#ارسالی_ازیک_کاربر از طرف کسی که یار امام زمانه و حرف دلش رو زد با درد وناراحتی 😞 ۵، ۶ سال از ارتباط و همراهی ما می گذره، تو این مدت خیلی تلاش کردم که در همه ما تعهد نسبت به امام زمانمون ایجاد بشه، سعی کردم با کارهای اجرایی این اتفاق بیفته، وقتی دیدم خیلی ها تعهد چندانی ندارند، با معرفت پیدا کردن که شاید اگه مولاشونو شناختند و نسبت به اون حضرت معرفت پیدا کردند پای کار مولاشون، پای غربت و مظلومیتشون بایستند اما تعداد خیلی کمی شرکت کردند، گفتم یک دوره اعتقادات ایراد را رفع می کنه اما تعداد خیلی ناچیزی حضور داشتند خیلی فکر کردم و توسل داشتم که خدایا چطور میشه این بی تعهدی، این ضعف نسبت به امام زمان عج را برطرف کرد، چیزی که به فکرم رسید این بود * خودسازی * خودسازی می تونست ایرادهای روحی ما که باعث شده بود برای امام زمانمان توی میدان نیاییم، حاضر نباشیم قدم جدی برداریم را برطرف کنه بعد از مدتها توسل کسی داوطلب این کار شد که دستی بر آتش داشت و می تونست خیلی از نواقص روحی بخصوص بی تعهدی را رفع کنه، خیلی زحمت کشید، تلاش شبانه روزی داشت اما من یکی دو نفر را دیدم که مباحث را جدی دنبال می کنند، بقیه اکثرا حتی شرکت نکردند و طوری شد که حتی از امتحان پایان دوره اول هم صرفنظر کردند در حالی که خود را برای چندین دوره آموزش آماده کرده بودند چرا؟ واقعا دلیل این همه بی تفاوتی چیه ؟ اونقدر درکمون نسبت به امام زمانمان ضعیفه که در مورد جان امام زمانمان نظر میدیم، که مساله عظیم ظهور و مساله یاری و حقیقت دعا و توسل و استغاثه را به بازی گرفتیم.... شئونات حضرت بسیار فراتر از تصور ماست، ما خودمون را بازیچه کردیم، یکی از بزرگان دهر می فرمود، من چرک زیر ناخن سگ کوی امام زمان عج هم نیستم چه برسه به یار.... بعد ما ادعای یاری می کنیم به خودمون بیاییم، بیدار بشیم، حقیقت را ببینیم، با خواب دیدن کسی به جایی نرسید، خواب نشانه تصورات فکری اشخاص است راحت بگویم هیچکدام از ما با این سبک و سیاق جزو یاران حضرت نیستیم، صراحتا عرض کنم ما داریم با مسکن وجدان دردمند خودمون را آروم می کنیم، با این احساسات سطحی و زودگذر فقط وبال گردن امام زمانمون هستیم، فقط همین و برای اینکه وجدانمون آروم بشه مدام مطالب را کپی پیس،می کنیم از این کانال به اون کانال.‌‌‌... اکه ذره ای معرفت داشتیم معیار برای امام زمانمون تعیین نمی کردیم، می فهمیدیم جان حضرت در چنان جایگاه رفیعی قرار داره که ما نمی فهمیم پس اظهار نظر نمی کنیم به این فهم سطحی و آبکی خودمون مغرور نمی شدیم که در نظر دادن پا از گلیم دراز کنیم و وقت عمل که میشه تو سوراخ خودمون بخزیم.... ما فضای مجازی زده شدیم، با دو تا طرحی که اجرا کردیم فکر می کنیم یار شدیم... خلاصه بگم : از پوسته خودمون بیرون بیاییم، برای این حال و روزمون فکر چاره کنیم، اگه نمی تونیم مثل یک عبد ذلیل در مقابل امام زمانمون و مسیری که سر راهمون قرار میده تسلیم باشیم، بریم دنبال کارمون و عرصه را برای کسانی که اهلش هستند خلوت کنیم، بی خودی وبال گردن مولامون نشیم اشکال کار کجاست ؟، * خودسازی * ، * معرفت * * خودسازی*، * معرفت * * خودسازی * ، * معرفت * ما این دو خصوصیت را لازم داریم، اونقدر ضروری که مثل اکسیژن، مثل آب، اگه هرکدومو نداشته باشیم می میریم.... روح ما، قلب ما میمیره همه ما وجدان بیداری داریم ، محبت داریم که تلاش می کنیم کاری برای امام زمانمون بکنیم اما معرفت نداریم نمی دونیم باید چطور عمل کنیم، نمیدونیم در مقابل چه عظمتی قرار داریم با وظیفه خودمون آشنا نیستیم و این بی تعهدی میاره، هرزگویی به دنبال داره و.... همه بشدت عاشق مولامون هستیم اما چون خودسازی نکردیم کوتاهی می کنیم، سستی،می کنیم، خودمون را صاحب نظر می دونیم، فکر می کنیم با مطالعه چهارتا مطلب کاره ای شدیم بعد در مورد جریاناتی اظهارنظر می کنیم که در حد و اندازه ما نیست و اینطور میشه که تمام مسیری که رفتیم بالا با سر سقوط،می کنیم و زمین می خوریم، منظورم از لحاظ معنویست...‌ این شد که سفره ای که برایمان پهن کرده بودند و توفیقی برای کار بود جمع شد..‌. از همه طرف راه بسته شد، کار اجرایی می کردیم مانع تراشی کردند، کار مجازی می کردیم فضاها فیلتر شد و..... به همین دلیله که من هم دستم به کار نمیره و اصلا انگیزه ای ایجاد نمیشه القصه : بیدار شویم، به خودمون بیاییم و یه فکری به حال خودمون بکنیم والسلام از طرف یه دل شکسته که یار امام زمانه