تو شبیه ترینی به جانم، چون آن دَمی که زنده ام میدارد. یا این نبضِ جا مانده بر گلویم، که قرار می‌دَهدَم. تو پیدایی، در ضمیرم. تو بیداری، در خوابم. و جنونی سحرانگیز در لبخندم. چطور بگویم که تو منِ دیگری هستی نزدیک روشن گرم آنچنان که گویا خودم را در خیال خودم در آغوش میگیرم #زینب_فربرین