تِمام.

‌🪴| دوره #تنها_مسیر ۱ - اســتاد علیرضا پناهیان - جلسه دوازدهم

‌ 🔻| جلسه دوازدهم راهبرد رنج در تقدیر و تکلیف (3)

- - - #خلاصه_جلسه 💠 توجه به رنج باعث دوری از راحت‌طلبی است. 💠 مشکل اصلی جوان در مبارزه با نفس، راحت‌طلبی است! 💠 تن‌پروری، باعث مرگ آرام و بی‌صدای روح انسان می‌شود. 💠 تقوا بر روی راحت‌طلبی استوار نمی‌شود! 💠 تفاوت کوهنوردی و فوتبال در کاهش راحت‌طلبی چیست؟ 💠 علاقه به سختی کشیدن، علامت عاشق بودن!

‌ در ۸جلسه ‌اول به مبانی و اصولی توجه کردیم که در نتیجه تبعیت از آنها به مسیر مبارزه با نفس به ‌عنوان «تنها مسیر» رسیدیم. در ۳جلسه اخیر نیز بیشتر به این موضوع توجه کردیم که چرا باید از رنج صحبت کرد. در جلسه قبل در مورد برخی از فواید و ضرورت‌های توجه گفتگو کردیم. در این جلسه از جهت دیگری، اهمیت رنج و فایده آن را بررسی می‌کنیم.

‌ 🔻سوال: فواید توجه به رنج، در حیات بشر چیست؟

‌ ۱- توجه به رنج، مانع خیال‌پردازی می‌شود. چون انسان طبیعتاً آرزو تولید می‌کند و تنها راه خارج کردن انسان از این خیال‌پردازی‌ها و تولید آرزوها، این است که انسان واقعیت و حقیقت رنج را درک نماید.

‌ ۲- توجه به رنج باعث افزایش «شکرگزاری» و «صبر» انسان می‌شود که نتیجۀ درک صحیح از جایگاه رنج در حیات است. کسی که اصل را با راحتی و نعمت ببیند، وظیفه‌ای برای تشکر احساس نمی‌کند.

‌ ۳- توجه به رنج، جایگاه دین را بهتر ترسیم می‌کند. وقتی کسی درک کرد که در این دنیا، اصل با رنج بردن است، دین را به عنوان راه کاهش رنج‌ها، به راحتی خواهد پذیرفت. هر قدر دنیا را بیشتر با رنج‌ها همراه ببینی، دین را لذت بخشتر می‌بینی؛ اگر دنیا را محل لذت ببینی، دین را محل رنج خواهی یافت. اگر به رنج دنیا نگاه نکنی، رابطه‌ات با دین خراب می‌شود.

- از اینجا به بعد خیلی مهم میشه، با دقت!!

‌ نقش مادرها در برقراری ارتباط درست فرزندان با مسألۀ «رنج» و فرار نکردن از آن: رنج از جهات مختلف دارای آثار تربیتی بسیار زیادی است؛ البته به هنگام تربیت و انتقال مفاهیم مربوط به رنج باید با مهربانی و لطافت برخورد کرد. مانند پرستاری که هم به کار مداوا و رسیدگی به بیمار مشغول است و هم به او روحیه می‌دهد.

‌ در واقع از اولین سنین خردسالی است که فرزند درد و رنج را احساس می‌کند ولی جهت دادن آن به عهده والدین و به خصوص مادر است. یکی از وجوه برخورد خوب این است که مادر رنج را تلخ‌تر نکند، بلکه ضمن اینکه با مهربانی بگوید که رنج طبیعی و همیشگی است، آن را به یک رنج شیرین تبدیل کند.