◽️ "امید" حاصل عقلانیت و اعتقاد است ۱. در جنگ خندق، در میان محاصره احزاب و در سرمای سوزناک بیابان، نبی مکرم اسلام صلی الله علیه و آله و سلم به مسلمین وعده دادند که این سختی‌ها می‌گذرد و شما را بشارت می‌دهم به این که امپراتوری ایران و روم شرقی به دست مسلمین خواهد افتاد! ایران و روم شرقی یعنی مثلا آمریکا و چین امروز.. دو نفر از منافقین پوزخندی زدند و در میان خودشان گفتند: این مرد دیوانه شده (العیاذ بالله)! ما از ترس تیراندازهای دشمن نمی‌توانیم برای قضای حاجت برویم و این شخص از فتح ایران و روم سخن می‌گوید. ۲. قوه "متخیله" نیرویی بی‌نظیر در انسان است که بدون آن زندگی ممکن نیست. از جمله فعالیت‌های ویژه این قوه ترسیم آینده است. بدون تجسم آینده نمی‌شود حرکت کرد چون #امید ممکن نخواهد شد. "متخیله" همیشه خیال بافی نمی‌کند، اگر فعالیت متخیله تحت حاکمیت عقل باشد نتیجه‌اش امید به آینده است و اگر تحت حاکمیت امیال حیوانی گردد ثمره‌ای جز آرزوهای بی‌فایده ندارد. ۳. ناامید کردن مردم وقتی رخ می‌دهد که بدون توجه به وعده‌های الهی و راه برون رفت از سختی‌ها فقط از سیاهی‌ها و سختی‌ها گفته شود. آن دو منافق صدر اسلام سختی‌ها را دیدند اما وعده صادق الهی را باور نداشتند و همین منجر به آن شد که #امید را واهی بپندارند. در یک ضابطه کلی کسی که سختی‌ها را می‌بیند و بازگو می‌کند اما راه برون‌رفتی نمی‌بیند و آینده‌ای نمی‌تواند تجسم کند به ناامیدی رسیده است. دیدن سختی‌ها و مشکلات بدون بیان کردن شفاف راه‌حل‌ها و اطمینان به امداد ربانی می‌شود "ناامیدی" که از کبائر معاصی است. مگر خداوند ما را رها می‌کند؟ مگر به حقانیت مسیر اطمینان نداریم؟ مگر کسی غیر از این ملت مظلوم علَم اول مظلوم عالم علی بن ابی طالب را برداشته؟ مگر پرورگار متعال اجازه می‌دهد خون شهدای عزیزی که پای این انقلاب ریخته هبا و هدر شود؟ مگر نه این است که بیش از ۴۰ سال سختی‌های طاقت‌فرسایی را پشت سر گذاشته‌ایم تا جایی که حکیم انقلاب فرمودند: یک روز این انقلاب بدون معجزه نبوده است. ۴. "امید" بدون اعتقاد به خداوند هیچ عقلانیتی ندارد اما مومن به خدای قادر حکیم حق ندارد ناامید گردد. اگر سختی‌ای هم می‌رسد خودش چند برابر حساب خواهد کرد، به‌ گونه‌ای از "نق زدن‌هایمان" چندان شرمنده خواهیم شد. غلام همت آن رند عافیت سوزم که در گدا صفتی کیمیاگری داند! #امید