‌ دومین نتیجۀ درک واقعیت دنیا: به دلیل فرصت‌های تنفسی که داریم، شاکر خدا می‌شویم! وقتی فهمیدیم دنیا محل زجر کشیدن است، ولی فرصت‌های تنفس و راحتی هم خدا به ما داده است یا وقتی که منفعتی را به دست می‌آوریم، خدا را شکر می‌کنیم.

‌‌ سومین نتیجۀ درک واقعیت دنیا: رنج و ناخوشی نسبت به «گذشته، حال و آینده» پیدا نمی‌کنی! وقتی واقعیت دنیا را شناختیم، باعث می‌شود همین که الان در خوشی و راحتی هستیم را قدر بدانیم و آن را نوش جان کنیم.

‌ الان که فرصت خوشی کردن داری و فرصت شکر الهی است، چرا آن را با ناخوشی کردن خراب می‌کنی؟ امام حسین(ع) در گودی قتلگاه با آن همه رنج و مصیبتی که داشت، در حال شکر خدا بود و می‌فرمود: الهی رضاً برضائک :))

تِمام.

‌🪴| دوره #تنها_مسیر ۱ - اســتاد علیرضا پناهیان - جلسه هفتم

‌‌ 🔻| جلسه هفتم متقاعد شدن برای مبارزه با نفس و سختی کشیدن در راه خدا

‌- - - #خلاصه_جلسه 💠 بهترین راه برخورد با رنج‌ها، انکار و غفلت نیست؛ بلکه علاقه پیدا کردن به زجر کشیدن در راه خداست! 💠 مرحله اول و دوم خداشناسی و ارتباط با خدا چیست؟

‌ بسیاری از کسانی که دینداری برایشان سخت است، به دینداری عمیقاً متقاعد نشده‌اند. توجه به واقعیت‌ها، دارای استناد قرآنی و روایی نیز هست. بعد از توجه و درک درست واقعیات حیات، به ایمان هم می‌رسیم. راه متقاعد شدن این است که حرکت خود را از نقطه درستی آغاز کرده باشیم. نقطه آغاز هم شناخت واقعیت دنیا و حیات انسان در دنیا است.

‌ چرا باید ابتدا از شناخت واقعیت دنیا و حیات انسان باید شروع کنیم؟ ما قبل از شنیدن دستورات خدا، باید تشنۀ دستورات خدا شویم!

‌ اگر به کسی که ضرورت و نیاز خودش به دین را نفهمیده، دین را عرضه کنی، میگوید من برای چی باید دینداری کنم؟! انسان باید ابتدا یک دردی پیدا کند و بعد به او بگویند مرهم درد تو، فلان چیز است. آنگاه او با اشتیاق می‌پرسد: چگونه، چطوری؟ و راحت با جان و دل می‌پذیرد :)

‌ کار شیطان این است که دنیا را شیرین جلوه می‌دهد؛ اگر از ابتدا تلقی شما این باشد که دنیا تلخ است، دنبال شیرینی می‌گردی ولی اگر تلقی شما از دنیا این باشد که دنیا شیرین است، آن‌وقت دین را تلخ می‌بینی. لذا ما بحثمان را با شناخت واقعیت‌ها و تلخی‌های دنیا شروع کردیم.

‌ انتخاب بین علاقه‌ها، یعنی کنار گذاشتن یک علاقه به نفع علاقۀ دیگر؛ و این یعنی مبارزه با نفس! «مبارزه با نفس» جزء لاینفکِ حیات انسان است والّا یا حیوان بود یا فرشته.