‌ دیدگاهِ رنج‌پذیر یعنی چه؟ به عنوان مثال، هر ازدواجی حتماً با مشکلات و اختلاف نظرهایی همراه است، زیرا زن و شوهر دو انسان هستند، و طبیعی است که انسانها در برخی موارد با هم اختلاف دارند. بنابراین شما هنگام ازدواج در واقع انتخاب می‌کنید که با چه کسی اختلاف نظر داشته باشید :)! نه اینکه دنبال کسی بگردید که هیچ اختلافی با شما نداشته باشد. این رنج‌ها را باید پذیرفت و با آنها زیبا برخورد کرد.

- #قاعده راهنمایی که به شدت لازمه برای رفقایی که در شرف ازدواج هستند. و متاسفانه هنوز خیلی از متاهل هامون این نکته رو متوجه نشدند🤦🏽‍♂. اینکه تصور ما از ازدواج چیست و چگونه واردش میشیم یک رکن اصلی است که باید بدونیم‼️

- شما یک لحظه فکر کن متوجه خواهی شد؛ تفاوتِ فردی که به قصد صرفا لذت و خوشی وارد امر ازدواج می‌شود با فردی که با دید کامل و آماده سختی وارد می‌شود. خب معلوم است کسی که تصورش از یک امر فقط زیبایی و شیرینی است وقتی به کوچکترین تلخی می‌رسد به جدایی و خارج شدن فکر می‌کند🤦🏾‍♂.

- زندگی هم دقیقا همین است. تصورمون رو ما باید دقیق بسازیم. کسی که خودش را برای رنج آماده نکرده است خب معلوم است که خسته می‌شود و می‌بُرد🙄‼️

- عقیده من اینه که همین یک پاراگراف از چندین جلسه مشاوره ازدواج واجب‌تره، ما باید وارد زندگی‌مون کنیم این دیدگاه رو، باید و باید!

‌ ۲- کسی که مسئلۀ رنج را برای خود حل نکرده باشد، اگر آدم خوبی بشود هم، خیلی خوب نمی‌شود. ما می‌خواهیم به جایی برسیم که «ما» نباشیم، «او» بشویم. برای به اینجا رسیدن، باید تکلیف خودت را با رنج معلوم کنی.

‌ رنج ترک لذت، اگر چه رنج است ولی وقتی وارد آن می‌شوی و به ترک لذت می‌پردازی، آنقدر شیرین است که زبان حال عرفا در این ترک لذت‌ها این بوده است: «در بلا هم می‌چشم لذات او | مات اویم، مات اویم مات او»

‌ در روایتی امام صادق(ع) از قول پیامبر اکرم(ص) فرموده‌اند: هر کسی که هر چه دلش می‌خواهد می‌خورد و هر چه دوست دارد، می‌پوشد، خدا به او نگاه نمی‌کند تا اینکه از این وضعیت جدا شود یا این شرایط را ترک کند. پس برای جلب نگاه خدا، ترک این لذت‌ها لازم است.

‌ رابطه عبادت با مبارزه با نفس چگونه است؟ عبادت، مقوله‌ای غیر از هوای نفس است. عبادت در واقع ارتباط مستقیم با خدا است. رابطه این دو اینطور است که اگر کسی از صبح تا ظهر مبارزه با نفس کرده باشد، نماز ظهر و عصر بیشتر به او مزه می‌دهد و عبادتش رونق پیدا می‌کند. نماز، جایزه آن مبارزه است. عبادت، اگر چه ارتباط مستقیم با خدا است ولی این مطلب هم در چگونگی آن نقش دارد که قبل از عبادت چه کار کرده‌ای؟ تو در برون چه کردهای که الان می‌خواهی درون خانه بیایی؟!

‌ نماز نتیجه همه خوبی‌ها است و برای فهمیدن نماز و چشیدن آن باید بسیار مبارزه با نفس کرد. کسی که مبارزه با نفس نکرده است، مانند بچه سه ساله‌ای که از ارتباط با جنس مخالف چیزی نمی‌فهمد، از درک عبادت محروم است.

‌ اگر طی روز مبارزه با نفس نکرده‌ای لااقل سر نماز مبارزه با نفس کن. از حلال، لباس تهیه کن و در نماز بپوش. نجاست‌ها را از بدن و لباس پاک کن. طاهر باش و آداب نماز را خوب به جا بیاور. اگر کسی بخواهد طی روز هر طوری که دلش خواست رفتار کند، خدا در نماز به او نگاه نمی‌کند، چه رسد به اینکه بخواهد در نماز هر طوری که دلش خواست رفتار کند. لااقل در نماز مبارزه با نفس کن.

‌‌ اینطور نیست که همه دوست‌داشتنی‌ها از روز اول محدودیت داشته باشند. یک دوست داشتنی و علاقه‌ای وجود دارد که بسیار شیرین است، به دست آوردن آن آسان است، و از همان آغاز حرکت نیز میتوان طعم آن را چشید و استفاده زیاد از آن اصلاً اسراف نیست و آن هم چیزی نیست جز دوست داشتن بچه‌های پیغمبر(ص). این محبت به اهل بیت(ع)، هدیۀ ویژه پروردگار عالم به امت پیامبر(ص) است.