- عقیده من اینه که همین یک پاراگراف از چندین جلسه مشاوره ازدواج واجب‌تره، ما باید وارد زندگی‌مون کنیم این دیدگاه رو، باید و باید!

‌ ۲- کسی که مسئلۀ رنج را برای خود حل نکرده باشد، اگر آدم خوبی بشود هم، خیلی خوب نمی‌شود. ما می‌خواهیم به جایی برسیم که «ما» نباشیم، «او» بشویم. برای به اینجا رسیدن، باید تکلیف خودت را با رنج معلوم کنی.

‌ رنج ترک لذت، اگر چه رنج است ولی وقتی وارد آن می‌شوی و به ترک لذت می‌پردازی، آنقدر شیرین است که زبان حال عرفا در این ترک لذت‌ها این بوده است: «در بلا هم می‌چشم لذات او | مات اویم، مات اویم مات او»

‌ در روایتی امام صادق(ع) از قول پیامبر اکرم(ص) فرموده‌اند: هر کسی که هر چه دلش می‌خواهد می‌خورد و هر چه دوست دارد، می‌پوشد، خدا به او نگاه نمی‌کند تا اینکه از این وضعیت جدا شود یا این شرایط را ترک کند. پس برای جلب نگاه خدا، ترک این لذت‌ها لازم است.

‌ رابطه عبادت با مبارزه با نفس چگونه است؟ عبادت، مقوله‌ای غیر از هوای نفس است. عبادت در واقع ارتباط مستقیم با خدا است. رابطه این دو اینطور است که اگر کسی از صبح تا ظهر مبارزه با نفس کرده باشد، نماز ظهر و عصر بیشتر به او مزه می‌دهد و عبادتش رونق پیدا می‌کند. نماز، جایزه آن مبارزه است. عبادت، اگر چه ارتباط مستقیم با خدا است ولی این مطلب هم در چگونگی آن نقش دارد که قبل از عبادت چه کار کرده‌ای؟ تو در برون چه کردهای که الان می‌خواهی درون خانه بیایی؟!

‌ نماز نتیجه همه خوبی‌ها است و برای فهمیدن نماز و چشیدن آن باید بسیار مبارزه با نفس کرد. کسی که مبارزه با نفس نکرده است، مانند بچه سه ساله‌ای که از ارتباط با جنس مخالف چیزی نمی‌فهمد، از درک عبادت محروم است.

‌ اگر طی روز مبارزه با نفس نکرده‌ای لااقل سر نماز مبارزه با نفس کن. از حلال، لباس تهیه کن و در نماز بپوش. نجاست‌ها را از بدن و لباس پاک کن. طاهر باش و آداب نماز را خوب به جا بیاور. اگر کسی بخواهد طی روز هر طوری که دلش خواست رفتار کند، خدا در نماز به او نگاه نمی‌کند، چه رسد به اینکه بخواهد در نماز هر طوری که دلش خواست رفتار کند. لااقل در نماز مبارزه با نفس کن.

‌‌ اینطور نیست که همه دوست‌داشتنی‌ها از روز اول محدودیت داشته باشند. یک دوست داشتنی و علاقه‌ای وجود دارد که بسیار شیرین است، به دست آوردن آن آسان است، و از همان آغاز حرکت نیز میتوان طعم آن را چشید و استفاده زیاد از آن اصلاً اسراف نیست و آن هم چیزی نیست جز دوست داشتن بچه‌های پیغمبر(ص). این محبت به اهل بیت(ع)، هدیۀ ویژه پروردگار عالم به امت پیامبر(ص) است.

‌ و یکی از چیزهایی که دوست داشتن اهل بیت(ع) را ساده کرده ست، مظلومیتی است که تحمل کرده‌اند. هر کسی اهل بیت(ع) را دوست داشته باشد، تزکیه می‌شود :)!

تِمام.

سلام عرض می‌کنم یه عذرخواهی به رفقای اینجا بدهکارم. دیشب برای بنده یه درگیری کاملا غافلگیر کننده پیش اومد و باعث شد تا نتونم خلاصه جلسه رو خدمتتون ارائه بدم. یک روز عقب افتادیم و حقیقتا برای خودم ناراحت کننده بود. باز هم بنده عذرخواهم. بریم برای ادامه، ان‌شاءالله پر قدرت ..

🪴| دوره #تنها_مسیر ۱ - اســتاد علیرضا پناهیان - جلسه پانزدهم