🌴پیامبر (صلی الله علیه و آله): امّا دخترم فاطمه (سلام الله علیها) همانا او بزرگ زنان جهانیان است از اوّلین و آخرین و او پاره‌ی تن من است ... هرگاه زهرا (سلام الله علیها) را مشاهده می‌کنم به یاد آن ستم‌هایی می‌افتم که بعد از من در حقّ او خواهد شد. گویا می‌بینم که ذلّت داخل خانه‌ی وی شده باشد. احترامش از دست داده شده باشد. حقّش را غصب نموده باشند. از دریافت ارث خود ممنوع شده باشد. پهلوی او شکسته شده باشد. جنین وی سقط شده باشد و او فریاد می‌زند: «یا محمّدا (صلی الله علیه و آله)»! ولی کسی به فریادش نمی‌رسد، استغاثه می‌کند ولی کسی به فریادش نخواهد رسید. لذا بعد از من دائماً محزون، غصّه‌دار، گریان، گاهی یادآور می‌شود که وحی از خانه‌اش قطع شده، گاهی مفارقت مرا به خاطر خواهد آورد، هرگاه شب شود برای اینکه صدای تلاوت قرآن مرا در نماز شب نمی‌شنود دچار وحشت خواهد شد. سپس خویشتن را بعد از آنکه در ایام پدر عزیزترین افراد بود ذلیل خواهد دید. در همین موقع است که خدای رئوف ملائکه (علیه السلام) را مونس فاطمه (سلام الله علیها) قرار می‌دهد. ملائکه (علیه السلام) فاطمه (سلام الله علیها) را به همان ندایی ندا می‌کنند که حضرت مریم (سلام الله علیها) را ندا کردند و به وی می‌گویند: «ای فاطمه (سلام الله علیها)! خدا تو را از میان زنان جهانیان انتخاب کرده است. ای فاطمه (سلام الله علیها)! فرمانبردار پروردگار خود باش و با افراد سجده‌کننده و رکوع‌کننده ساجد و راکع باش». سپس درد و مرض بر او غلبه خواهد کرد. آنگاه خدای سبحان حضرت مریم (سلام الله علیها) را می‌فرستد تا پرستار و مونس فاطمه‌ی اطهر (سلام الله علیها) باشد. در همین موقع است که زهرا (سلام الله علیها) می‌گوید: «پروردگارا! من از زندگی سیر شده و از مردم دنیا بیزارم، مرا به پدرم ملحق نما»! خدای توانا او را به من ملحق می‌نماید. زهرا (سلام الله علیها) اوّلین کسی از اهل‌بیت (علیهم السلام) است من که به من ملحق خواهد شد. فاطمه زهرا (سلام الله علیها) درحالی‌که محزون، غصّه‌دار، مغموم، با حقّ غصب‌شده و شهید شده باشد بر من وارد خواهد شد. من در آن موقع می‌گویم: «بار خدایا! هرکسی را که به فاطمه (سلام الله علیها) ظلم‌کرده باشد لعن کن! آن کسی را که حقّ زهرا (سلام الله علیها) را غصب نموده باشد عقاب و عذاب کن! آن کسی را که فاطمه (سلام الله علیها) را ذلیل کرده باشد، ذلیل کن! آن کسی را که ضربه به پهلوی فاطمه (سلام الله علیها) زد تا بچّه‌ی خود را سقط نمود او را در دوزخ جاودانی کن»! ملائکه می‌گویند: «آمین»! 📗تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۲، ص۵۶۶

🏴 #فاطمه سلام الله علیها برای #امیرالمومنین علیه السلام اینگونه بود... ▪️قال امیرالمومنین صلوات الله علیه: ▪️فوَ اللَّهِ مَا أَغْضَبْتُهَا وَ لَا أَکْرَهْتُهَا عَلَی أَمْرٍ حَتَّی قَبَضَهَا اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ وَ لَا أَغْضَبَتْنِی وَ لَا عَصَتْ لِی أَمْراً وَ لَقَدْ کُنْتُ أَنْظُرُ إِلَیْهَا فَتَنْکَشِفُ عَنِّی الْهُمُومُ وَ الْأَحْزَانُ ▪️به خدا سوگند هیچ گاه فاطمه را به خشم نیاوردم و او را بر کاری که میل نداشت وادار نکردم تا روزی که از دنیا رفت و او نیز هیچگاه مرا به خشم نیاورد و از فرمان من سرپیچی نکرد و هر گاه که به او می نگریستم غصه ها و غمها از من زدوده می شد. 📚 بحارالانوار ج۴۳ ص۱۳۴

تا که یک بار نیفتد پدری روی زمین مادری پیش نگاه همه صد بار افتاد شهر با ناله ی یا فضه خذینی فهمید نفس شیر خدا از نفس انگار افتاد عطیه سادات حجتی #حضرت_زهرا #فاطمیه 🌹💔🌹

🔴 در وضو چه اسراری نهفته است؟ 🌹پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در حدیثی می فرمایند شستن صورت در وضو، یعنی خدایا! هر گناهی که با این صورت انجام دادم، آن را شست وشو می کنم تا با صورت پاک به جانب تو بایستم و عبادت کنم و با پیشانی پاک سر بر خاک بگذارم. شستن دست ها در وضو، یعنی خدایا! از گناه دست شستم و به واسطه گناهانی که با دستم مرتکب شده ام، دستم را تطهیر می کنم. مسح سر در وضو، یعنی خدایا! از هر خیال باطل و هوس خام که در سر پرورانده ام، سرم را تطهیر می کنم و آن خیال های باطل را از سر به دور می اندازم. مسح پا، یعنی خدایا! من از رفتن به مکان زشت پا می کشم و این پا را از هر گناهی که با آن انجام داده ام، تطهیر می کنم. 📚 من لایحضره الفقیه، ج ۲، ص ۳۰۲ 💐اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم

🔴 [الکافی] عَلِیُّ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ الْقُمِّیُّ عَنِ الْبَرْقِیِّ عَنْ أَبِیهِ عَنْ إِسْمَاعِیلَ الْقَصِیرِ عَمَّنْ ذَکَرَهُ عَنِ الثُّمَالِیِّ قَالَ: ذُکِرَ عِنْدَ عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ غَلَاءُ السِّعْرِ فَقَالَ وَ مَا عَلَیَّ مِنْ غَلَائِهِ إِنْ غَلَا فَهُوَ عَلَیْهِ وَ إِنْ رَخُصَ فَهُوَ عَلَیْهِ. 🟠 ابوحمزه ثمالی می‌گوید : خدمت زین العابدین علیه السلام سخن از گرانی نرخ ها شد ؛ فرمود : مرا با گرانی آن چه کار؟ اگر گران شود رزق بر خداست و اگر ارزان گردد هم رزق بر خداست. 📚الکافی، ج ۵ ،ص ۸۱ 📚بحارالانوار، ج۴۶،ص۵۵،ح۳