستم پس اول مرا می بخشی ودوم خواسته مرا اجابت می نمایی 3-بلکه اگر به سوی تو آمدم از آن جهت که به غیر تو نمی شود اعتماد کرد چون هرکس به تو اعتماد کرد تو کفایتش می کنی «وَ مَنْ يَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ »([1]) حتی اگر همه عالم روی گردان شوند تنها خداوند کافی است اگر آنها (از حق) روی بگردانند، (نگران مباش! ) بگو: «خداوند مرا کفایت می کند. هیچ معبودی جز او نیست. بر او توکّل کردم. و او پروردگار عرش عظیم است فَإِن تَوَلَّوْا فَقُلْ حَسْبِیَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ ۖ عَلَیْهِ تَوَکَّلْتُ ۖ وَهُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِیمِ (توبه:۱۲۹) وهرگاه وعده بدهی انسان مطمئن هست که وعده محقق خواهد شد .زیرا راستگو تر از تو نیست « وَ مَنْ أَصْدَقُ مِنَ اللَّهِ قِيلا»([2]) ازینرو هیج گاه خلف وعده نخواهی کرد « إِنَّ اللَّهَ لا يُخْلِفُ الْمِيعاد»([3]) به درگاه تو استغاثه وپناه می جویم ودر دعا نمودن به تو متوسل می شوم نه برای آنکه من لایق آن باشم که سخنم بشنوی ویا مستحق بخشش باشم بلکه بخاطر اعتماد به کرمت وآرامش به صدق وعده تو. وَ جَعَلْتُ بِكَ اسْتِغَاثَتِي وَ بِدُعَائِكَ تَوَسُّلِي مِنْ غَيْرِ اسْتِحْقَاقٍ لِاسْتِمَاعِكَ مِنِّي وَ لَا اسْتِيجَابٍ لِعَفْوِكَ عَنِّي بَلْ لِثِقَتِي بِكَرَمِكَ وَ سُكُونِي إِلَى صِدْقِ وَعْدِكَ» (دعای ابوحمزه ثمالی) -طلاق :3[1] -نساء : 122[2] -آل عمران : 9[3] @jorenab