دوشنبه، یه روز خیلی معمولی تو مدرسه، یه روزِ معمولیِ دوستداشتنی و بارونی. #ولاکس

دلم میخواد خودمو از تنم دربیارم پهن کنم تو بارون شسته بشه.

این هفته اینگار کاملا برعکس سه هفته قبله. سه هفته‌یِ قبلی که من از همه چیز فراری بودم. این هفته هم همونقدر درسای چرت و پرت داریم، همونقدر دغدغه دارم و حتی بیشتر از قبل اما آرومم، خوشحالم، آدم های بیشترس رو دوست دارم و فکر میکنم امروز روزی بود ک همه رو دوست داشتم. تنها مشکل امروز این بود که دلم بستنی میخواست ولی نه خودم نه بقیه پول نداشتیم.

امروز معلم سبک داشت راجع به ازدواج صحبت میکردم و یه جایی رسید به بحث عشق، اون لحظه هوا تو خوشگل ترین حالت خودش بود و اصلا این وضعیت درست نیست.

زنگِ ورزش! روز اول معلم اومد سر کلاس، حس کردیم که تا آخر سال بدبختیم. از سختگیریش ترسیدیم ولی امروز حس کردم من چقدر سر این زنگ سر زندم، چقدر دوسش دارم که چقدر خودم رو وقتی فعالیت میکنم بیشتر دوست دارم. به به اصلا.

رئیس موپالمو با دوبله ایرانی یکی از گوگولی ترین شخصیت هایِ سینماییه:))))

من درحال چیدن وحشتناک ترین و غیر طبیعی ترین و درداور ترین و شکنجه دهنده ترین سناریوی ممکن توی ذهنم که شب قبل خواب قشنگ بهش فک کنم و زار بزنم*

دلم میخواد برم کتابخونه، دلم میخواد آدما رو بوس کنم، دلم مسافرت یک روزه میخواد، دلم میخواد یکی برام گل بخره، دلم نقاشی میخواد، دلم انقلاب میخواد، دلم فواد میخواد باهم بریم مرکز شهرو دور بزنیم، دلم میخواد از خیابونایِ بارونی عکاسی کنم، دلم میخواد زودتر یه اون اتفاقاتِ مشخصی که برای خودم چیدم برسم [شاید بعدا بهتون بگمش]، دلم میخواد پاییز امسال پر از نقطه‌یِ طلایی باشه برام. بیاید برای هم دعا کنیم.

این روزا میخوام رویِ طراحی فیگورم کار کنم. هر چه قدر نقاش خوبی باشم ولی نمیتونم ادم ها و کاراکتر هام رو در شرایط و موقیعت های متفاوت طراحی کنم، ذهنم تجسم نمیکنه و این خیلی بده. میخوام روی طراحی فضا و تلفیق این فیگورا و این فضاها کار کنم. ولی نمیدونم چطوری.