به صورت عجیبی داره بهم خوش میگذره

دلم میخود با چاقو پلاستیکی سرمو ببرم بعد اگه زنده موندم برم روی اُپن بپرم پایین تا بمیرم

مبینا برام چایی لیوانی بزرگ خیلی بزرگ میاره و این خیلی خوشحالم میکنه.

یه گالن برام چایی اورده

الان از لحاظ روحی نياز دارم امام رضا [ع] صدام کنه بگه پاشو بیا حرم، ببینم باز با خودت چیکار کردی بچه ؛ - حامیم -

اخه به تو چه؟

کاش میتونستم اینو بزنم رو پیشونی و کمرم و اقصا نقاطم که اطرافیانم ببینش.

به تو چه عزیزِ دلِ من؟ تو رو سننه؟

_

تغییر به وسیله‌یِ اراده‌یِ خودِ ادما و اول از درون خودشون شروع میشه، پس هیچکدوم از ما هیچوقت نمیتونیم ادعا کنیم به این دلیل و اون دلیل و فلان اتفاقی که افتاد و بهمان اتفاقی که نیافتاد راهی رو رفتیم که حتی شاید میدونستیم اونچنان درست نیست ولی بیشتر دوسش داشتیم، توش راحت تر بودیم، نیاز به فکر نداشت، دغدغه‌یِ کمتری داشتیم، درگیر کارِ بی وقفه نبودیم و مسئولیت های فردی و اجتماعیِ کوچک و بزرگِ کمتری به عهده‌مون بود. حق طلبی و پیدا کردنِ درست و غلط، اگر انسان بخواد و اراده کنه اونقدرا کار سختی نیست با اینکه شاید از نظر کسی که اجازه‌یِ فکر به خودش نداده سخت به نظر بیاد. عزیز دل من! ما تو دوره‌یِ معمولی ای زندگی‌ نمی‌کنیم، یکم بهش فکر کن. زودتر به فکر خواستن تغییرِ بهتر بیفت، حق و پیدا کن. لطفا! داره دیر میشه ها.