eitaa logo
منتظران حضرت مهدی عجل الله 313
693 دنبال‌کننده
6.9هزار عکس
13.2هزار ویدیو
25 فایل
💚کوچکترین دعا برای بزرگترین آرزو💚 اَلَّلهُمـّ؏جِّل‌لِوَلیِڪَ‌الفَرَج به خاطر راحتی مخاطبین کانال ، تبادل نداریم کپی و استفاده از مطالب کانال به عشق آقا صاحب الزمان حلالت رفیق ارتباط با خادم کانال https://eitaa.com/montazerlmahdi_313
مشاهده در ایتا
دانلود
وای بر فرزندان آخر ‌الزمان از دست پدرانشان رُوِيَ عَنِ النَّبِيِّ صلّی الله علیه و آله‏ أَنَّهُ نَظَرَ إِلَى بَعْضِ الْأَطْفَالِ فَقَالَ وَيْلٌ لِأَوْلَادِ آخِرِ الزَّمَانِ مِنْ آبَائِهِمْ فَقِيلَ يَا رَسُولَ اللَّهِ مِنْ آبَائِهِمُ الْمُشْرِكِينَ فَقَالَ لَا مِنْ آبَائِهِمُ الْمُؤْمِنِينَ لَا يُعَلِّمُونَهُمْ شَيْئاً مِنَ الْفَرَائِضِ وَ إِذَا تَعَلَّمُوا أَوْلَادُهُمْ مَنَعُوهُمْ وَ رَضُوا عَنْهُمْ بِعَرَضٍ يَسِيرٍ مِنَ الدُّنْيَا فَأَنَا مِنْهُمْ بَرِي‏ءٌ وَ هُمْ مِنِّي بِرَاءٌ. از رسول خدا صلی الله علیه و آله روایت شده است که روزی به كودكان نگاه می‌کردند؛ سپس فرمودند: «وای بر فرزندان آخر ‌الزمان از دست پدرانشان!» به ایشان عرض شد: «يا رسول الله! از پدران مشرک آن‌ها؟» حضرت فرمودند: «نه! از دست پدران مؤمن‌شان! كه هيچ چيز از فرائض مذهبی را به آنان نمی‌آموزند و اگر خود فرزندان پاره‌ای از مسائل دینی را فرا گيرند، آن‌ها را باز می‌دارند و تنها به اين قانع هستند كه فرزندانشان متاع ناچیزی از دنيا بدست آورند، من از اين قبيل پدران بیزار هستم و آنان نيز از من بيزارند.
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
دقایقی پیش/ حال و هوای کربلای معلی در شب (ع) اقایون کانال منتظران... تبریک ویژه ی بنده رو پذیرا باشید🙏🌸 زیر سایه ی محبت اقا امیر المومنین ان شاالله🤲🌸
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
4_6021557119793235621.mp3
2.21M
🔸ترتیل صفحه 585 قرآن کریم با صدای استاد حامد ولی زاده مقام عجم - کرد 🔸به همراه ترجمه گویای فارسی با صدای مرحوم استاد اسماعیل قادرپناه 🕊👇 @Montazranmahdi_313
قرآن ترجمه المیزان سوره 80 سوره مبارکه عبس صفحه 585 بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ به نام خداوند بخشنده مهربان عَبَسَ وَتَوَلَّىٰ (1) چهره در هم کشيد و روى گردانيد; (1) أَنْ جَاءَهُ الْأَعْمَىٰ (2) که آن نابينا نزد وى آمد. (2) وَمَا يُدْرِيكَ لَعَلَّهُ يَزَّكَّىٰ (3) و چه چيز تو را آگاه مى سازد؟ شايد او [با شنيدن سخنت] پاک شود; (3) أَوْ يَذَّكَّرُ فَتَنْفَعَهُ الذِّكْرَىٰ (4) يا متذکّر گردد و تذکّر سودش دهد. (4) أَمَّا مَنِ اسْتَغْنَىٰ (5) امّا آن کس که خود را [از ارشاد] بى نياز مى بيند، (5) فَأَنْتَ لَهُ تَصَدَّىٰ (6) تو به او مى پردازى; (6) وَمَا عَلَيْكَ أَلَّا يَزَّكَّىٰ (7) در حالى که پاک نشدن او، [گناهش] بر تو نيست. (7) وَأَمَّا مَنْ جَاءَكَ يَسْعَىٰ (8) و امّا آن کس که شتابان نزد تو آمد، (8) وَهُوَ يَخْشَىٰ (9) در حالى که [از خدا] مى ترسيد، (9) فَأَنْتَ عَنْهُ تَلَهَّىٰ (10) تو از او تغافل مى کنى. (10) كَلَّا إِنَّهَا تَذْكِرَةٌ (11) چنين مکن; همانا اين آيات وسيله تذکّر است. (11) فَمَنْ شَاءَ ذَكَرَهُ (12) پس هر که بخواهد آن را به خاطر بسپارد. (12) فِي صُحُفٍ مُكَرَّمَةٍ (13) [اين آيات] در صحيفه هايى ارجمند است; (13) مَرْفُوعَةٍ مُطَهَّرَةٍ (14) که بلند مرتبه و پاکيزه اند. (14) بِأَيْدِي سَفَرَةٍ (15) در دست سفيرانى [قرار دارد] (15) كِرَامٍ بَرَرَةٍ (16) گرامى و نيکوکردار. (16) قُتِلَ الْإِنْسَانُ مَا أَكْفَرَهُ (17) مرگ بر اين انسان [سرکش] که چقدر کفران پيشه است! (17) مِنْ أَيِّ شَيْءٍ خَلَقَهُ (18) او را خداوند از چه چيز آفريد؟ (18) مِنْ نُطْفَةٍ خَلَقَهُ فَقَدَّرَهُ (19) او را از نطفه اى آفريد و برايش اندازه قرار داد. (19) ثُمَّ السَّبِيلَ يَسَّرَهُ (20) سپس راه را براى او آسان کرد. (20) ثُمَّ أَمَاتَهُ فَأَقْبَرَهُ (21) آن گاه او را بميراند و به قبرش برد. (21) ثُمَّ إِذَا شَاءَ أَنْشَرَهُ (22) بعداً هر وقت بخواهد وى را برمى انگيزد. (22) كَلَّا لَمَّا يَقْضِ مَا أَمَرَهُ (23) حقّا که هنوز آنچه را خدا به او فرمان داده به انجام نرسانده است. (23) فَلْيَنْظُرِ الْإِنْسَانُ إِلَىٰ طَعَامِهِ (24) پس انسان بايد به طعام خود نظر کند; (24) أَنَّا صَبَبْنَا الْمَاءَ صَبًّا (25) که ما آب (باران) را چنان که بايد فرو ريختيم، (25) ثُمَّ شَقَقْنَا الْأَرْضَ شَقًّا (26) سپس زمين را چنان که بايد شکافتيم، (26) فَأَنْبَتْنَا فِيهَا حَبًّا (27) و دانه در آن رويانديم، (27) وَعِنَبًا وَقَضْبًا (28) و درخت انگور و سبزيجات، (28) وَزَيْتُونًا وَنَخْلًا (29) و درخت زيتون و خرما، (29) وَحَدَائِقَ غُلْبًا (30) و بوستان هاى پر درخت، (30) وَفَاكِهَةً وَأَبًّا (31) و ميوه و مرتع، (31) مَتَاعًا لَكُمْ وَلِأَنْعَامِكُمْ (32) که براى شما و براى دام هايتان مايه بهرهورى است. (32) فَإِذَا جَاءَتِ الصَّاخَّةُ (33) پس وقتى که آن صيحه کر کننده در رسد; (33) يَوْمَ يَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ أَخِيهِ (34) روزى که آدمى از برادرش مى گريزد، (34) وَأُمِّهِ وَأَبِيهِ (35) و از مادر و پدرش، (35) وَصَاحِبَتِهِ وَبَنِيهِ (36) و از همسر و پسرانش، (36) لِكُلِّ امْرِئٍ مِنْهُمْ يَوْمَئِذٍ شَأْنٌ يُغْنِيهِ (37) هر فردى از آنان در آن روز گرفتارى اى دارد که براى او بس است. (37) وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ مُسْفِرَةٌ (38) چهره هايى در آن روز درخشان اند، (38) ضَاحِكَةٌ مُسْتَبْشِرَةٌ (39) خندان و شادمان اند. (39) وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ عَلَيْهَا غَبَرَةٌ (40) و چهره هايى هستند که در آن روز بر آنها غبار [غم ]نشسته; (40) تَرْهَقُهَا قَتَرَةٌ (41) و سياهى [ذلّت] آنها را فراگرفته است. (41) أُولَٰئِكَ هُمُ الْكَفَرَةُ الْفَجَرَةُ (42) اينان همان کافران بدکرداراند. (42) 🕊👇 @Montazranmahdi_313
