eitaa logo
یاس‌ها‌سبز‌خواهند‌شد ؛
2.5هزار دنبال‌کننده
3.9هزار عکس
618 ویدیو
1 فایل
هوالمعشوق؛ • و ما به زودی سبز خواهیم شد عزیزم، زیر سایه یک چنار. آن زمان که گنجشک‌ها رسیده باشند به مقصد و نامه‌هایِ من به دست‌ِ تو. وقتی بخوانیشان، آنگاه سبزخواهیم شد. • ده روز مانده به پایانِ تابستانِ چهارصد
مشاهده در ایتا
دانلود
13.4M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
عجب کلیپی، عجب توضیحی! سخنان ریچارد بوید برت، نماینده پارلمان ایرلند 🔻 @seyyedoona
شاید از خودتون بپرسید چرا امروز اینهمه پست فوروارد کردم؟ خب جوابش اینه که امروز خیلی فشار خوردم و نیاز دارم الان اینارو فور کنم.
امروز روز خوبی بود ولی شروع خوبی نداشت اصلا. امروز فهمیدم حتی دوستداتنی ترین ادم ها میتونن از قدرت فکر عاجز باشن، حتی دوستداشتنی ترین ادم ها برای ما.
معلم مورد علاقمون امروز باعث شد بعد از سه هفته آرامشِ این کلاسِ پر ادعا، بحث شکل بگیره، اونم نه راجع به دین، نه راجع به خکومت و سیاست و اقتصاد و کوفت و زهر مار. راجع به فلسطین!
یاس‌ها‌سبز‌خواهند‌شد ؛
معلم مورد علاقمون امروز باعث شد بعد از سه هفته آرامشِ این کلاسِ پر ادعا، بحث شکل بگیره، اونم نه راجع
وای من میتونم بیشعوریِ بچه هایِ کلاس رو بپذیرم، میتونم بپذیرم که فقط از بی‌بی‌سی و چنلا تلگرام خبر میخونن و تهش افکارشون اونطوریه، ولی از معلم چهل سال به بالا نمیتونم اینو بپذیرم، لعنتی تو تجربه داری تو دیگه چرا؟
یه عالمه حرف داشتم بزنم، با بچه ها با معلممون ولی مثلِ همیشه، مثلِ هزاران بارِ قبلی نگفتم. میدونی حتی دلم نمیخواد وقتی پیش بچه ها چهارتایی نشستیم هم راجع به چیزایی که اذیتم میکنه حرف بزنم، چون شاید خیلی از حرفام براشون قابل قبول نباشه. نتیجه‌یِ این اتفاق عقده شدنِ مقدارِ زیادی بغض و غصه است تو گلوم.
یاس‌ها‌سبز‌خواهند‌شد ؛
یه عالمه حرف داشتم بزنم، با بچه ها با معلممون ولی مثلِ همیشه، مثلِ هزاران بارِ قبلی نگفتم. میدونی حت
که هر چقدرم خوشحال باشم باز نمیتونم نادیدش بگیرم. من واقعا غصه میخورم برای طرز فکرِ خیلی از مردمِ کشورم.
یاس‌ها‌سبز‌خواهند‌شد ؛
هر روز از مهاجرت نخبگان ایرانی می‌گویند، اما خبر اینکه ایران ۶۱ پله رتبه‌اش در مهاجرت نخبگان نسبت به
اینو ببین! عزیزِ دلِ من. دخترِ جوون مملکتِ من. همکلاسیِ من. معلم من. هم محله ای و هم شهری عزیزِ من. ما تو بدبختی غوطه ور نیستیم، ما در حال مردن نیستیم، همه مردم از این مملکت نرفتن، همه شبیه تو فکر نمیکنن، همه فکر نمیکنن که باید برن، همه از این جا و مردمش و بافت مذهبیش متنفر نیستن، همه حکومت رو قاصب جانی نمیبینن، همه از همه چیز زده نشدن. احمق پلشت.
واقعا عصبیم میخوام گریه کنم. اینقدر وسطِ کلاس تیکه های خود تحقیرانه میندازن به مملکت دیگه اصلا فکر میکنم چیزی جز خودتحقیری تو ذهنشون میچرخه؟
این همه اتفاق و افتخاری که فقط از سال پیش [با وجودِ گند کاریایی همینا] کسب کردیم رو نمیبینن؟ اصلا دلشون میخواد رسانه های متفاوت رو دنبال کنن؟ اصلا چرا نمیتونن افتخار رو ببینن؟ نمیتونن ادمایِ خوبو ببین؟ حرفای خوبو بشنون؟
من بازم از خواب شکست خوردم، ولی تا آخر پاییز ورق برخواهد گشت.
حالا از اعصاب خوردیایِ امروز گفتم بیاید از بخش خوبش بگم.