ما نمی مانیم تا خورشید را زندان کنی ما به شب بیداری و پا تک زدن خو کرده ایم در غرور عربده دیدی شبی نصف شبی هرت و پرتت را به سیل خشم جارو کرده ایم می شکافد پیش ما دریای وهم‌آلود تان باعصایی از یقین ، در شک معلق نیستیم خویش را آماده کن یا جان خود را وارهان صبر حدی دارد و ما صبر مطلق نیستیم ما یقین داریم صبحی پیشروی جاده هاست کار را دست اگر شاید ولی نسپرده ایم عهدمان را با علی محکم تر از جان بسته ایم ما به خون دوستان خود قسم ها خورده ایم جاده اسلام آمریکا زده از ما جداست پیش رو اسلام ناب اهل بیتی منجلی است جاده اسلام حق اسلام ناب احمدی رهرویم و رهبر فرزانه مان سید علی است می رود شیعه به سوی فتح دنیافتح اوج تا برافروزد چراغ روشن الله را راه مشکل می شود اما به مهدی میرسد خون سرخ شیعه تضمین می‌کند این راه را #محسن_بیاتیان کتاب در اندام کدامین گل