خلاصه ماهم یه عالمه خر ذوق شدیم و برگشتیم به خانه. حالا بماند که قبل و بعد این قضیه یه عالمه کلاغ بازی کردیم، دو تا گریه خشمگین‌رو از هم جدا کردیم، دعوت یه آقایی به بازی بدمینتون‌و رد کردیم، تاب و الاکلنگ سوار شدیم، ادای شیر و خرگوش در آوردیم، کف زمینِ پر از برگ خوابیدیم و.. آره امروز روز خوشحالی بود، از اول تا آخرش خوب گذشت و قشنگ گذشت و ثبت شد در خاطراتِ طلایی. خداروشکر واقعا.

اها راستی یه چیزی بگم، با همه احترام بسیار زیادی که برای دانشگاه های کهنه کار هنر و تهران قائلم و واقعا هم قابل قیاس نیستن ولی دوست دارم مقایسه کنم. بله نشست های دانشگاه صدا و سیما میتونست خیلی بهتر باشه. پر محتوا تر، با آدم های بهتر و اساتیدی که خود دانشگاه ازشون بهره میبره و اون آدماهم کم آدمایی نیستن در صنعت انیمیشن ایران. میخوام بگم همه این باگ هارو میپذیرم وووو یه عالمه انتقاد دیگه. اما واقعیتا حس هنری و آزادی (با همه محدودیت ها) و نشاطِ هفته انیمیشن دانشگاه ما کاملا متفاوت از بقیه دانشگاه ها بود، حالا من جز تهران و هنر جایی نرفتم اما توی دانشکده سینما و تاتر دانشگاه هنر آدم واقعا احساس خفگی میکنه. یا دانشگاه تهران بی روح و بی حس و حاله. اما دقیقا من برعکسش رو دیدم این هفته توی دانشگاه خودمون. شما میتونید بگید که آره خب چون دانشگاه خودتونه اینطوری میگی... ولی هم اره هم نه. واقعا شاید اگر خیلی دیدگاه های منفی وجود نداشت، دانشگاه ما میتونست خیلی امتیاز بالایی توی روند برگزاری هفته بگیره. هم از لحاظ برنامه ریزی، هم مفید بودن ورکشاپ ها، هم عملی بودنشون، هم کاربردی بودنشون، هم فضای دانشگاه و فضایی که توش کارگاه ها برگزار میشد و چه و چه و چه. خلاصه که آره. کم لطفی میشه یکم ولی من خوشحال شدم واقعا، استقبالی که امروز دیدم از کارگاه ها برای من حداقل دلگرم کننده بود.

آقا؟ قوت قلب.

https://eitaa.com/roholamin_atelie/82 گریه؟ نه بابا گریه نمیکنم که.

https://eitaa.com/Rih_nz/4898 ای وای قند و اکلیل😭✨ شما خودت خوشگل و گوگولی مگولی هستی عزیزکم

حس و حالِ من دقیقا بعد از پایانِ ترم یک دانشگاه:

امسال اصلا دلم نمیخواد دی بیاد چون ماه خیلی سختیه و آذر هم خیلی سخت گذشت. همه نگرانی های کوچیکم روی رفتارم تاثیر میذاره و این روزا برای خانوادمم دیگه قابل تحمل نیستم. دیگران فکر میکنن حانیه کلا توی دنیایِ دیگه ای زندگی میکنه. اتفاقات، حرفا، رفتار ها روش کلا تاثیری نداره. از چیزی ناراحت نمیشه، غصه نمیخوره، احساسات نداره، فکر نمیکنه، دغدغه نداره. این وسط دلم برای آدمای قدیمی تنگ میشه یا گاهی به خودم میگم کاش قید همه چیز رو بزنم، با همه قطع ارتباط کنم و یه زندگی تکی رو شروع کنم.

این هفته و البته هفته قبلش که فاطمیه بود خیلی گریه کردم. واقعا خیلی تقریبا هر روز و حتی روزایی که حالم خوب بود و بهم خوش میگذشت هم پشتش یه بغض فروخورده داشتم. ولی خب متاسفانه همین که باید دوباره بلند بشم و ادامه بدم باعش میشه بخوام تا آخر امسال همشو گریه کنم. برعکس چیزی که درباره خودم فکر میکردم، اینکه قویم، مستقلم و آماده یه زندگی جدیدم، اصلا نبودم و نیستم هنوز. مرحله بزرگسالی برام زود بود و دارم برای راه اومدن باهاش آب میشم. و دقیقا اینجور وقت‌ها یه تلنگر خیلی ریز و کوچیک باعث میشه یهو تصمیم بگیرم یه روز کامل نرم دانشگاه. یا کلا چند روز نیام مجازی..

این اولین آهنگ رسمی سامی شریفه.و واقعا خیلی دوستون دارم که اینو میفرستم براتون و خواننده مورد علاقم رو باهاتون شریک میشم.

واقعا این امروز و این لحظه دلم میخواست مشهد باشم، پیش امام رضا و برفاش.

تولدت مبارک عزیزِ رفته..

اصلا هر دفعه میخونم روحم شاد میشه.

کاش روز های آینده هم دانشگاه داشتم که از شنیدن خبر تعطیلی دانشگاه ها تا آخر هفته، یک ذوق به شدت عمیق و غلیظ در وجودم وول وول بخوره.

سلام به حانیه جدید؟ نه همون حانیه قدیمی، همونی که از اول بود.

آخرین روز های پاییزم داره توی رخت‌خواب و در خال مبارزه با سرماخوردگی میگذره. با همه اینا من هنوز زمستون رو دارم.

اینا دوتا استوری دیشب علی یاسینیه. آره همون علی یاسینی‌ای که آذری جهرمی رو دعوت کرد روی استیجِ کنسرتش‌چندماهِ پیش تا برای پزشکیان تبلیغ کنه. دقیقا همون علی یاسینی. هیچی دیگه خواستم بگم همشون همین شکیلن، از آدم عادی تا سلبریتی، هیچکدوم گردن‌گیرِ فاجعه هایی که رغم میزنن نیستن. من متوجه نمیشم اونوقتی که تبلیغات میکنید برای رای دادن به آدم بیسوادِ خرفتی که نه مردم براش دغدغه است نه مملکت، با جمهوری اسلامی داداشی هستین و همه چی اوکیه؟ بعد که بوی گندش در اومد جمهوری اسلامی بد است؟ قشرِ جالبین واقعا.

بیت امروز خیلی 💖🌸☁️🎀🤍💕✨ بوده😭

دوازدهُمین #ولاگِ حانیه؛ از هفته انیمیشنِ دانشگاهِ صدا و سیما.

خودم میدونم واقعا کیفیت دوربین گوشیم فاجعه است.

مودی ترین آدم دنیا منم.

اگر محمدیان تو ماه آینده پلان به پلان نذاره واقعا دیگه روحم میپوسه ریز ریز میشه.