مُکاتبات؛
عموما نگاه مردم به «خوب بودن، هدف خلقت و مسیر عموما بندگی» نگاه درستی نیست. علاوه بر آن بسیاری از
ما باید بفهمیم که در زندگی یک تکلیف بیشتر نداریم و فقط باید مراقب یک چیز باشیم نه صدها چیز. مبارزه با هوای نفس، محور اصلی همۀ تکالیف و دستورات دین است. دین؛ برنامه مبارزه با هوای نفس است!
مُکاتبات؛
ما باید بفهمیم که در زندگی یک تکلیف بیشتر نداریم و فقط باید مراقب یک چیز باشیم نه صدها چیز. مبارزه
خداوند صراحتا میفرماید:
«ما انسان را در رنج و سختی آفریده ایم؛
لَقَـدخَلَقنَـاالإِنسَـانَفِےكَبَـدٍ!» (سوره بلد/۴)
مُکاتبات؛
خداوند صراحتا میفرماید: «ما انسان را در رنج و سختی آفریده ایم؛ لَقَـدخَلَقنَـاالإِنسَـانَ
حال رنج به چه معناست؟ رنج یعنی اتفاقی که مطابق دوستداشتنیهای انسان نیست. لذا این آیه میخواهد به ما بگوید در این دنیا اتفاقهایی میافتد که مطابق میل شما نیست. این نگاه در تربیت فرزند هم نقش دارد؛ ما باید فرزندان خود را طوری تربیت کنیم که پذیرای دردها و رنجها باشند. اگر کسی چنین نگاهی به حیات داشته باشد وقتی فرزندش را تربیت میکند، در واقع او را پذیرای رنج میکند و برای مرد شدن در عرصۀ دردها و رنجها آمادهاش میکند.
مُکاتبات؛
حال رنج به چه معناست؟ رنج یعنی اتفاقی که مطابق دوستداشتنیهای انسان نیست. لذا این آیه میخواهد به
آهای مومنی که از سر رنج ها افسردگی گرفتی هر روز خدا رو شکایت میکنی؛
در احادیث ما ذکر شده، که هر چهل روز یکبار بلایی به مؤمن میرسد. امام صادق(ع) میفرماید: چهل شب بر مؤمن نمیگذرد، جز آنكه برایش مشكلى پیش میآید كه او را محزون میکند و متذكرش میسازد. حضرت در جای دیگری میفرماید: هیچ مؤمنی نیست مگر اینکه هر چهل روز که میگذرد، بالئی به او میرسد که این بال یا به مال، یا به فرزندش یا به خودش میرسد و خدا در ازای تحمل آن بال، به او اجر میدهد، و یا اینکه (اگر بلایی به او نرسد) غم و غصهاى که نمیداند از کجاست نصیبش میشود.
مُکاتبات؛
آهای مومنی که از سر رنج ها افسردگی گرفتی هر روز خدا رو شکایت میکنی؛ در احادیث ما ذکر شده، که هر
نکته مهم و آخر، تنها راه پیش پای انسان، یعنی انتخاب نوع رنج است. رنجهای خوب عامل شکوفایی هستند. از رنج نمیتوان فرار کرد، پس چه خوب است که خودمان به استقبال رنج و سختیها برویم و با انجام تکالیف و طاعتها این سختی را به جان بخریم و اگر رنج خوب بردیم شکوفا شویم :))
مُکاتبات؛
نکته مهم و آخر، تنها راه پیش پای انسان، یعنی انتخاب نوع رنج است. رنجهای خوب عامل شکوفایی هستند.
بیاید مثال از رنج بد و خوب بزنیم :)
رنج بد: به عنوان مثال اگر شما حسادت کنی در واقع رنج حسادت را پذیرفتهای، که این رنج انسان را مریض میکند. یا اگر انسان حسرت آنچه را که از دست داده بخورد، رنجی را انتخاب کرده که منشأش چیزی شبیه کفر است.
اما رنج خوب: شما محبت کردهای اما قدر تو را ندانستهاند و از این قدرنشناسی رنج میکشی. یا کار خوبی انجام دادهای، ولی افتخار آن به نام دیگران ثبت شده است.
مُکاتبات؛
بیاید مثال از رنج بد و خوب بزنیم :) رنج بد: به عنوان مثال اگر شما حسادت کنی در واقع رنج حسادت را
حال کدام رنج را انتخاب میکنید؟
رنج حسرت خوردن برای از دست دادن دنیا؟ یا رنج شرمندگی پیش خدا؟ معلوم است که دومی بهتر است؛ چون کسی که حسرت از دست دادن دنیا را در دل دارد، هیچوقت نمیتواند بابت رنج از دست دادن فرصتهای با خدا بودن گریه کند :)
⁉️ شما چندتا رنجِ خوب و بد میشناسید؟ تا حالا باهاشون درگیر شدید؟ تاحالا متوجه شدید رنج ها با هم متفاوتند؟😄
‼️ این جلسه خیلی مهم بودا، خوب بهش فکر کن؛ چون اگه همین فلسفه رنج رو درک کنی، قول میدم سه هیچ از همه دور و بریات جلو خواهی بود، قول میدم :)))
استاد علیرضا پناهیان920423-Panahian-M-Imamsadeq-TanhaMasir-05-48k.mp3
زمان:
حجم:
19.4M
🪴| دوره #تنها_مسیر ۱
- اســتاد علیرضا پناهیان
- جلسه پنجم