#تاریخ_صدر_اسلام 💢 رفتار امام علی (ع) با #ایرانیان خشمگین شدن امیر المومنین علیه السلام به خاطر بدگویی از ایرانیان مسلمانانِ کوفه نه تنها به دید مثبت به ایرانیان نمی نگریستند، بلکه به آن حضرت #اعتراض می کردند، که چرا با ایرانیان رفتار مهربانانه دارد، و لذا آنها به گونه ای از این رفتار حضرت، سوء استفاده می کردند. علامه مجلسی به نقل از الغارات می نویسد: عباد بن عبد اللّه اسدى گويد: روز آدينه اى در مسجد #نشسته بودم و على (ع) بر منبرى ساخته از آجر سخن مى راند و صعصعة بن صوحان هم در آنجا بود. اشعث به مسجد آمد پاى بر سر مردم مى نهاد و پيش مى رفت. پس گفت:يا امير المؤمنين اين موالى سرخ روى بر ما غلبه يافته اند و تو خود مى بينى. و ابن صوحان گفت: امروز معلوم خواهد شد كه عرب را چه پايه و منزلت است؟ علی(ع) در حالی که #خشمگین بود فرمود: «چه كسى مرا از #كيفر دادن به اين مردم ستبراندام (شکم گنده) كه تا نيمروز بر بستر خود مى غلتند معذور مى دارد در حالى كه قومى براى شب زنده دارى از بستر خود #پهلو تهى مى كنند؟ مرا مى گويى كه آنان را طرد كنم و از ستمكاران گردم»  سپس این گونه ادامه داد: قسم به آن که دانه را شکافت و آدمی را آفرید از محمد(ص) شنیدم که می فرمود: به خدا #قسم آنان شما [عربها] را خواهند زد تا به دين بازگرديد همچنان كه شما ايشان را در آغاز مى زديد تا به دين درآيند. مغيره ضبّى گويد: على (ع) به موالى علاقه مى ورزيد و به آنان #مهربان بود ولى عمر از آنان بيزار بود و دورى مى كرد.  در این جا #امیرمؤمنان نه تنها از ایرانیان دفاع می کند، بلکه آنان را از حافظان اسلام دانسته، که روزی به خاطر بازگرداندن #عربها به اسلام با آنها درگیر خواهند شد و در این کار خود موفق خواهند بود؛ یعنی تجدد اسلام از طریق ایرانیان است. امام علی(ع) ملاک احترام به ایرانیان را تلاش آنها به خاطر خدا و #پاسداری از اسلام ذکر کرده است 📚سفینة البحار، ج 2، ص 693؛ شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، ج 20، ص 284؛ بحارالانوار، ج 41،