eitaa logo
منتظران حضرت مهدی عجل الله 313
730 دنبال‌کننده
7.8هزار عکس
15.2هزار ویدیو
33 فایل
💚کوچکترین دعا برای بزرگترین آرزو💚 اَلَّلهُمـّ؏جِّل‌لِوَلیِڪَ‌الفَرَج به خاطر راحتی مخاطبین کانال ، تبادل نداریم کپی و استفاده از مطالب کانال به عشق آقا صاحب الزمان حلالت رفیق ارتباط با خادم کانال https://eitaa.com/montazerlmahdi_313
مشاهده در ایتا
دانلود
27.4M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🎥 پیشگویی در قرآن ✨ مرور آیات ۴ تا ۷ سوره مبارکه اسراء 🔹 دو بار فساد مورد اشاره قرآن 🔸 سرکوب اول یهود توسط 🔹 شروع فساد دوباره پس از سرکوب 🔸 سرکوب دوم و نهایی، پس از ظهور 🔥 سرکوب اول: قبل از امام در در فرآیند 🔥 سرکوب دوم و نهایی: بعد از ظهور و سپس ⬇️⬇️ اسرائیل قوی @Montazranmahdi_313
✡ یهود و شهادت رسول‌الله صلی‌الله‌علیه‌وآله 1⃣ مطابق روایات معتبر، رسول گرامی اسلام صلی‌الله‌علیه‌وآله، با شهادت از دنیا رفته است. (١) 2⃣ برخی شهادت حضرت را بر اثر سمّی دانسته‌اند که زنی یهودی در عملیات خیبر در گوشت گوسفند کرده و به ایشان خورانده بود. (٢) 3⃣ اما اشکال بزرگی بر این نظر وارد است؛ با توجه به فاصله چهار ساله‌ی عملیات خیبر تا شهادت پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله آیا اثر کردن این زهر چهار سال طول کشیده است؟! 4⃣ بنابراین، نمی‌توان پذیرفت که این سم مربوط به خیبر باشد. شاید در تاریخ دست برده و کلمه «خیبر» را بدان افزوده باشند تا خطی را در کوره‌راه‌های تاریخ گم کنند. 5⃣ شهادت رسول‌الله صلی‌الله‌علیه‌وآله در برهه‌ی حساس و مهمی رخ داد. 6⃣ درست در زمانی که آن حضرت سپاه_اسامه را بسیج کرده بود تا به سوی موته پیش رود و شکست پیشین مسلمین را در این منطقه جبران کند، به یک‌باره و بدون هیچ سابقه‌ای، حال پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله دگرگون شد. 7⃣ اگر در این نبرد پیروز می‌شد، سد مستحکم یهود به سوی قدس فرو می‌ریخت و از سوی دیگر با شکست یهود، نفاق نیز در مدینه شکست می‌خورد و یهود آخرین پایگاه امید خویش را هم از دست می‌داد. 8⃣ بنابراین، برای جلوگیری از فتح_قدس به دست پیامبر اسلام صلی‌الله‌علیه‌وآله دست به کار شد. 9⃣ اگر پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله تنها یک ماه دیگر زنده می‌ماند و این سپاه به جنبش درمی‌آمد، مرگ یهود قطعی بود، اینجا بود که منافقان مدینه، برای حفظ حیات خویش و یهود، به پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله زهر نوشاندند. (٣) 📚 منابع: ١- تفسیر العیاشی، ج١، ص٢٠٠؛ تهذیب الاحکام، ج۶، ص۲. ۲- السیرة النبویة، ج٢، صص ٣٣٧ و ٣٣٨. ٣- ر.ک: تفسیر العیاشی، ج١، ص٢٠٠.