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
نکته تفسیری صفحه ۵۸۵: اخم کرد و رویش را برگرداند!: در تاریخ آمده است که روزی مرد ثروتمندی از طایفه‏ ی بنی­ امیه نزد پیامبر اسلام صلوات الله علیه حضور داشت. در این حال، یکی از مسلمانان پاک­ سیرت به نام «ابن ام­ مکتوم» که نابینا بود و از مال دنیا چیز زیادی نداشت، به حضور پیامبر صلوات الله علیه رسید. آن مرد ثروتمند با دیدن ابن ام­ مکتوم، اخم­ هایش را در هم و خودش را جمع کرد و چهره­ اش را از او برگرداند. در این هنگام، این آیات نازل شد و زشتی رفتار آن مرد ثروتمند را بیان کرد[1]. حقیقت این است که از نظر دین اسلام، داشتن ثروت، هیچ امتیازی برای کسی ایجاد نمی­ کند، و تنها موجب برتریِ افراد بر یکدیگر، تقوا و پرهیزکاری­ است. البته گفتن این مطلب، ساده است؛ امّا باور کردن و عمل به آن بسیار دشوار است؛ چراکه معمولاً افراد ثروتمند، به سبب داشتن لباس­ های فاخر، مرکَب­ های نرم و راهوار، خانه­ های مجلّل و زندگی پر زرق و برق، جایگاه والایی در نظر توده‏ی مردم دارند؛ در حالی که قرآن بارها با این تفکّر غلط مبارزه کرده و به پیامبر فرمان داده که با مسلمانانِ فقیر همراه باشد و به هیچ­ وجه به آنان بی­ توجّهی نکند[2]. از این رو پیامبر اسلام صلوات الله علیه همیشه با افراد فقیر و بی­ پول، مهربان بود و با آنان خوش­ رفتاری می­ کرد. در روایات می­ خوانیم که آن حضرت حتّی به دعوت بردگان نیز پاسخ می­ داد و میهمان آنان می­ شد؛ هرچند غذایشان نان جوی بیش نبود[3]. پیشوایانِ دین، ما را نیز به خوش­ رفتاری و نشست و برخاست با فقیران توصیه کرده­ اند. بر اساس روایات، یکی از نشانه­ های افراد متواضع، نشست و برخاست با فقیران است[4]. در تاریخ می­خوانیم که امیر مؤمنان علی علیه السلام ، یکی از فرمانداران خود را به سبب شرکت در یک میهمانی که فقط برای افراد ثروتمند تشکیل شده بود و فقرا در آن حضور نداشتند، توبیخ کرد[5]. در روایتی از همان امام آزاده می­ خوانیم: «هر کس نزد شخص ثروتمندی برود و او را برای ثروتش تواضع و فروتنی کند، دو­سوم دینش از بین رفته است.»[6] [1] - الجوهر­الثمین، ج6، ص363 [2] - ر.ک به آیه 28 سورة کهف [3] - وسائل­ الشیعه، ج12، ص108 [4] - مستدرک­ الوسائل، ج3، ص254 [5] - نهج­ البلاغه، نامه45 [6] - همان، حکمت 228 🕊👇 @Montazranmahdi_313
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا