‌‌ باید این نکته را بفهمیم که دنیا برای مؤمن رنج دارد اما این رنج به نفع او است! و این به نفع بودن را می‌توان در روایت های متعدد دید. بدانیم هم دنیا و هم آخرت با سختی به دست می‌آیند و جز این نخواهد بود. عاقل کسی که در این انتخاب آخرت را اصل قرار دهد و تلاش کند به آن دست یابد.

‌ - یکی از خیانت‌های محصولات رسانه‌ای غرب این است که به دروغ، خودشان را خوشبخت و بدون رنج نشان می‌دهند. این یک دروغ بزرگ است!

‌ اولین نتیجۀ درک واقعیت دنیا: در مشکلات و رنج‌های فردی دیگر به دنبال مقصر نیستیم! در مسائل فردی هنگامی که در رنج و سختی قرار می‌گیریم، باید آن را در ذِیل واقعیت‌های دنیا بدانیم و دنبال پیدا کردن مقصر نباشیم.

‌ دومین نتیجۀ درک واقعیت دنیا: به دلیل فرصت‌های تنفسی که داریم، شاکر خدا می‌شویم! وقتی فهمیدیم دنیا محل زجر کشیدن است، ولی فرصت‌های تنفس و راحتی هم خدا به ما داده است یا وقتی که منفعتی را به دست می‌آوریم، خدا را شکر می‌کنیم.

‌‌ سومین نتیجۀ درک واقعیت دنیا: رنج و ناخوشی نسبت به «گذشته، حال و آینده» پیدا نمی‌کنی! وقتی واقعیت دنیا را شناختیم، باعث می‌شود همین که الان در خوشی و راحتی هستیم را قدر بدانیم و آن را نوش جان کنیم.

‌ الان که فرصت خوشی کردن داری و فرصت شکر الهی است، چرا آن را با ناخوشی کردن خراب می‌کنی؟ امام حسین(ع) در گودی قتلگاه با آن همه رنج و مصیبتی که داشت، در حال شکر خدا بود و می‌فرمود: الهی رضاً برضائک :))

تِمام.

‌🪴| دوره #تنها_مسیر ۱ - اســتاد علیرضا پناهیان - جلسه هفتم

‌‌ 🔻| جلسه هفتم متقاعد شدن برای مبارزه با نفس و سختی کشیدن در راه خدا

‌- - - #خلاصه_جلسه 💠 بهترین راه برخورد با رنج‌ها، انکار و غفلت نیست؛ بلکه علاقه پیدا کردن به زجر کشیدن در راه خداست! 💠 مرحله اول و دوم خداشناسی و ارتباط با خدا چیست؟

‌ بسیاری از کسانی که دینداری برایشان سخت است، به دینداری عمیقاً متقاعد نشده‌اند. توجه به واقعیت‌ها، دارای استناد قرآنی و روایی نیز هست. بعد از توجه و درک درست واقعیات حیات، به ایمان هم می‌رسیم. راه متقاعد شدن این است که حرکت خود را از نقطه درستی آغاز کرده باشیم. نقطه آغاز هم شناخت واقعیت دنیا و حیات انسان در دنیا است.

‌ چرا باید ابتدا از شناخت واقعیت دنیا و حیات انسان باید شروع کنیم؟ ما قبل از شنیدن دستورات خدا، باید تشنۀ دستورات خدا شویم!