┈┅ ❁ـ﷽ـ❁ ┅┈ 🏞 #عکس_نوشت 💢 مظلومیت بی انتهای امام مجتبی سلام الله علیه ✳️ "ابو الحسن علی بن حمّاد عبدی عدوی" عالم و ادیب شیعی قرن چهارم هجری در مرثیه‌اش برای امام مجتبی علیه السلام می‌گوید: ألم يَكن ابنُه الحسنُ المزَكّي لَه لَحما بَلى وَدما وَعَظما فَكيفَ يُصَدُّ عَنه بِغَيرِ ناه ويُرمى نَعشُه سَهما فسَهما 🔸 آیا حسن بن علی علیه السلام، آن پاک‌سیرت و پاره‌ی تن رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلّم نبود؟ چگونه او بدون هیچ عذری از دفن در جوار مرقد جدّش منع شد و پیکر مطهرش آماج تیرهای پی در پی گردید!؟ [1] 📜 ۱ . دیوان ابن حمّاد العدوي، صفحه 165 ✳️ پ.ن : این بیت نشان می‌دهد تیرباران پیکر مطهر امام مجتبی علیه السلام در میان شیعیان قرن چهارم هجری مسأله‌ای مشهور بوده است.

┈┅ ❁ـ﷽ـ❁ ┅┈ 🏞 #عکس_نوشت 💢 پناهِ عالَم... ✳️ مرحوم سید علی ترک (1285_1324 هـ) در مرثیه‌ی امام مجتبی سلام الله علیه چنین می‌سراید: قَضى وكانَ لأبناءِ السَّبيلِ حِمَى  وَلِــلـمُـؤمِّــلِ مَــنّـانا بِـلا مِـنَــنِ وَعـادَ يَــقــذِفُ مِـن أحــشـائِــه كَـبِــدا في الطّشتِ ياليتَ ذاك السَّمُّ فِي بَدَني 🔸 حسن بن علی علیه السلام در حالی از دنیا رفت که پشت و پناه بیچارگان و درماندگان بود و امیدواران به عطایش را بسیار و بی‌منّت می‌بخشید. [1] 🔸بلافاصله پس از نوشیدن زهر لخته‌های خون و پاره‌های جگر از دهان مبارکش به تشت ریخت ای کاش آن زهر در بدن من می‌بود و هرگز به وجود مبارک او نمی‌رسید. [2] 📜 1 . شعراء الغري، جلد 4، صفحه 303 📜 2 . شعراء الغري، جلد 6، صفحه 303