‌ راه از بین رفتن «من»، دستور گرفتن از خدا است! اگر انسان خودش برای «مبارزه با نفس» برنامه بدهد، نفسش بزرگ می‌شود و در این منِ خود باقی خواهد ماند.

‌ ما باید با هوای نفس مبارزه کنیم تا اثری از انانیت و «من» باقی نماند و این معنای عشق است، که بسیار هم لذت دارد :)

- عاشقی که برای رسیدن به معشوقش از خود می‌گذرد، خودش را فدا میکند تا به آن معشوق برسد، قشنگ نیست :)))❤️؟

‌ این خدا است که با تقدیر و تکلیف، «من» را می‌گیرد. «برنامه» دادن با خدا است و دستور، ذات مبارزه با هوای نفس است! عبد، منتظر دستور است.

‌ دین ترتیب «مبارزه با هوای نفس» همان «رعایت دستورات الهی» خواهد بود و نام قرآنی «رعایت دستورات الهی»، «تقوا» است. اینکه در قرآن بر رعایت تقوا توصیه شده، یعنی مواظب دستورات خدا باش. پایۀ تقوا، مبارزه با هوای نفس است، آن هم با رعایت دستورات خدا و نه با میل خودت.

‌ حضرت علی(ع) می‌فرمایند رأس تقوا، مخالفت کردن با هوای نفس است و در روایت دیگر می‌فرمایند کسی که با هوای نفس خودش مبارزه کند، تقوایش کامل می‌شود. این است رابطه تقوا با هوای نفس! رأسِ تقوا، مخالفت با هوای نفس است!

‌ گاهی رعایت تقوا اقتضاء می‌کند که از عزیزترین عزیزانت بگذری. اینجا هم باید دنبال دستور خدا بود. اگرچه خانواده و همسر و فرزند، حرمت دارند ولی اگر دستور باشد، باید پذیرفت. کاری که اباعبدالله الحسین(ع) به زیبایی انجام داد ..

تِمام.

🪴| دوره #تنها_مسیر ۱ - اســتاد علیرضا پناهیان - جلسه هفدهم

‌ 🔻| جلسه هفدهم رابطۀ مبارزه با نفس با مفاهیم «ولایت، عبودیت و تقوا»

- - - #خلاصه_جلسه 💠 رابطه مبارزه با نفس با دیگر مفاهیم دینی: ایمان، تقوا، عبودیت و ولایت 💠 ایمان؛ «انگیزۀ» مبارزه با نفس است. 💠 تقوا؛ «برنامۀ» مبارزه با نفس است. 💠 «مبارزه با نفس» با برنامه‌ای که نقشی در آن نداریم، تنها راه عبد شدن می‌باشد. 💠 «ولایت» نهایی‌ترین امتحان مبارزه با نفس است. 💠 چرا خطای اهل ولایت بخشیده می‌شود؟

‌ در جلسات قبل گفتیم که ما مجبوریم با برخی از تمایلات خودمان مخالفت کنیم. و این اجبار به دلیل ساختار وجود انسان و ساختار حیات است.